Onze paarden zijn vroeger ongetwijfeld met bit ingespannen geweest. Ik denk dat Silja een heel arsenaal aan bitten in de mond heeft gehad, gezien ze 8 jaar op de drafbaan heeft gelopen.
Ze was niet echt ingereden.
Hälga is waarschijnlijk door de fokker ingespannen geweest, want die spant alles in om in het bos te werken (noordzweeds werkpaard)
(ze werd op haar 6e verkocht aan de meid waar ik haar van kocht en die heeft er alleen mee gereden, met bit)
Dus tja... zij zijn ook niet anders gewend.
Maar hier heeft geen van de paarden ooit een bit in gehad en dat gaat ook niet gebeuren.
Hälga dus ook zonder bit buiten gereden en ze is echt een tank. Maar het gaat gewoon goed.
Ik zie dus niet in waarom een bitverleden met inspannen een probleem zou zijn.
Mijn man is trouwens heel erg anti-bit
Hij heeft alleen vroeger beetje met fjordjes door het bos gesjouwd, maar verder niets. Geen rijervaring dus en ook geen paardenman van huis uit
(stadsmenneke)
Maar hij snapt gewoon absoluut niet waarom je een paard ijzer in de mond moet douwen.
Mede omdat hij, ondanks geen paardenachtergrond, heel goed verzet in de monden en dichtgesnoerde monden om dat verzet in te dammen ziet.
HIj verbaast zich er ook over dat je het in het mennen niet ziet; het bitloze. Hij ziet er de meerwaarde niet van in en peinst er niet over om een bit in de mond van zijn paard te stoppen.
Misschien is dat juist het leuke van iemand die geen paardenachtergrond heeft. Hij benadert de dingen gewoon vanuit logica.
Warboel
