Hoi allemaal,
Ik heb sinds kort een hele lieve merrie van 8. Het is een ontzettend lief paardje, dat ook heel nieuwsgierig is. Ik ga graag met haar op pad; het bos in of gewoon langs de weg. Nu wilde ik naar jullie ervaringen vragen.

Ze heeft namelijk altijd wat moeite met weggaan bij de kudde. Ze gaat wel en ik gebruik natuurlijk geen dwang, maar het eerste stukje loopt ze een paar passen en staat daarna stil. Ik zet rustig een beetje druk op het touw en als ze niet meekomt, zwaai ik met de carrot stick langs haar schouder (ik hoef haar niet aan te raken; meer een soort van: kom maar beweging). Dan loopt ze een stukje en staat ze weer stil. Ik blijf rustig hetzelfde doen, loop af en toe een stukje terug of een rondje of een zigzag en op een gegeven moment loopt ze goed mee. Ze blijft wel erg alert, dat merk je wel: haast alsof ze denkt: ik moet voor mezelf zorgen en alles goed in de gaten houden in plaats van dat ze erop vertrouwt dat ze in goede handen is en dat ik wel zorg voor haar veiligheid. Het gaat al beter dan in het begin: ze is rustiger en haar nieuwsgierigheid is ook sterk genoeg dat ze niet alleen angst voelt als we naar buiten gaan. Wat ook heel erg goed helpt als ze haar hoofd hoog houdt en heel erg om zich heen aan het kijken is, is hoofd laag. Ik ga dan stil staan, vraag enkele seconden haar hoofd naar beneden, laag bij de grond, tot ze rustig is. Vaak kauwt ze dan en lopen we weer verder. Ikzelf probeer altijd rustig te blijven, nooit te dwingen, maar wel mijn doel in mijn hoofd te blijven houden: daar gaan we heen, en haar steeds vragen om bij me te blijven. Ik probeer ook dingen te doen die ze leuk vindt: af en toe stoppen en aan iets snuffelen, even grazen, tempowisselingen, even lekker hard rennen etc.
Wat vinden jullie? Zit ik zo op de goede weg? Wat zijn jullie ervaringen met dit soort paarden/gedrag?

Zeggen sommigen van jullie: ik zorg dat ik eerst een goede leider voor mijn paard ben door in een vertrouwde omgeving (leiderschaps)spelletjes/oefeningen te doen, bijvoorbeeld in de wei (doe ik ook weleens, maar vaker ga ik gewoon naar buiten) en pas als je een vertrouwde leider bent op pad gaan? Of is het heel goed mogelijk om die leiderschapspositie te verdienen als je vaak samen op pad gaat? Is het een kwestie van gewenning? Wat voor dingen doen jullie om je paard vertrouwen te geven en rustig te maken?

Ik ben in ieder geval benieuwd naar jullie verhalen en ervaringen en of ik zo goed bezig ben. Het is namelijk wel duidelijk dat het spannend voor haar is, en na afloop is ze ook wel moe van alle indrukken heb ik het idee. Mijn doel is natuurlijk dat ze zin heeft om op pad te gaan en er plezier aan beleeft.

Groetjes Aurelie

Aurelie,
Ik heb het idee dat jij heel goed weet wat je doet en hoe het kan... gewoon doorgaan :)
Ik heb heel veel bereikt - nog niet genoeg...- met Haflinger die al een patroon had- van stilstaan rondkijken.. stijgeren - staken - rennen -
Ik kan je zeggen...ik leer er veel van...en ben soms niet tevreden..én als ik terugkijk naar wat we bereikt hebben...ben ik wél tevreden.. heel veel wandelen aan de hand.. allerlei situaties tegenkomen... niet durven toch doen (dat lees ik bij jou niet hoor) ...
DUzz. volgens MIJ doe JIJ het Goed!
Nu volgens de rest nog ... (én volgens je eigen wéten)
Veel plezier.
Myriam

Mijn ervaring is dat het juist belangrijk is om activiteiten buiten de wei (zoals wandelen) te ondernemen.
Veel afwisseling, ook al haal je het paard er soms alleen maar uit om te poetsen of wat te spelen en daarna weer terug te zetten.
Ik denk dat je idd op de goede weg zit!!!
Succes!!

hoi;ik heb precies zo,n paard,een half jaar geleden gekocht..bij de 1ste keer wandelen vond ze het eng,ik was nog geen honderd mtr.of ze begon te snorken,hinniken,en maakte zich 2 x zo groot!Daarop ben ik onmiddelijk gekeerd en heb haar teruggebracht,even een poos op het erf wat gedaan en toen weer hetzelfde stuk lopen,en er was niets meer aan de hand.10 mtr verder ben ik weer omgedraait en terug..zo bouw je kennelijk wat meer vertrouwen op!