Piet schreef op donderdag 17 maart 2011, 11:38:
> Nu ongeveer een jaar dat ik helemaal niet meer rijd, maar dat heeft niks
> met mijn geestelijke gesteldheid te maken.
je kan dus bevestigen dat het leven als je niet paardrijdt ook heel leuk is
>
>> Jij gaat gezellig clickeren met je paarden. Als je wil clickeren heb je
>> discipline nodig, dat is zeker. Maar het doel van clickeren heeft niks met
> Niemand zegt dat dat verkeerd is.
> Maar volgens mij heeft Sandra aangegeven dolgraag weer te durven te gaan
> rijden en zonder angst voor mogelijke reacties van haar paarden met ze om
> te gaan.
Ik beveel Sandra aan zich af te vragen of ze dat echt wil. Hoe kan je nu iets willen waar je op dit moment schrik van hebt. Als ik bang ben om op mijn paard te gaan zitten ga ik er echt niet op zitten hoor. Dat zou ik helemaal niet willen. En als ik bang ben ga ik lekker aan de andere kant van het hek staan, ik wil helemaal niet bij de paarden staan als ik bang ben. (al komt dit met betrekking tot koeien eerder voor dan met paarden)
> Zolang je niets vraagt van een paard hoef je ook geen reacties, waar je
> van tevoren bang voor bent, te verwachten. Ik heb zó vaak gezien dat
> wanneer er op een gegeven moment niet werkelijk doordachte actie wordt
> ondernomen, dit er ook nooit meer van komt.
en wat dan nog?
>
> Ok, maar tóch zal je vroeg of laat een keer met de eerste stek moeten
> beginnen en dan ís daar die discipline omdat je ze een voor een moet
> potten, want het moet klaar voor ze volledig in blad staan toch?
Maar dat maakt toch niks uit? mijn koffie is toch nog steeds heerlijk, nu op dit moment. Waarom zou ik me druk maken over mijn geraniums als ik net lekker koffie zit te drinken?
Warboel
