Cindy Helms schreef op donderdag 20 januari 2011, 13:53:
> Christel Provaas schreef op donderdag 20 januari 2011, 13:18:
>
>> Daarom vind ik ook dat je het paard moet compenseren voor de
> Dat vind ik interessant, want ik geloof namelijk niet dat je de
> gebrekkige aanvulling van zijn natuurlijke behoefte daadwerkelijk kan
> goedmaken met clickeren, spelletjes, rijden (in de bak of 1x per week
> buiten), ...
Precies
> Je maakt zijn leven minder saai en je gunt hem ook wel wat, maar vnl
> natuurlijk weer onszelf. Als je zijn noden negeert of niet kunt waarmaken
> (hygiene, sociaal contact, voeding, ruimte, sexueel, cultureel), gaat hij
> zelf wel obsessief compenseren in iets anders of doet zijn eigenaar dat
> voor hem (bv. stalpaarden elke dag 1u rijden anders krijgen ze toch niet
> de kans de bewegen). Is het onze plicht hem bezig te houden en af te
> leiden? Of is het onze plicht zijn noden te vervullen?
Juist. Hoe moeilijk het ook is om onder ogen te zien, in feite kan je pas gelukkig paarden houden als je genoeg land hebt om ze zoveel mogelijk paard te laten zijn. Het is net als met vogeltjes: kooitjes zijn erg en grote kooien zijn nog niet voldoende, want vogels moeten kunnen vliegen. Paarden hebben meer nodig dan paddocks of
postzegels. Al was het alleen al om voldoende te kunnen bewegen. Daarom ben ik ook een voorstander van paddock paradise voor mensen die eigenlijk te weinig grond hebben om een paard te bieden wat hij nodig heeft.
> Amaroc is oa. vuur en komt op voor zichzelf). En dat recht heeft hij
> eigenlijk als je beseft wat dat doet met een paard zoals hij.
> Je kan geen respect verwachten als je dat zelf niet hebt voor hen.
> Ergens daarin moet je elkaar tegemoet komen.
Als ik met een paard op stap ga zorg ik ook altijd dat er voor het paard ook iets positiefs in zit zoals eens lekker grazen in een weelderige berm. Je hebt het mooi verwoord: al blij zijn dat je lekker mee mag, zo voel ik het ook.
Warboel
