Cindy Helms schreef op vrijdag 4 februari 2011, 19:13:
> Ja, dat is het ook. Ik weet nog goed dat toen ik Sunny voor het eerst
> ontmoet had, ik een krop in mijn keel kreeg en de tranen in mijn ogen
> stonden telkens ik iemand over hem iets vertellen wou. Het is ook voor het
> eerst dat Benny noch ik het gevoel hadden ons tegen zijn komst te kunnen
> "verzetten" en dat gevoel had Anne toen ook om hem te lossen.
> Sunny had allready made up his mind.
> Nochtans dacht ik toen dat de kudde compleet was, maar dat was niet zo. Nu
> is ze dat wel. We zien wel weer verder hoe de toekomst loopt, maar in
> ieder geval is er nu sprake van een goed functionerende en mentaal gezonde
> kudde zoals ook Ans al aanhaalde. Ik hoef geen paard alleen meer op een
> weide of zelfs maar met twee.
of 3, ik ben er intussen ook van overtuigd dat paarden in grotere groepen meer gedijen. Kleinere groepen kan voor de mens weer leuker zijn. Paarden moeten kunnen spelen. Variatie in leeftijd speelt ook een rol. De sukkelende Max wordt altijd door de kleine bananenpony uitgedaagd om toch te spelen en dat heeft zijn leven gewoon veranderd. Hij zoekt het kleine ponietje nu op voor een lolletje. De kleine stijgert en bijt hem in zijn neus en hij vindt het allemaal best. De oude Unami kan nog enorm hard rennen, omdat de 3 merries waarmee hij woont op 15 hct soms uit het zicht gaan en hij er dus achteraan moet. 15 jaar geleden met
hko afgedankt en zie hem nu nog eens rondrennen. En zo kan ik nog talloze voorbeelden geven.
> En al zeker niet meer 24/24 op box.
Dierenleed