Voor Natasja en Esther.

Het even voor jullie nagevraagd: Bij de bevriende Ijsco ponnieclub heeft een aantal jaren geleden een nog geen 10 maanden oude Ijscohengst een 2 jarige Ijscomerrie met succes weten te bevruchten.

Na de geboorte van het veulen is de merrie wel lang kleiner gebleven maar zij heeft deze groei uiteindelijk binnen een paar jaar gecompenseerd (maar goed, hoe weet je dat : Je hebt immers geen referentiekader).Veulen was oké en kerngezond.

Blijkt ook dat niet alle hengsten gecharmeerd waren van ruinen in hun groep, die werden door de draad gejaagd, terwijl andere hengsten er geen problemen mee hadden.
Dit terzijde, maar er worden hier wel eens vragen over gesteld. Is iets wat je uit zou moeten proberen dus.

Ik weet niet wat wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen maar ik vraag mij af of een wilde hengst toestaat dat zijn merries door hun zonen gedekt worden, zou ik wel meer over willen weten....

Dus, Natasja, dan zul jij je in de rol van de leidhengst moeten proppen en niet toestaan dat Saffier Peacock kan dekken, lijkt me een niet zo makkelijke taak als je niet dag en nacht bij de paarden kunt zijn.
Ik kan me dus levendig voorstellen dat je de beslissing neemt om hem te castreren (sorry Egon). Een blije ruin lijkt me paardvriendelijker dan een sjaggie hengst in dit geval. En aangezien het geslacht van je paard nog steeds niet op voorhand te bestellen is....

Overigens hopen wij nog steeds dat het veulen dat wij over zo'n 42 dagen mogen verwachten een hengst is, die gaat gewoon mee in de groep, want ik blijf erbij dat ik weet dat het wel werkt, mits die hengst in zijn groep voldoende aan zijn trekken komt. Maar het moet wel werkbaar en veilig zijn, dat zal ook een kwestie van opvoeden blijken.
En zijn mama gaat daarna in een andere groep.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 15:54:


eigenlijk moet je 't omkeren
de merrie blijft in haar groep
de veulenhengst vliegt eruit naar een andere groep
met hengsten (ruinen) en later misschien zn eigen groep.
In de natuur worden volgens mijn weten ALLE veulens
na zo'n jaar de groep uitgebonjourd door hun vader
zowel de merrie- als de hengstveulens.
Logisch als de groep blijft zoals hij is :
dan dekt de vader zn dochters niet
en dekken de zonen hun moeders en halfzusters niet.
Als de leidhengst vervangen wordt (er zelf uitgetrapt)
door een nieuwe hengst, schijnen de dochters eventueel
wel te blijven, die worden beschouwd als kudde-merries.
Dit las ik lang geleden in een studie over voornamelijk camarguepaarden.
bij mn eigen merries heb ik vastgesteld dat moeders en dochters
een vaste band hebben,
zeker als er niet direkt een nieuw veulen zit aan te komen.
Maninka heeft zo'n zeven veulens gehad en die kan het allemaal niet
zoveel schelen alhoewel ze altijd een zorgzame moeder was.
Haar ene dochter Shona had slechts één veulen Uma,
daar heeft ze een hele goeie band mee,
ook toen Uma zelf een veulen kreeg, chilqat, bleef dit
ze bleef hem ook beschermen in een soort oma-relatie.
Oudere veulenloze merrie worden ook wel afgeschilderd als veulendief
maar zoals je ziet kan het ook anders.

For the record : Chilqat was ook een one-shot-veulen
Een slippertje eind oktober, één enkele wip maar wel
een veulen het volgend jaar !

groetjes Peter

Spirithorses schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 15:54:


Die zijn tegen dan al lang weg.
In het wild bestaat een kudde niet uit één grote groep, maar uit kleinere haremgroepen (20 is al een grote) en vrijgezellengroepen. In een haremgroep heb je de dominante hengst die vader is van 80% van de veulens. De oudste (oudere) merrie is de leidende merrie, en zij geeft haar status door aan haar kinderen en kleinkinderen (waarschijnlijk omdat die kinderen van hun moeder leren hoe ze zich dominant moeten gedragen - dominantie is een gevolg, geen oorzaak van gedrag). De hengst dekt zijn eigen dochters zelden of nooit - daar blijft hij af. Het gebeurt, maar incest is zeldzaam.
De jonge hengsten blijven in de groep tot ze ongeveer twee-drie jaar zijn, dan vertrekken ze naar de vrijgezellengroepen: groepen jonge hengsten waarvan de meesten tussen twee en vijf jaar zijn; er zijn echter ook hengsten die hun hele leven in dir vrijgezellengroepen blijven hangen. De jonge merries blijven iets langer in de haremgroep, maar ook zij verlaten (meestal) de haremgroep om samen met een jonge hengsten uit de vrijgezellengroep een nieuwe harem te starten. Zo'n jonge hengst hangt dan dagen rond zo'n haremgroep om een jonge merrie het hof te maken. Het gebeurt dat een hengst uit zo'n vrijgezellengroep ook de haremgroep van een andere hengst overneemt - dat zijn de enige serieuze gevechten die paardenhengsten ooit aangaan.
In het wild worden merries haast nooit gedekt voor ze drie zijn. Het gebeurt, maar ook hier weer zelden. Tienermoeders zijn bij paarden net zo uitzonderlijk als bij ons .
Wat je wel hebt is dat de hengstigheid van jonge merries heel hevig en zichtbaar is en men vermoed dat dat openlijke presenteren en zo juist te maken heeft met het feit dat die vrijgezelle jonge hengsten op een afstand van de haremgroep komen rondhangen.

met vriendelijke groeten,
Inge

Inge Teblick schreef op zondag, 27 februari 2005, 10:17:


Oh ja - ik denk (maar dat is een persoonlijke mening) dat sommige hengsten ruinen beschouwen als onvolwassen mannetjes die ofwel gedoogd worden (ot ze "oud genoeg" zijn, als ze zich maar gedragen) of uit hun haremgroep moeten gehouden worden.

met vriendelijke groeten,
Inge

Peter Donck schreef op zaterdag, 26 februari 2005, 17:36:



niet als in je merriegroep merries staan die je door het eventuele hengstje wilt laten dekken

Jacqueline
geduld is een schone zaak

jacqueline postmes schreef op zondag, 27 februari 2005, 15:58:


een mensgestuurde groep bedoel je
ik bedoelde een natuurlijke merriegroep