Cindy Helms schreef op zondag 20 februari 2011, 19:48:


Ja, die "ponderkes"... zalig woord... alle herinneringen komen terug naar boven
een "ponderke" Een "ponderke met zacht maar toch wat vochtig zand...

Een "polleke" is ook zo'n schoontje.
Echte kinderwoordjes
En "een teut trekken".
Zo'n mooie taal.

Spijtig genoeg heb ik mijn eigen kinderen altijd verbeterd zodat ze nu mooi algemeen Nederlands praten.
Wanneer ik ze "maske" hoor zeggen, floept er bij mij al direct "meisje" uit. Foei, foei, foei.

Marianne

marianne laenen schreef op zondag 20 februari 2011, 19:59:


Kan ik me iets bij voorstellen ja

"een blau leur hebbe", "een koek op a bakkes", "ne smoel trekke", "een peenske", "de massart", "de kiekepoelier", "artjes en pekes", ...

"eps", ...

daar gaat mijn topic!

Ok, goed.
Denk je dat een paard, eens volwassen,nog sterk kan veranderen?
Ik eigenlijk niet, of was dat uw insteek niet mss.

OT, je woont eigenlijk niet in Langdorp hé

jan.

Moet je de Engelsen hebben, die maken er helemaal een potje van;
Ze schrijven street,
ze zeggen striet
en ze bedoelen straat


Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Cindy Helms schreef op zondag 20 februari 2011, 19:48:


Man bijt Hond!

jan seykens schreef op zondag 20 februari 2011, 21:12:


Jazeker, dat geloof ik. Ook volwassen mensen kunnen veranderen, al dragen ze een bepaald verleden mee. Het is de wil en ook de mogelijkheid die de beperking vormt.

De Gijmel een land op zich

Cindy Helms schreef op maandag 21 februari 2011, 0:35:


En ik ook.
Waar een wil is is een weg en dan bieden de mogelijkheden zich vanzelf aan. De beperking zit tussen de twee oren.

Het paard volgt de leider als de leider verandering teweeg brengt volgt het paard, welke leeftijd dan ook.

Anders zou het ook betekenen dat een jong slecht opgevoed/getrained paard nooit zou kunnen veranderen. Plus het feit dat dieren niet in tijdvorm denken - dus wat is oud/volwassen volgens het paard?