Spirithorses schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 15:54:


eigenlijk moet je 't omkeren
de merrie blijft in haar groep
de veulenhengst vliegt eruit naar een andere groep
met hengsten (ruinen) en later misschien zn eigen groep.
In de natuur worden volgens mijn weten ALLE veulens
na zo'n jaar de groep uitgebonjourd door hun vader
zowel de merrie- als de hengstveulens.
Logisch als de groep blijft zoals hij is :
dan dekt de vader zn dochters niet
en dekken de zonen hun moeders en halfzusters niet.
Als de leidhengst vervangen wordt (er zelf uitgetrapt)
door een nieuwe hengst, schijnen de dochters eventueel
wel te blijven, die worden beschouwd als kudde-merries.
Dit las ik lang geleden in een studie over voornamelijk camarguepaarden.
bij mn eigen merries heb ik vastgesteld dat moeders en dochters
een vaste band hebben,
zeker als er niet direkt een nieuw veulen zit aan te komen.
Maninka heeft zo'n zeven veulens gehad en die kan het allemaal niet
zoveel schelen alhoewel ze altijd een zorgzame moeder was.
Haar ene dochter Shona had slechts één veulen Uma,
daar heeft ze een hele goeie band mee,
ook toen Uma zelf een veulen kreeg, chilqat, bleef dit
ze bleef hem ook beschermen in een soort oma-relatie.
Oudere veulenloze merrie worden ook wel afgeschilderd als veulendief
maar zoals je ziet kan het ook anders.

For the record : Chilqat was ook een one-shot-veulen
Een slippertje eind oktober, één enkele wip maar wel
een veulen het volgend jaar !

groetjes Peter

Spirithorses schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 15:54:


Die zijn tegen dan al lang weg.
In het wild bestaat een kudde niet uit één grote groep, maar uit kleinere haremgroepen (20 is al een grote) en vrijgezellengroepen. In een haremgroep heb je de dominante hengst die vader is van 80% van de veulens. De oudste (oudere) merrie is de leidende merrie, en zij geeft haar status door aan haar kinderen en kleinkinderen (waarschijnlijk omdat die kinderen van hun moeder leren hoe ze zich dominant moeten gedragen - dominantie is een gevolg, geen oorzaak van gedrag). De hengst dekt zijn eigen dochters zelden of nooit - daar blijft hij af. Het gebeurt, maar incest is zeldzaam.
De jonge hengsten blijven in de groep tot ze ongeveer twee-drie jaar zijn, dan vertrekken ze naar de vrijgezellengroepen: groepen jonge hengsten waarvan de meesten tussen twee en vijf jaar zijn; er zijn echter ook hengsten die hun hele leven in dir vrijgezellengroepen blijven hangen. De jonge merries blijven iets langer in de haremgroep, maar ook zij verlaten (meestal) de haremgroep om samen met een jonge hengsten uit de vrijgezellengroep een nieuwe harem te starten. Zo'n jonge hengst hangt dan dagen rond zo'n haremgroep om een jonge merrie het hof te maken. Het gebeurt dat een hengst uit zo'n vrijgezellengroep ook de haremgroep van een andere hengst overneemt - dat zijn de enige serieuze gevechten die paardenhengsten ooit aangaan.
In het wild worden merries haast nooit gedekt voor ze drie zijn. Het gebeurt, maar ook hier weer zelden. Tienermoeders zijn bij paarden net zo uitzonderlijk als bij ons .
Wat je wel hebt is dat de hengstigheid van jonge merries heel hevig en zichtbaar is en men vermoed dat dat openlijke presenteren en zo juist te maken heeft met het feit dat die vrijgezelle jonge hengsten op een afstand van de haremgroep komen rondhangen.

met vriendelijke groeten,
Inge

Inge Teblick schreef op zondag, 27 februari 2005, 10:17:


Oh ja - ik denk (maar dat is een persoonlijke mening) dat sommige hengsten ruinen beschouwen als onvolwassen mannetjes die ofwel gedoogd worden (ot ze "oud genoeg" zijn, als ze zich maar gedragen) of uit hun haremgroep moeten gehouden worden.

met vriendelijke groeten,
Inge

Peter Donck schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 17:36:



niet als in je merriegroep merries staan die je door het eventuele hengstje wilt laten dekken

Jacqueline
geduld is een schone zaak

jacqueline postmes schreef op zondag, 27 februari 2005, 15:58:


een mensgestuurde groep bedoel je
ik bedoelde een natuurlijke merriegroep