ik vermijd als het even kan dat ik een one-rein
Vind ik een goede tip. En zeker heb je daar gelijk in. Helaas is het dan al gebeurd, en ik wil eigenlijk dat proberen te voorkomen.
Maar inderdaad je kunt beter even wachten met inhouden tot hij controleerbaar is. Dat is ook een punt waar ik aan zal moeten werken, want ik schrik altijd enorm van zo'n situatie en wil in paniek gelijk hem inhouden... Gisterne heb ik dus heel bewust de teugels even laten liggen op zijn hals en ze pas na een paar galopsprongen (gelukkig neem mijn paard geen sprongen van 25 meter opgepakt voor de one-reinstop. Ik vrees dat ik niet toale rust en kalmte uit heb gestraald naar mijn paard, en ik vrees dat ik me flink vast heb geklemd aan hem, maar dat is iets waar ik aan moet werken.
Maar het ging mij er eigenlijk om want te doen te VOORKOMEN dat je paar op eigen houtje ervandoor gaan, in plaats van wat te doen ALS...


Zeker iets om te onthouden.


Lukte het
Pfff. nou ik kon hem ook tegen een boom op zetten, maar dat durfde ik toch echt niet hoor... Ik heb dat weleens geprobeerd bij een ander paard, maar dat paard ging er vlug omheen en liet mij tegen te boom aan knallen... Een sloot is misschien wle beter dan...
Maar of ik dat zou durven...


Ja, toch vind ik daarin het gevaar schuilen dat je paard na een tijdje deze paadje kent als Galoppeerpaadjes. Wij hebben ook van zulke paadjes in de omgeven (eentje heet nu zelfs HET Galoppeerlaantje) de paarden die op de boerderij al een paar jaar staan kunnen daar niet meer in een normaal tempo overheen omdat dat altijd zo'n leuk galoppeer laantje was en ze daar altijd voluit mochten gaan. Er zijn al verschillende kleine tot ernstige ongelukken gebeurd omdat paarden daar ongecontroleerd begonnen te galopperen.

groetjes sandra

Mag je zo'n karakter ook niet gewoon onder controle houden dan???
We hebben op de boerderij hele lange weilanden met aan het einde grote duidelijke hekken. Hier houden we 's zomers races met z'n 5en naast elkaar. Dan mag Chip rennen wat hij wil.
Maar wat jij dus bedoeld is dat, omdat Chip dat nou eenmaal wilt, moet ik maar altijd voorop lopen in een groep, en omdat Chip het nou eenmaal wilt moet ik als alle paarden ervan door gaan maar niet proberen hem in te houden, want, tja, dat ligt nou eenmaal zijn karakter...
Ik snap jullie gedachten wel. Maar geloven jullie nou echt niet dat zoiets af te leren is. Dat je een paard niet, zoals ilona al aangaf, kan leren wennen aan het idee dat het soms ingehaald wordt, dat het helemaal niet zo erg is om achteraan te lopen?
Een paard is een kudde dier en het is zijn instinct om bij de kudde te blijven. dat snap ik. maar een paard is toch ook een vluchtdier dat zal willen wijken voor al het onbekende en zal vluchten als iets ook maar een beetje onbetrouwbaar lijkt, en ik leer hem toch om dat NIET te doe, het juist te onderzoeken, rust bij mij te vinden.
Als je paardrijd zal je altijd zijn instinct moeten beinvloeden volgens mij...

groetjes sandra

nee sorry, toen had ik het over mijn vroegere eigen paard, Chip is een verzorgpaard... Mijn eigen paard had daar trouwens nooit last van, ookal had hij wedstrijden gedaan.

