Piet schreef op zondag 13 maart 2011, 18:36:
> eg wel
'k heb ze meegemaakt.
> Eigenlijk is het geheim dat ik naar de spanning in het paard kijk. Ik
> weet niet of je je herinnert dat ik het hier ooit wel eens gehad heb over
> de spanningsbarometer die ik ontdekt had en bij Shiny gebruikte om hem
> ondanks zijn -er komt van z'n lang zal ze leven helemaal niks op mijn
> rug, mafkees!- trauma, zadelmak te maken?
> Het verschil zit tussen gespannen lippen en likken en kauwen en de
> beloning wel of niet aannemen.
Ja, en bij Catcher is dat idd. een samengeknepen verbeten bekkie!
Ikdoeutniet en ikdoeutniet! Dus: andere vraag stellen (iets wat ie wel leuk vind) die weer belonen, terug naar de vorige... en dan lukt het meestal wel.
Leuke aan Catcher is trouwens dat ditzelfde verbeten bekkie ook gebruikt wordt om in 1 keer vanaf het strand 300 meter te stijgen. En mensen... ik heb het naast Chaser gelopen.... je denkt: pfff.... 300 meter... maar het is een continu stijging en je loopt het zelf nauwelijks! Valt vies tegen dus!
Het verbeten bekkie zegt dan: ikzaluthalen... ikzaluthalen...
)
Hij geeft het niet op. Dan werkt het dus vóór je.
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
