joop schreef op donderdag 17 februari 2011, 19:17:


Allemaal waar wat je schrijft, maar je moet toch ergens beginnen.
Wachten tot die kale grond (omgeploegd bv ) vanzelf begroeit raakt en een gesloten zode heeft gevormd, kan je heel lang moeten wachten. Toch maar gewoon je paardjes daarop zetten? zet ook geen zode aan de dijk, hebben ze de eerste jaren echt niks van te vreten.
Dus toch maar in zaaien en een goede zode laten vormen. Daarna kan je het aan de "natuur" over laten. Het is een start.

Vergeet ook niet dat 1 ha grond, ook maar een postzegel is.

Daarnaast ben ik van mening, dat wat je van/uit de grond haalt er ook weer in moet stoppen.
Of te wel, geen mest meer ruimen, of de gecomposteerde mest terug er op

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Wil schreef op donderdag 17 februari 2011, 17:13:


Mee eens Wil, maar gras is echt wel het hoofdmenu.
Ik merk het momenteel aan mijn paard: nu het winter is en ze nauwelijks vers gras krijgt, ga ik af en toe met haar grazen in de buurt.
En dan eet ze echt alleen maar gras. Kruiden die ze normaal echt lekker vindt (bv paardenbloem, smalle weegbree) daar graast ze nu omheen. Gras heeft de voorkeur!

En het filmpje van de wilde paarden in Portugal laat ook een stukje zeer kaal gevreten grasland zien waar de paarden de kleinste stukjes gras vanaf proberen te peuteren.

Het is mijn ervaring dat paarden pas aan kruiden beginnen als ze ruim voldoende gras te eten hebben.
Zelfde geldt voor bladeren en takken van bomen. Tweede keus NA gras!

Coralie schreef op donderdag 17 februari 2011, 21:15:


Een paard is wel degelijk een grazer, daar naast een opportunist .
Grassen zijn het hoofd voedsel, takken- bladeren- "kruiden" worden slechts naar behoeft genuttigd en dat is echt niet het jaar rond.
Eiken blad word echt niet de hele zomer gezocht.
Noten bomen worden echt niet de hele zomer gesloopt.
"Varkens gras" word het grootste deel van het jaar met rust gelaten.
Mineralen/zout blok is daar best wel een goed voorbeeld van. ZO is ie op en de nieuwe word lange tijd met rust gelaten

@ Aafke, hoe is bij jou dieren de behoefte aan het zout blok?
Laat eens een grond-ontleding doen, van de plaats waar het vaakst zand/grond gelikt word, misschien (is maar een gedachte spinsel) dat dit een idee van een tekort geeft, over een bepaald mineraal

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Ben benieuwd of de :grasmat"dit jaar dichter wordt en daardoor minder "onkruid"
door groeit.

Mooie composthoop gemaakt en daar kompostr in verzamelen. Wat is de beste tijd om oude mest over de wei te verspreiden?

Mee eens Coralie, gras is nr. 1, dat klopt. Maar gras vroeger... is heel iets anders als opgefokte en rijk bemeste raaigraslanden van tegenwoordig.
En de wilde graslanden hier... is ook iets totaal anders. Die grassoorten moeten wel sterk zijn, om de droogteperiodes te kunnen overleven.

Zodra nr. 1 een beetje op gaat raken, gaan ze idd. ook andere dingen eten.
Er is helemaal geen groen meer.... staan ze de hele godganse dag in of nabij de inloopstal... elkaars vliegen weg te jagen en hooi te peuzelen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Goh allemaal - reuze interessant - volgens mij woont Maya in Raya oftewel heaven en is een heel gezond bijna echt natuurlijke paard.

De weides hier zijn nog nooit bemest er staan verschillende soorten gras inen allerlei planten en kruiden. Tijdens het communisme stonden er op deze weides aardappels nu vormen ze gewoon ons dorp. Het stukje land bij ons monastir is voor alle vier de paarden favoriet dat gras moet echt het beste zijn. Maar toch wil ze daar niet elke dag staan, en de andere arme drie mogen niet meer los lopen van de boerevrouw. Maya gebruikt haar 'supermarkt' net zoals wij dat doen. Wij eten ook niet elke dag hetzelfde. Vier keer per dag krijgt ze de kans om een ander stukkie te zoeken en vaak wil ze dat niet eens, blijft ze stokstijf staan en smikkelt gewoon door. Paard weet best.

Lovche mijn rescue invalide hond die dus 1 jaar alleen in de wei heeft geleefd eet ook allerlei planten en bloemen en nu in de winter seedpots. Mijn twee 'huis rakkers hebben dit gedrag van hem geleerd en overgenomen.

Maar wij hebben nieuws, wij gaan onze berg tijdelijk verlaten om in een ander deel van Bulgarije te gaan genieten. Daar hebben wij de ruimte en de rust en de stilte van een heel dorp tot ons zelf. Het was een boeredorp, het staat al 10 jaar leeg dus ik heb de weides bekenen en die staan dus vol met jarenlang oud lang omgevallen gras.

De vraag is dus - moet ik die nu in de lente maaien -met de zeis - zodat al de oude zooi weg is en de nieuwe smikkeltjes meteen kunnen groeien? Ook zijn de weides omringd met prachtige bossen met gemixte bomen en een riviertje. Mijn meissie gaat dan ook eindelijk een maatje erbij krijgen. Ik zag ook in de tuin hertensporen in de sneeuw, iemand ervaring met vriendschappen tussen herten en paarden?

Er zijn wilde zwijnen daar, maar geen wolven of beren, dus de enige predators zouden de mensen kunnen zijn die haar misschien willen stelen.

