jacqueline postmes schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 12:13:


Heks !
Maar wel een lieve.....
Groet, Pien

Ingrid schreef:

Ach, bij mij bevriest ook wel eens een biet hoor, ik voer ze gewoon op.
Bewaren kan inderdaad niet, ze rotten onder je ogen weg....
Groet, Pien

katriend schreef op woensdag, 2 maart 2005, 14:26:


In deze Nieuwe Tijd pretenderen een heleboel mensen 'holistisch bezig te zijn', de term 'holisme' wordt nogal graag gebruikt, maar wat is Holisme?.

Holistisch denken wil zeggen dat je verder gaat dan alleen het kijken naar en behandelen van een eventuele kwaal.
Het is een leefwijze die erop gebaseerd is een totaalevenwicht te (her)vinden tussen lichaam en geest, tussen denken en handelen, relatie en omgeving, tussen stoffelijk en niet stoffelijk, tussen het aardse en het spirituele :
"Het geheel is de som der delen".

Voor Holistische artsen is het concept Gezondheid een functie van een juiste integratie van de lichamelijke, emotionele, mentale, en spirituele elementen van het leven.

Het zit verweven in jezelf, in jou als persoon, zoals jij in de wereld staat. Het heeft alles te maken met bewustzijn en bewustwording en energetische beïnvloeding. Daarbij kun je denken aan onder andere bijvoorbeeld Homeopatische remedies, Bach remedies, Edelstenen, handoplegging, acupunctuur, massage, chakra- en auratherapie, reflexpuntmassage, chinese kruidenleer etc.
Maar wat net zo belangrijk is : Ook de keuze in voeding en omgevingsfactoren als huisvesting, welzijn, socialisatie, vrijheid, stressfactoren spelen een rol.
De Holistische geneeswijze valt de traditionele westerse geneeswijze niet af, maar is een aanvulling op het wetenschappelijke.

Het kan zeer zinvol zijn om je paard bijvoorbeeld een gewone pijnstiller te geven wanneer hij pijn heeft ten gevolge van een hoefbevangenheid, maar slechts als hulpmiddel en niet als doel.

Zo kan een paard een gedragsprobleem hebben dat veroorzaakt wordt door een gezondheidsprobleem, of een te klein zadel, verkeerde voeding, onbegrip, onnatuurlijke huisvesting enzovoorts.
De reguliere aanpak behandelt een probleem veelal symptomatisch, terwijl men op een holistische manier veel verder kijkt dan wat alleen de ogen waarnemen.

Het is een mooi uitgangspunt bijvoorbeeld een dominantieprobleem op bijvoorbeeld de Parelli manier aan te pakken (ik noem maar even een voorbeeld).
Echter wanneer daar niet tegenover staat dat je waarneemt of je paard zich misschien wel stierlijk staat vervelen in een gesloten stal of pijn aan zijn voeten heeft en zich daardoor niet kan concentreren ben je nog niet "in het groter geheel" bezig.

Ben je bereid om eventuele veranderingen door te voeren, om kritisch naar jezelf te kijken. Ben je bereid om het traditionele los te laten, je bewustzijn te vergroten, verantwoording te durven nemen, alles in een groter geheel te durven zien, dan kan holisme eigenlijk alleen maar je leven verrijken....

Groet, Pien

Sabrina, Collane, Ingrid, het klopt wat jullie zeggen....
Ik wil even iets aanvullen:

Je paard, Kimberly, is niet vals zoals "vals" zou zijn. Misschien alleen geeft je paard iets aan en het is aan jou om naar hem te luisteren. Hij kan immers niet met zijn mond spreken dus zal hij het op een andere manier proberen te doen, dit is wat je terugziet in zijn gedrag.

Slaan of schreeuwen is geen optie, je wil aan hem opleggen ook niet.
Verplaats je eens in hem : Als hij jou was en jij je ouders dan zou je begrip en een aai over je bol willen hebben, geen machtsvertoon.
Dan zou je willen dat je ouders eens rustig met je gingen praten om zodoende de oorzaak te achterhalen van je gedrag.