groetjes sandra

ik noem het
Wat vinden jullie dan? Is het haasje over wat ilona gaf als tip afleren of helpen?
Kijk, ik denk dat wij, zowel Chip als ik, een probleem hebben.
Ik heb inmiddels wel begrepen dat het kortzichtig is om gelijk te roepen dat ik hem dat moet afleren en heb nogal nagedacht dit weekend over wat er rpecies gebeurde op het cruciale moment dat Chip ervandoor vloog.
Vanuit mijn vroegere ervaringen met mijn eigen pony, een dravertje die bij elke bocht (bijna) omviel zodra die harder werd genomen dan in een rustig drafje, voel ik een angst als een paard hard een paar bochten neemt. Totaal onterecht want Chip is een ex-barrelrace paard dus als er 1 scherpe bochten kan draaien dan is hij dat wel. Mijn probleem is dus dat ik me niet kan ontspannen en alleen maar denk van OOOHH die bocht!!!! Het was ook echt gevaarlijk wat er gebeurde maar ik denk dat als ik mezelf rustig kan houden dat dat had geholpen... Ik ga dan ook veel passengergame doen in galop om die panische reactie te onderdrukken.
Chip zijn probleem is dus dat hij niet ingehaald wil worden, wat soms gewoon onvermijdelijk is. Ik vind het wel degelijk belangrijk om eraan te werken dat hij die drang minder voelt. Juist in gevaarlijke situaties zou het prettig zijn als mn paard tenminste nog bestuurbaar was. Ik vind ook eigenlijk niet dat de zgn "wedstrijddrang" een karaktereigenschap van Chip is. Mij lijkt zulk gedrag gewoon aangeleerd. Chip zijn baas is er een die haar paard (Chip is dus niet echt van mij) flink door laat stappen en laat dribbelen, waardoor Chip altijd voorop loopt.
Een paar van jullie hebben al gezegd dat je het karakter moet liefhebben, etc. Maar kan je je paard niet ermee helpen door hem te leren dat het helemaal niet erg is om achteraan te lopen. Of zou je paard daar altijd alleen maar doodongelukkig van worden.

groeten sandra

Hoi Karen
bedankt voor je aanbod. zou je me eerst eens iets meer kunnen vertellen over hoe Bach remedies precies werken, hoe je ze toepast.
Ik heb verder nergens last van het is toch zeker niet zo dat ik dan elke keer als ik ga rijden die pillen moet slikken of zo'n drankje moet drinken, toch? Zo'n situatie als vorige week komt zeer zelden voor, dit was de tweede keer sinds de zomer.
Wat doen ze eigenlijk precies? is het een soort van neuraston of zo?

groetjes sandra
(die behalve wat ze zo meeleest, niets weet van bach remedies)

Mirjam Uijlenbroek schreef op Tue, 16 Mar 2004 21:44:55:



Gaaf zeg dat het al een stuk beter gaat met hem. Ga je hem niet meer verkopen? of toch wel, als dat lukt?

Ik heb
Ach... lief... haha. Sterkte

Hoe noemt Pat dat ook alweer?? Prior Proper
Zoiets gebeurde mij ook regelmatig. Ik kan Chip gewoon niet goed aansingelen. Hij blijft zijn buik uitzetten... Daarom heb ik besloten maar vaker zonder zadel te gaan rijden, dan voorkom je zulke toestanden...

groetjes sandra

Marianne schreef op woensdag, 17 maart 2004, 10:27:



PFFFEEEW... zucht... wat een beauty's!!!! owwww. zo'n paard wil ik ook!!!! Ok, nog even sparen dan maar... ik ben diep onder de indruk...

groetjes sandra

Ik weet denk ik wel een geschikte lokatie. En anders in de buurt

Ik parelli, woon weliswaar in Rotterdam maar ben bijna elk weekend in een klein dorpje Hollandscheveld, vlakbij Hoogeveen, waar( hoe kom je op zo'n idee???) mijn lieftallige vriend woont...
Misschien eens leuk om af te spreken. ik heb meestal mijn auto bij mij en ben wel erg benieuwd geworden naar jouw paardjes eigenlijk

groetjes sandra

Chip heeft echt een rotzadel. Een westernzadel met hele stugge singelstoten en hele ruime gaatjesafstand van 5 centimeter. Ik krijg hem nooit echt goed aangesingelt, zelfs al doe ik dat netjes in 3 stappen zoals Pat parelli altijd zegt... Met draven en gewoon galopperen geeft het meestal gene problemen maar als ik de passengergame doe in galop dan is het zadel al een paar keer weggeschoven... het zadel is niet van mij (het paard ook niet, hehe) en ik mag er geen gaatjes bij maken...