Ook is het daar 600 meter hoog dus warmer, geen 1050 zoals hier. Maar de vegetatie is praktisch hetzelfde, alleen de lente begint hier 2 weken later.'

Fijne dag allemaal Marianne

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 februari 2011, 8:00:


wat is het verschil tussen planten en kruiden?
Jouw weide is nog niet overbetreden en overbegraasd, daarom ziet het er nog allemaal goed uit. Als je niet genoeg land hebt voor je paarden gaat de kwaliteit onherroepelijk achteruit op den duur.


Helaas niet, paard eet wat de pot schaft, of dat nu gezond is of niet.


De paarden zullen de wei zelf wel maaien, en als ze klaar zijn kan je de resten altijd nog afmaaien een keer. Paarden zijn bij uitstek geschikt om weilanden netjes kort te knippen.


Hier kijken ze wel naar de herten en reeen maar mengen doen ze helemaal niet.

Dankjewel Joop,

De Bulgaren maken wel een verschil tussen planten en kruidenplanten. De ene maak je wel thee van en gebruik je als smeerseltje als je iets hebt, wondje, probleem met je nagels of huid, haren noem maar op en planten dus niet. Een plant is hier dus iets wat in de wei staat en voor mij misschien goed voor een mooi weide boeket maar verder heb je er volgens hun 'niets' aan. De mooiste bloemen in mijn boeketten komen van een plant die zelfs giftig is.

Ik zal het proberen om Maya en maatje de wei te laten kortwieken maar het gras ligt echt als een dik trampoline tapijt over het land. Ik heb een zeis dus kan altijd zelf wieken. Goed voor de taille lijn ..

Gelukkig heeft ze hier en in het nieuwe dorp echt genoeg weide - hier geen postzegels of paradise paddocks - dit IS paradise, zeker het nieuwe dorp, ook geen boerevrouw daar... .. maatje(s) erbij en totale vrijheid. Wij gaan genieten.

Wat ik wel zie met Maya is dat ze overal toch maar een beetje van eet. Een paar rozebottels van de struik en niet allemaal, een paar hapjes van de 'Kerstboom' soort. Een paar hapjes van de klaver, dan weer op naar iets anders. Ze eet dus ook nooit een hele grasplek kaal voordat ze weer doorloopt. Hier een beetje daar een beetje, en morgen zelfde stuk een ander beetje hier en daar etc.

En er staat daar een heel mooie oude hooiruif en die zet ik in het land naast het huis voor de hertjes dan kan ik in in ieder geval deze winter zelf van ze genieten.

Chao Marianne

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 februari 2011, 12:06:

Ik lees altijd met veel plezier je verhalen. Wat heerlijk dat Maya ook binnenkort een maatje erbij heeft. Je houdt ons vast wel op de hoogte he?

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 februari 2011, 12:06:


NL'ers ook en FR'ers ook. Ik wil er alleen op wijzen dat als je je verdiept in de soorten dit onderscheid geen zin meer heeft.


Dit is nu juist de normale manier waarop paarden grazen. Ze eten een tijdje en lopen dan weer verder. Heb je een wei van 9 hct zoals ik, zie je ze links grazen, hou je je even met iets bezig (hek repareren ofzo) kijk je op staan ze allemaal geheel ergens anders, honderden meters vererop.
Ik heb wel meegemaakt dat de hele kudde was uitgebroken en dat iemand belt: ze staan daar en daar. Ik spring in de auto met een hoop halster en scheur naar die plek: geen paard meer te bekennen! Ze zijn al een paar km verder aan het grazen.

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 18 februari 2011, 12:23:


Dankjewel.

Erger nog .. er komt binnenkort een topic - Hoe en wanneer het beste maatje voor Maya zoeken ...!

Maar eerst maar even de sneeuw weg en dan kan ik de verhuizing gaan regelen, en daar heb ik echt een gevoel voor humor voor nodig Maar gelukkig nu nog even flink de tijd om te leren trainen, clickeren en alles wat er nog bij moet. Die arme meid moet wel 4 uur in een trailer vervoerd worden.

En de balen hooi op te eten, (Maya dan) die verhuizen zie ik eg nie zitten...!

Maarrrr ... het PN/Art dorp is geen fantasie meer ... alleen nog even restaureren

Maar je had de gezichten van de manege paard rijdende Notaris en Advokaat moeten zien toen ik in mijn Bulgaars de PN filosofie probeerde over te brengen ... wat geen ijzers ...! ... geen bit ...! geen stal ...!

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 februari 2011, 12:46:


Kijk maar uit, dat ene maatje worden er vast meer, een echte kudde dus.

Ach, een kleinigheidje houd je altijd toch?

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 18 februari 2011, 13:01:

Nou dat worden dan een heeeeeleboel brandblokken - lekker gratis warm volgende winter


En met 'enthousendsiasm' is het zo gepiept Laat die lente maar komen ..!

joop schreef op vrijdag 18 februari 2011, 10:28:


Mee eens, is mijn ervaring ook.
Mits: de wei te groot is voor de paarden die er op lopen.
Dan eten ze een stuk kaal, en vervolgens eten ze alleen nog het korte gras dat op dat stuk groeit, en de rest van het land laten ze met rust.

Marianne Gomes schreef op vrijdag 18 februari 2011, 12:46:

Waar ga je precies naartoe Marianne?
En hoe wordt het Art dorp?
Wat doe jij precies?Ben je kunstenares? en zo ja ..in wat ? :)

Is het hele dorp van . voor jou en Maya en Maatje...