Merel Stoffers schreef op woensdag 22 juni 2011, 23:11:


Dat heb ik met de kerst gedaan, toen ging de ruit van de nieuwe oven kapot.
Zelfs dood zijn zwijnen wild

Ik wist niet dat ze zo gevaarlijk konden zijn. Ik geloofde het ook niet als iemand me dat vertelde.
Toen we in Frankrijk bij valavond een weggestoken plekje zochten in de afgelegen velden... hoorden we plots iets in de struiken. Mijn vriend had het eerst gehoord en het daarop volgende moment zag ik een donkere gestalte recht op me afkomen. Krijsend liep ik naar de auto, maar die was natuurlijk op slot, ik dacht dat het een zwarte hond was die ons zou aanvallen omdat ik al ganse tijd gehuil van honden hoorde en bleef maar panikeren toen m'n vriend de deur niet open deed. Blijkbaar ging het om een ever, die niet recht op me afkwam, maar zigzaggend over het veld liep. Vreemd dat ik in m'n paniek enkel zag wat ik in gedachten had, namelijk een zwarte hond die op me afkwam.... Gans de nacht had ik maar lichtjes geslapen en schoot af en toe wakker, want ik verwachtte dat de ever terug zou komen en een duwtje tegen onze tent zou geven met z'n grote snuit ...

Al wandelend met Niek in het bos ben ik een maand of 2 geleden wel een paar wilde zwijnen tegen gekomen. Die kwamen letterlijk de struiken uit scheuren dus we hoorden ze eerst aankomen voordat we ze zagen. Niek schrok zich rot en sprong weg en ik zag ze in eerste instantie op ons af komen maar gelukkig optijd afbuigen en de weg achter ons oversteken het bos weer in.
Echt op mijn gemak voelde ik mij eerlijk gezegd niet en ik was ook wel blij dat ik toen niet op Niek zat.

Ooit met schoolkamp werden we 's avonds in het bos gedropt en ik weet nog dat de leiding had gezegd:ALS je een zwijn tegenkomt,gewoon even rustig blijven staan.
Dus toen wij op een groepje everzwijnen stuitten,riep ik:NIET rennen!...terwijl ik zelf meteen de benen nam...........
(nu ben ik natuurlijk veel stoerder en evenwichtiger...nu zou ik in een boom klimmen