Misschien voelt hij zich alleen, ook al staat hij met andere paarden :
Ze kunnen niet bij elkaar, ze kunnen hun paardengedrag niet uiten omdat de mens daar letterlijk een scheiding tussen heeft aangebracht.

Ook al kom jij vaak en breng jij misschien lekkere hapjes voor hem mee, het is niet makkelijk, misschien zelfs onmogenlijk om als mens zijn soortgenoot, het paard, te vervangen.
Daarbij ben je er maar een paar uurtjes per dag, hooguit. Wat te doen met al die andere uren dat hij daar staat, alleen, verlangend naar soortgenoten, naar aandacht, spelen, enzovoorts.

Misschien wel haal je je paard alleen uit de stal om te poetsen, en te trainen, terwijl hij misschien wel barstensvol energie zit en het liefst wil rennen en bokken. Als hij dan niet kan luisteren en jij dat niet begrijpt hebben jullie een probleem. Het maakt jou boos en hem chaggerijnig en hij heeft alleen jou om zich op uit te kuren. Hij komt immers niet aan zijn soortgenoten ?!

Al staat ie af en toe alleen buiten ; hij kan wel rennen, al staat ie in de stal : Als hij kan knabbelen en socialiseren met andere paarden (tralies weg !!!!) ben je op de goede weg.

Het is aan jou om iets in die situatie te veranderen. Dat kan, dat hebben er hier al veel meer gedaan, getuige de goede adviezen die je krijgt.

Ik vind dat Sabrina gelijk heeft met :

Heel veel succes, Pien

Sabrina Adams schreef op donderdag, 3 maart 2005, 8:35:


Ik vind, Sabrina, dat je dit goed onder woorden gebracht hebt.
Dit is een enorm verschil tussen een stalpaard en een vrij paard.

Wij zien 's morgens aan de hopen mest dat al onze paarden nu uit zichzelf binnen gaan staan in de inloopstallen, lekker droog, vaste grond onder de voeten (beton) en even uit die snijdende wind.
Het maakt mij rustig te weten dat ze hun weg naar de stalletjes nu gevonden hebben, ik ben er in elk geval blij mee, zeker met drachtige Holly. Voel me er ook absoluut niet schuldig om als mijn paarden er zelf voor kiezen overdekt te gaan staan.
Ik hoef er echter niet aan te denken de opening te barricaderen (er zitten geen deuren in) want dat zou een hoop stress teweeg brengen.

Voor mijzelf ook vind ik het wel een uitkomst, die stal, om eens droog op te kunnen zadelen, en niet weg te glijden in de bagger.
En om mijn materiaal droog op te slaan.
Maar ook niet meer dan dat....
Groet, Pien

Diestelmans Liesbet schreef op donderdag, 3 maart 2005, 10:02:


Ach, wat mijn zus en ik vroeger deden met onze Welsh: Ik ging op hem zitten, zonder zadel met een touw om mijn middel met de slee erachteraan en mijn zus daarop.
En dan in galop door de sneeuw het bergje bij ons op.
Tja, af en toe remde zij niet op tijd en kwam de slee tegen de achterbenen van ons paardje aan, gelukkig nooit te hard, en was dat zo'n lieverd die ons dat vergaf.... Stel je voor, die streken die je uithaalt als je jong bent.

Denk dat ik het vanmiddag eens met Steffie ga proberen, weer effe kind zijn met mijn eigen zoon op de slee
Maar hij moet wel op tijd remmen hoor....
Groet, Pien

Spirithorses schreef :

Tenminste.... als ik er nog op kom zonder zadel met mijn stijve 41 jarige ouwe lijf en lagen kleren over elkaar....
Er zal me iemand op moeten hijsen
Zien jullie het al voor je?

Dank overigens voor de felicitaties op mijn verjaardag....
Groet, Pien

Malenka schreef op donderdag, 3 maart 2005, 21:29:


Wow, Malenka, wat een mooie foto's maak jij.... En je ziet dat de paarden er gelukkig uitzien op dat prachtig grote stuk land. Heel leuk.
Wie is die witte?
Groet, Pien