Nou OK hier nog een dan.
De afgelopen tijd heb ik heel langzaam aan mijn wandelrondes kunnen uitbreiden door er steeds een stukje op te gaan zitten, ik was nu op ongeveer 5 km...
Maar ze waren tam, wat wil je als het zo warm is??
Wacht maar tot het waait ofzo, zei er dan een stemmetje in mij...
De laatste week ging ik bijna elke dag op Linda ,
bitloos dus, en soms nam ik Ellis aan het halster mee...ook dat ging al goed...
Wacht maar tot...
Nu was ik gister niet geweest en vandaag waaide het dus ik dacht, ik ga alleen met Linda, dat heb ik al die tijd ook steeds afgewisseld, met een of twee weg...
Daar was ik wel blij mee want ik had mn handen vol, pfff...De oude Linda kwam boven hoor, alsmaar willen draven en als het ff kon ervandoor...
Maar het kon niet , haha, zonder bit had ik net zo veel te vertellen als met, zo voelde het voor het eerst. Als ze teveel dramde even omzetten en jawel hoor, dan kwam ze weer tot rust.
en ik? ik was zo cool als ik in tijden niet geweest ben, heb helemaal niet aan angst gedacht.
Wel ben ik even afgestapt omdat mevrouw even niet normaal voorwaards kon, zo dramde dat ik haar alleen achterwaards of zijwaards de goede kant uit kreeg.
Toen herinnerde ze zich geloof ik ineens dat luisteren meer oplevert,beloon, ze werd weer heel braaf,beloon beloon, en ik kon zo weer op een rustig maar voorwaards paard huiswaards,nog meer beloon, nog een stuk gedraafd zonder gedram,beloon beloon, en het laatste stuk gewoon met lang teugeltje gestapt. Jackpot! handje pn brokjes(f4f) in een emmer!
Warboel
