Hoi, ik zit op het moment een beetje met een dilema over het wel of niet castreeren van mijn 2,8 jaar oude angloarabishe hengst. De fokker loopt mij al vanaf het begin aan te raden hem te castreren en dat heb ik altijd genegeerd want we hebben ook een ander hengstje bij hem in de groep staan en die is naar een paar mandjes bij ons helemaal veranderd kwa gedrag. Nu begint hij dominant in de groep te worden, hij zit konstant een van de ruinen lastig te vallen als hij wilt spelen e n de ruin kan neit aan hem ontkomen hij trapt naar hem en probeerd te vluchten. Hij is mij ook al aan het uitbrobeeren geweest en geprobeert te bijten, wat ik natuurlijk niet heb laten gebeuren.

Nu zou ik willen weten, wat de voor en na delen zijn van castreren.

Zal ik je dan maar even terugschrijven, aangezien de echte experts ff druk met andere zaken zijn. Met zo'n fokker heb je natuurlijk niets te maken. Doe je voldoende aan contact, opvoeding, grondwerk met hem en staat ie niet bij merries. Dan kan je hem toch gewoon hengst laten, castreren kan natuurlijk altijd nog. Opvoeden (oftewel niet bijten en dat soort ongein) en goed contact met hem hebben is natuurlijk het belangrijkste. Ik ken een aantal hele lieve hengsten (quarterse en volbloeden) die een stuk vriendelijker en makkelijker ins de omgang zijn dan hun merries dus daar ligt het niet aan. Mijn eigen hengstje is even oud als die van jou maar die moet binnenkort wel onder het mes want hij staat met z'n zusje, dus helaas. En ook die is nu in de haphap fase, rustig nee zeggen wegduwen en weer verder met de bezigheden, gaat het vanzelf weer over.

Misschien heb je hier wat aan,
groetjes Marianne

anoushka schreef op vrijdag 25 februari 2011, 14:15:


De voor en nadelen: voordelen: je hebt een castraat die voor sommige mensen makkelijker hanteerbaar is (maar alles valt of staat met trainen en opvoeden) en je hoeft nooit na te denken over weide indeling/geboortebeperking, etc.

Nadelen zijn er niet zozeer voor jou, wel voor je paard. Verdoving of narcose, stress, pijn en vervolgens hormonale veranderingen in het lichaam, aan jou de keuze of je dit voor je paard wil.

Een andere optie is het, als de kudde volledig van jou is, het inenten van de merries met PZP. Zelf heb ik mijn paard laten castreren, aangezien ik van pensionstalling afhankelijk ben en niet anderen kan vragen hun merries in te enten. Had ik mijn eigen plek en kudde zou ik het wel weten.

PZP is helaas niet verkrijgbaar voor particulieren enkel voor natuurorganisaties voor geboortebeperking. Renegade is een mogelijkheid maar ik vraag me af of je dat je merries wilt aandoen voor langere periode. Knikkers in de baarmoeder plaatsen wordt ook enkele keer gedaan maar zelfs de meeste da willen daar niet aan dus dat zegt genoeg denk ik.
Het enige goede alternatief is steriliseren aangezien 95 % hengsten toch kwalitatief niet voldoen aan de eisen van vaderpaard vind ik het feit dat hij niet meer vruchtbaar is enkel maar een pre.

Helaas is het castreren praktisch gezien de beste oplossing. Het blijft een beschadiging en het is altijd jammer een gezond dier te opereren. Toch zou ik niet weten hoe wij in de huidige context kunnen stoppen met castreren en stereliseren van dieren. Ook katten en honden moeten er aan geloven en de varkens in de vleesindustrie enz enz.

joop schreef op zaterdag 26 februari 2011, 18:53:


Dat heeft dan weer niets met de omgang te maken, maar met de smaak-papillen van westerse mensen.
Er zijn volken die gevogelte (Fazant?) eerst een paar dagen begraven, voor het te willen eten en er zijn volken die liever een oud manlijk schaap eten dan een lam

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Stel je even de vraag!
Ga je jezelf proberen te tillen naar het niveau waarop je met zowel hengsten als merries kan omgaan (zoals ze in wezen op aarde zijn gezet) of snij je de dieren alleen maar wat op maat van datgene wat je momenteel aankan? (dankjewel medische wetenschap!)
Het zijn tenslotte maar beesten hè? Of ... euhh ... niet dan?
Misschien is mijn antwoord niet helemaal ongekleurd maar toch, denk even na aub.

Koen

Ik ben zelf toevallig ook met deze vraag bezig.

Kun je hem een omgeving bieden waarin hij hengst kan blijven? Hem niet alleen sociaal houden maar ook geschikte maatjes voor hem vinden? Ben je zelf bereid om getraind te worden in de omgang met hem? Wat heb je hem te bieden in zijn leven als hengst?

Als het niet alleen om vruchtbaarheid gaat maar ook om gedrag, bijvoorbeeld naar andere paarden, dan heeft een vasectomie ook niet het 'gewenste effect'.

even een vraag waar ook rekening mee gehouden moet worden:

hoe frustrerend kan het voor een hengst zijn om afgezonderd van elk vrouwenvolk te moeten leven (ruiken mag, maar aankomen niet) én om zich niet te mogen voortplanten? Zijn hormonen dwingen hem hiertoe, maar hij mag niet
Als hengst zou ik misschien wel een beetje neurotisch worden, net zoals alle mannen wiens vrouw elke avond hoofdpijn heeft.
Nog nooit bij iemand opgekomen?
Ik twijfel eraan dat als ze zich niet mogen voortplanten van ons en ze gedoemd zijn tot eenzaamheid, dat je ze een groot plezier doet met het behouden van hun hormonenhuishouding.

