Paarden kunnen wel even zonder eten hoor. Ze hoeven zich echt niet 24/7 vol te kunnen stoppen. Kijk hoeveel ze nodig hebben en bouw af zodat het eten net een paar uurtjes op is voordat je komt. Dan buigen ze zich over de sprietjes die er nog liggen. En leg ook wat takken neer zodat ze daar aan kunnen knagen.

**********
Vroeger toen de guldens nog van hout waren,
paarden nog met bitten gereden werden en ijzers
onder hun voeten hadden....

Zou je ze niet met graaskorf de wei op kunnen doen? Zou ze s nachts wel wat geven hoor.

10 x 10 is niet groot, maar nog altijd 100m2! Nee ze kunnen niet de benen strekken, maar kunnen toch net iets meer dan kontje keren.

Krijgen je paarden nog meer te eten, naast hooi?

Het is jammer dat de paarden niet heel het jaar door op de wei kunnen, nu is de overgang (wel/niet/wel/niet) niet zo fijn. Maar ja, je bent al bezig met oplossing.
Overdag op de wei, snachts paddock lijkt mij een mooie tussenweg voor nu. (let wel op fructaan als je ze op de wei zet).

Snachts niet voeren, niet doen! Gewoon voldoende hooi geven, en idd iets van wilgentakken ofzo hebben ze iets te doen!

Zoe Veurman schreef op woensdag 29 december 2010, 18:53:

Als je die wei mag gebruiken, DOEN.
MAAR dan zou ik toch proberen om stroken af te zetten.
Moeten ze s'avonds van de wei af, weer de paddok in, voer dan hooi uit hooi-netten met fijne mazen (tis al zo vaak voorbij gekomen, of doe je dat al?)
@Jantine,
Ze hoeven zich niet vol te proppen, maar 8 uur zonder voer is een stal rantsoen en dat willen we toch niet meer

Hooi-netten dus, desnoods met mazen van 3x3. Ook al krijgen ze er bijna niks uit, er is toch een constante aanvoer.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op woensdag 29 december 2010, 22:14:


Ze krijgen voordrooghooi uit hooinetten met mazen van 3cm. Wil er nog wel voor zorgen dat ze die op 2 plekken krijgen. Nu op 1 plek onder het afdak.
Het is idd nog wel 100 m2, maar het lig nu grotendeels vol met mest.. Ook bewegen ze nouwelijks doordat het bevroren is. In de wei wel wat meer.
Als ze in de wei staan heb ik het idee dat mn haflinger echt aan 1 stuk door eet. De ijslander staat nog wel is gewoon om zich heen te kijken, maar zij echt niet. Terwijl zij juist degene is die erg dik is.
Wanneer kunnen ze het beste op de wei? Overdag of 's nachts? Als je kijkt naar de hoeveelheid fructaan?
Zou ze idd wel takken willen voeren, maar wij hebben hier geen wilgen. Wel kastanje en Linde bomen. Kunnen die ook?

Zoë

Zou je de fructaan index in de gaten moeten houden. Met vorst en zeker zon is het erg veradelijk. Je kan ze er natuurlijk ook beperkt op zetten uurtje of 2 met of zonder graaskorf. Is er de mogelijkheid de paddock te vergroten? Kastanje is niet eetbaar dacht . Linde is wel eetbaar.

Alleen bij zonnig weer wordt er fruktaan gemaakt.
Dus op bewolkte dagen kan je bijna probleem loos laten grazen.(zelfs licht bewolkt)
Als er nog veel sneeuw op de wei ligt, moeten ze ook al harder werken om de gras toppen te vinden. Dus in dat geval, denk ik ook dat ze niet zo heel veel binnen krijgen om er vet van te worden.

IK zou die hooi-netten juist buiten hangen, als het water binnen is (en vice-versa )

Woody heeft alle takken van de (tamme)kastanje en de notelaar geschild, waar ze bij kon en dat is hoog . Ook de takken van de Eik worden graag gegeten, vooral de nieuwe loten, maar ook de bast. IK denk niet dat linde kwaad kan. Staat nochtans niet in mijn rijtje van giftige planten/bomen.
Van dikke takken eten ze vaak de bast, maar van dunne takken met jonge uiteinden, worden zeker de toppen gegeten, wat weer goed is voor het gebit.
(volgens mij doen ze het daar ook om.(aan name

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Natasja Meersman schreef op woensdag 29 december 2010, 22:44:


