Leonieke schreef op donderdag 3 februari 2011, 0:03:
> Ik snap dat dat in jullie ogen een beetje onnozel overkomt.

Maar ik
> ben geen domme troela, ik heb alleen helemaal (nog) geen kaas gegeten van
> hoe het opzetten van een eigen bedrijf in zijn werk gaat, wat betreft

> Wat betreft of ik me wel staande zou kunnen houden en wel in staat ben met
> mensen te babbelen over mijn plannen, daar heb ik geen problemen mee hoor
> als ik weet dat het goede en uitvoerbare plannen zijn. Voor lesgeven ben
> ik alleen niet in de wieg gelegd. Ieder zijn ding, toch?
Leonieke, even voor alle duidelijkheid, ik typeer jou zo NIET hoor!
Ik werk al 21 jaar bij een bank in de zakelijke kredietverlening, en heb dat "juk" (zoals als Anja dat omschreef) nog niet van me af kunnen gooien. En geloof me, als jij geen flinke zak met eigen geld (al dan niet via Agaat) hebt, krijg je dit nooit gefinancierd.
3 jaar geleden heb ik me suf zitten rekenen om te kijken of ik zoiets niet zelf zou kunnen opzetten. En dan heb ik al 3,5 ha grond met perfecte omheining en stromend water, een verlichte rijbak, stallen voor noodgevallen, een poetsplaats met water, zithoek en ruimte voor kastjes, een kapschuur voor hooiopslag, tractor en alles voor daarachter. Kortom, eigenlijk zowat alles om zo te kunnen beginnen. Vanuit die gedachte ("ik heb het toch staan") beginnen ook veel ex-boeren er aan. Maar dat, en dat blijkt ook maar weer in deze draad, "verpest" wel de markt voor mensen zoals jij: mensen kunnen elders onder de kostprijs terecht en zijn dús niet bereid een faire prijs te betalen.
En met name wat Arabesk ook al aangaf (even vrij door mij vertaald!) "dan moet je je ook nog door die klanten op je kop laten schijten", heeft mij doen besluiten: NO WAY!
Overigens is er ook iets tegen in te brengen om klein te beginnen: stel je kunt het allemaal wél regelen en op een pensionklant 50 euro per maand verdienen. Daar kun je niet van leven. Als je er 30 hebt waar je telkens 50 aan verdient, wordt het een ander verhaal...