Precies hetzelfde idee heb ik.... het was mijn bedoeling hem te laten dekken, niet om te verdienen maar om hem een -voor zover mogelijk- compleet leven te bieden. Maar nu hij eczeem heeft...
Nou heb ik zelf natuurlijk Sieta.. en die lust er wel pap van... maar die is straks 18.. en mijn Bandido eind juni pas 3 (stel dat ik zou kiezen voor een vasectomie).
En merrie eigenaren staan nou niet echt te springen om hun merrie op 'seksvakantie' te sturen just for the fun of it..

Maar, aangezien merries ook zo zijn zoals de natuur ze bedoeld heeft... hoevaak gunnen we hen een seksleven?

Cindy Helms schreef op zondag 27 februari 2011, 20:20:


Jawel, dat was voor mij ook een van de redenen om Spirit en later zijn zoon Iskander toch te castreren want beiden mochten van ons niet sexen naar behoefte. Isko was nog te jong, maar Spirit had er echt wel last van. Die was ongeconcentreerd, druk, en had maar één ding in zijn hoofd als er merries in zijn buurt waren. Isko en Spirit hebben samen een hele tijd in een mannegroepje gelopen, wat ook leuk was maar toch....
Toen Winner overleed hebben we Spirit zijn eigen merriegroepje gegeven en ik zie eerlijkgezegd wel meer rust in het dier. Hij lijkt zich lekker te voelen tussen zijn dames zo.
Ik heb het wel even jammer gevonden dat hij nu hengst-af is. Aan de andere kant, als ik zie wat voor leuke avonturen hij met mijn zus en nichtje maakt, op stap, veilig, je hoeft niet meer zo op je qui vive te zijn en hij is ook minder gedreven door zijn hormonen.
Ik vind dat di een juiste beslissing geweest is voor wat wij doen, hoe wij hier leven met de paarden. Had ik een jaar daarvoor nooit durven denken.

Groet, Pien

Sieta schreef op zondag 27 februari 2011, 21:22:


Een sexleven wel.
Ruinen genoeg die dekken.
(En voor één of andere reden weet mijn merrie altijd net die ruinen eruit te pikken, de kleine slet )

Maar als ik zie hoe Char van Jam genoten heeft, dan stel ik mij wel vragen bij het feit of je dat een merrie mag ontzeggen? Uiteindelijk is het moederschap toch net zo goed deel van het sociale en emotionele leven van een merrie? En in mijn ogen veel belangrijker dan het hier zo verdedigde sexleven?
http://www.youtube.com/watch?v=_VE3gCBvEu4&feature=related
Char was een hele andere Charly mét veulen dan zonder veulen.
Ik heb haar nog nooit zo verliefd geweten op een ander paard, dan op haar veulen.
Van de moment dat hij geboren was en ze hem vol overgave begon te likken.
En 6 maanden later, nog altijd even grote liefde tussen die 2.
(Veulens in het algemeen trouwens, want ze ging de andere veulens verzamelen. Soms liep ze met 3 veulens tegelijk rond. )

Ik heb ook altijd gezegd, dat ik er nooit zou aan beginnen. Teveel problemen, mogelijk erfelijk belast door die eczeem etc...
Maar Char met Jamaica zien, heeft mijn mening wel heel erg gekleurd.

Sieta schreef op zondag 27 februari 2011, 21:22:


Het probleem dat kan ontstaan bij vasectomie is dat het een te ontstuimig sexleven wordt, de merrie wordt hengstig maar niet drachtig en zal dus binnen korte tijd weer hengstig kunnen worden. Bij sterilisatie van honden en katten beperkt men zich niet tot afbinden van eileiders zoals bij mensen maar worden de eierstokken verwijderd, (vaak de hele baarmoeder) zodat er ook geen loops en krolsheid meer is.

Ans Jondral schreef op zondag 27 februari 2011, 22:41:


Mens en dier reageren zo op hun pasgeboren jongen. Dit gedrag is genetisch vastgelegd. Ik twijfel er niet aan dat dit voor mens en dier een zeer aangename ervaring is. Zelf heb ik geen kinderen dus ik weet ook dat het leven zonder deze ervaring zeer de moeite waard is.

Hoi,
dankjullie wel voor de racties.
Het castreren of niet denk ik niet aan me zelf maar aan hem anders had ik het op bokt ofzo gezet waar ze haast allemaal tegen hengsten zijn, hij heeft wel een groepsleven, hij deeld een paddock met 3 ruinen en 1 shet hengst, en heeft ook buuren naast zich, maar in een aangrensende paddock (met 2 m ong ertussen) een merrie. Wij hebben niks over die merrie te zeggen want ze is van een klant. Hij gaat over een paar jaartjes ook mee op wedstreiden. Ik zou hem liever hengst laten, maar vind het niet echt eerlijk tegenover hem want hij zou dan zeer warschijnlijk nooit mogen dekken.