Van Ivermectine worden paarden eerder ziek.
Van de wilde- of Paarden kastanje is alleen bekent dat de jong bladeren en vruchten(zaden) vergiftiging veroorzaakt en dat is nu nog niet het geval.
De tamme- of zoete kastanje, komt in mijn rijtje niet voor. Zou dus probleemloos moeten zijn en die ervaring heb ik dan ook.(Woody)
Eik staat ook in het gif rijtje, maar nochtans is de concentratie zo laag, dat IK nog geen zieke paarden heb gezien. En ik ken er hier heel wat die in een eiken-bos lopen.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Niet de weide, niet de paddock. Beiden zijn niet geschikt om de redenen die je noemt. Een klein stukje land, paddock, in zijn eentje is gewoon ont-zet-tend saai en niet motiverend om iets te doen voor een paard, veel paarden gaan dan inderdaad saai stil staan. Op de weide, met veel gras en een te dik paard, ik zou het beslist niet aandurven.

Betere oplossing, ik weet alleen niet of het op deze plek van jou lukt maar een goed idee zou zijn:

De weide afzetten, een lange strook met aan het einde een wat groter stukje, dat dienst kan doen als "paddock", je huidige paddock aansluiten op die strook van de weide. Dan heb je twee paddocks, met daartussen een strook bewegingsruimte. Omdat je twee paddocks hebt, en je de paarden aan beide kanten voert én op het pad wat los hooi en takken strooit, blijven je paarden de hele tijd heen en weer lopen en hebben ze een ruimte om te rennen als ze daar zin in hebben.

Enne, het is goed dat ze veel tijd hebben waarin ze eten, maar dat eten kan ook echt bestaan uit knabbelen aan takjes&takken, stro, gewoon spul waar ze niet veel van eten en dus ook niet veel van aankomen maar wat hun hele systeem wel goed houdt en maagzweren, verveling en overgewicht voorkomt.
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef op donderdag 30 december 2010, 9:40:


Bedankt voor de reactie!
Opzich weet ik het wel.. Als we een eigen stuk land zouden hebben, zou ik graag een soort paddock paradise maken. Maar ben bang dat ik dit nu niet voor elkaar ga krijgen bij onze buurman. Hij heeft zijn paard en de andere pensionpaarden dag en nacht in stands staan. Komen nu maximaal 1 of 2 uurtjes buiten, in de bak. Het is al heel wat dat we onze paarden buiten mogen laten en hij ze voordroog hooi uit hooinetten wil voeren. Maar zou het graag nog veel beter willen hebben.
Wil ze wel graag takken gaan voeren, maar zijn takken van een Linde wel of niet goed? En kastantje? Heb hier niet zoveel verstand van.

Trouwens, denk dat mijn schatting van de grootte van de paddock niet helemaal goed was. Keek er vandaag even naar en denk dat het ongeveer 20 bij 20 is. Ben niet zo goed in schatten.. Wel ligt het nu vol mest overal en is gedeeltelijk bevroren.

Morgenavond en nacht laat ik ze maar in de wei. Lijkt me veiliger met al het vuurwerk.
Ik hoop maar dat we snel aan een eigen stuk land komen!

Zoë

Nils Vellinga schreef op woensdag 29 december 2010, 22:58:


Het fructaan is toch ook hoog als het vriest dacht ik? Het is hier wel steeds bewolkt, maar vriest wel licht. Er ligt geen sneeuw meer, dus ze kunnen gewoon bij al het gras. En de wei is nog best groot en er staat zat gras, dus ben eigenlijk wel bang dat ze er dik van worden. Ook omdat ze eigenlijk al veel te dik zijn.
Een graasmasker heb ik niet. Ben bang dat die haflinger van mij daar erg geïrriteerd van word, ze is nogal verslaafd aan eten..

Zoë

Eikels kunnen ze toch hoefbevangen van worden?

Ik had een wilgje geplant maar niet beschermd, ze bleven er mooi van af, tot van de week. Nieuw poten dus en maar effe afzetten denk.

Natasja Meersman schreef op donderdag 30 december 2010, 21:56:


Misschien als ze van alles hoef-bevangen worden, dus zeer hb gevoelig zijn?
Olly staat al 13 jaar tussen de eiken en is nog nooit HB geweest.
En niemand schreef ook dat je paarden eikels moet voeren, we hadden het over takken en twijgen.


Voor altijd ja
Enne... aan Ilona haar schrijven kan ik niets toevoegen.
Dat moet een heel haalbare kaart zijn, ook bij voor de boer.
Kleine kans dat ie het gaat begrijpen en de voordelen ziet van zo een constructie.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

De paarden van Eddy Druppel zijn doodziek geweest van veel eikels eten nadat het had gestormd.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.