groetjes sandra

Hoi henny en marianne.
deze zomer heeft chip zijn eigenaar het zadel gekocht voor 250 euro. Erg weing, vond ik ook. Maar goed. Het zadel lag inderdaad in het begin niet goed, de achterkant stak wat omhoog, dat zag er wat raar uit, maar ze zei dat dat kwam omdat het kastje te klein was en het zadel dus in de knel zat. Maar nu hebben we een groter kastje en nog zit het zadel raar.
Ik ben hard aan het sparen voor een barefootzadel, die ik later zelf kan gebruiken als ik een eigen paard heb. Daarnaast wil ik graag nog eens een barebackpad. Maar ja, dat kost allemaal geld. Voorlopig gebruik ik dus dit zadel (als het moet) met een dikke pad eronder en een gelpad van hele goede kwaliteit. Hopelijk is dat voldoende. Maar meestal gebruik ik geen zadel.
Die singel zoals jij hem omschrijft ken ik wel. Blijkbaar is de singel verkeerd om vastgezet want aan dit zadel zit aan de rechterkant de lange leren riem (voor de stropdasknoop) en aan de linkerkant de singelstoot met gaatjes en de ronde gesp. Ik vond dat altijd al zo raar...
Dat hangen in de stijgbeugel hoef ik niet eens te proberen... als ik Chip de circlinggame laat doen met zadel dan hangt het zadel al in no-time scheef...
Klinkt allemaal wel erg slecht he... Misschien is het toch beter om tijdelijk mijn veelzijdigheidszadel op te doen, al heb ik zelf een gruwelijke hekel aan dat ding... Als het beter is voor Chip...

groetjes sandra

Vandaag eens hard gewerkt aan mijn zenuwen onder controle houden...
Ik ging een buitenritje maken met een d-pony van 5 jaar die bekend staat om zijn slechte manieren. Hij beslist regelmatig gewoon zelf in welke gang een pad wordt genomen en jij hebt dat gewoon te accepteren. Dit komt denk ik vooral door een slechte opvoeding in de eerste jaren.
Afijn, ik voel me om de een of andere reden altijd erg prettig op deze pony dus nam ik me voor mijn angst en zenuwen thuis te laten.
Het eerste stuk ging heel goed. Op een gegeven moment kwamen we bij een paadje waar we een stukje zouden draven. ik reed achter de andere pony en nam me voor dat hij netjes zou blijven draven. helaas duurde die draf maar enkele passen gevolgd door een snelle galop over de harde weg. BRRRR... Ok, kalm blijven nu... Wat moet ik doen???
OEPS... eerst de teugels (die ik in paniek kort had gepakt) losgooien. Niets doen voor ik weet WAT ik moet doen. En nu???
Adem in, adem uit... Achterover zitten, benen ontspannen... rug ontspannen... Pffffm dat was al erg moeilijk. Intussen waren we in rengalop en al 100 meter verder. Voorzichtig de teugels oppakken dan maar en kijken of ik reactie krijg... Niks, noppes... Ja, logisch, bedacht ik, terwijl ik de teugels oppakte had ik mijn benen weer vastgeklampt... Opnieuw, benen los, rug los, teugels los... Teugels oppakken en terugvragen. Intussen moesten we wel stoppen want de provinciale weg kwam steeds dichterbij... Pfff. gelukkig begon die andere pony al te draven en bleef Chester netjes achteraan... hehe... Ik moest wel wat meer teugeldruk gebruiken dan me lief was om Chester ertoe te bewegen echt te stoppen voor de grote weg, maar goed, het lukte toch allemaal redelijk beheerst.
Nou dat was toch wel errug goed van mezelf vond ik eigenlijk!!!

Even later was het weer zo laat. Dit keer zouden we een rustig galopje doen. Ik weer achteraan. Afijn, het tempo lag vrij hoog en opeens zagen we iets evrderop wandelaars met honden. VOL in de remmen dus. Mijn vriendin kon haar paard maar net op tijd terug krijgen in draf... Het MOEST me lukken!!! En jawel, zonder al teveel problemen kreeg ik Chester in stap voor we de wandelaars passeerden. Hij bleef zelfs stappen terwijl de andere pony doordraafde!!! Eenmaal voorbij die mensen liet ik hem naa rde andere pony galopperen. Ja, dit ritje heeft een me een stuk meer zelfvertrouwen gegeven!

Ilona, ik heb trouwens ook nog even haasje over gedaan onderweg. Dat was echt lachen. eeerst kostte het wel wat moeite (we begonnen met halt en stap en later halt en draf en toen nog even stap en draf) maar later bleven onze paardjes heerlijk rustig wachten tot zij aan de beurt waren. helaas heb ik nog geen vrijwilliger gevonden die met mij en Chip dit spelletje wil spelen...

groetjes!!! sandra

Tja. Op zich is dat natuurlijk net zo mooi. Ik hoef geen nieuw zadel. Maar het voordeel van een barefoot is dat het op elk paard past. Ik verzorg Chip misschien nog 1 jaartje en dat verhuis ik naar Drenthe. Ik ga dus geen zadel kopen dat alleen maar op Chip past.

Het heefte cht geen zin om Chip zijn baas te vertellen dat het zadel niet past. Ze is daarvoor veel te eigenwijs... Ze neemt dat gewoon niet van me aan. ze is verder super aardig, maar gewoon erg met zichzelf ingenomen...

Een vriendin kocht trouwens 2 jaar geleden een westernzadel voor 250 euro bij zadelmarkt. Misschien verkopen ze daar veel slechte spullen, maar dit zadel past perfect, is nooit iets kapot aan gegaan, zit heerlijk en het leer is heel erg soepel. Misschien heeft ze geluk gehad...

Het zadel van Chop is trouwens inderdaad van erg stug leer gemaakt. Het is echt super zwaar! Niet te tillen gewoon en het kraakt als een gek als je rijdt. het was ooit erg irritant,maar ik hoor het niet meer, zo ben ik eraan gewent...

groetjes sandra

Ik heb vaak weinig te reageren. ik weet nog niet zoveel van alles af en voel me vaak een leek hier. Maar ik lees bijna alle berichten. Doordat ik geen eigen paard heb sla ik de onderwerpen over natuurlijk bekappen meestal over. Dat komt wel als ik er zelf iets mee kan. Hetzelfde geldt voor natuurlijke verzorging en zo.
Als het specifiek over parelli gaat lees ik altijd mee, omdat ik daar zelf erg mee bezig ben. Suceesverhaaltjes over gewoon verhalen van avonturen die jullie allemaal meemaken vind ik ook erg leuk om te lezen.

groetjes sandra

Ik ga sowieso binnenkort een barebackpad kopen (misschien bij evelien als ze die nog heeft).

Het ging even 2 weken heel erg goed. Maar sinds vrijdag is het weer raak. De veearts is gewest (hehe, eindelijk) en doet deze week uitspraak. Ze wilde het namelijk met een andere veearts bespreken. dat hoor ik dus nog.
De veearts zei in elk geval dat ze geen dampigheid vermoedde, maar dat ze de oorzaak meer zocht in een hardnekkige bronchitis of een of andere allergie. Gelukkig mag hij over een maandje de wei weer op...

groetjes sandra

Irritant he! Chip is ook zo'n verslaafde... Het enige wat je eraan kunt doen is volgens mij inderdaad zorgen voor afleiding. Een uitloopstal was bij ons niet mogelijk, dus heeft hij nu een luik gekregen, dat scheelt al een heleboel. Van de zomer mag hij de wei weer op...
Omdat hij luchtwegproblemen heeft (niet door het zuigen) krijgt hij, als hij te ziek is, een luchtband om. Dit is een amerikaanse leren luchtband, dus niet met metale stukken of pinnen. Ookal is dit volgens veel mensen de vriendelijkste band die er is, ik betwijfel of Chip dat ook zo ziet. Toch is het kiezen of delen. Geen strakke band om betekent namelijk op zulke "slechte dagen" voor Chip regelmatig gaskoliek, "boeren" en nog grotere benauwdheid. Zo'n band helpt wel, dat moet ik meegeven. Maar het is wel het laatste reddingsmiddel...

Gaat jouw paard ook altijd zo "borrelen" als hij een tijd heeft staan zuigen?

groetjes sandra