Ik geef ze vanaf morgen rustcompositum, de 2 wpnnrs en 3 shetjes, vooral de paarden zijn erg onrustig. Wij wonen t.o. een grote woonwijk. Het is vnl het lichteffect van het vuurwerk waardoor ze in paniek raken.
Ik sluit ze om 23.30.30 tot 00.30 op in de loopstal met veel hooi, daarna gaat alles weer open. Het is hier rondom vuurwerk, verschrikkelijk lawaai en licht en stank.
Ooit eens geprobeerd niet op te sluiten, ze gingen zowat over de heining heen, kreeg ze ook niet te pakken. De ponies staan nooit achter het huis, maar vanaf morgenmiddag zijn ze daar niet meer weg te slaan. Ach, het zijn maar 2 dagen eigenlijk.
Geen rijerij hier meer deze dagen. Gelukkig gaan volgende week al die gasten weer naar school, joepie, dan is de kust weer een beetje veilig.
Er zijn hier nogal wat jongelui die wel van een geintje houden, ik neem gewoon geen risico.
We zitten hier ook nog langs de route die van de feesttent naar Passewaay gaat Balen deze tijd altijd. Dus midden in de nacht zit je ook van schrik rechtop in je bed en hopen dat er verder niets gesloopt is de volgende dag.
Er zijn ook voordelen, en ze bewegen veel en ze eten een stuk minder
Hopelijk gaan we ongeblesseerd 2011 in.
Iedereen alvast een veilig en gezond 2011 toegewenst, groetjes Ingrid

Hoi Anita,

Met de rijerij sloeg je de spijker op z´n kop.
Ik ben gewoon veel te onzeker, te afwachtend. Niet resoluut. Dat merkt het paard natuurlijk en omdat hijzelf onder dat matcho gedrag ook onzeker is, gaat hij staken, weet die niet meer wat hij moet doen, dus gaat hij omhoog.

Er rijdt nu een meisje van 13 jaar op. Het gaat perfekt. Dat meisje is niet bang, heel onbevangen, kan wel goed rijden.

ik begleid haar en hoop zo mijn vertrouwen weer terug te krijgen.

Het is altijd mijn droom geweest om een eigen dressuurpaard te hebben, nu heb ik er een, en nu durf ik er niet meer op! Triest.
Maar ja, ik heb gelukkig nog altijd onze e-pony. De pony van mijn dochter, dat is echt een automaatje. Heerlijk relaxt rijden!

Fijne jaarwisseling!

Groetjes Gaby

Ik heb wat trekbommetjes gekocht en ga nu elke dag wat van die dingen afsteken. De paarden gingen vandaag wel even een stukje rennen, maar kwamen net zo hard weer nieuwsgierig terug om te kijken

**********
Vroeger toen de guldens nog van hout waren,
paarden nog met bitten gereden werden en ijzers
onder hun voeten hadden....

Het geknal wat we van de jagers (ook erg dichtbij) hebben gehad heeft al een hoop geholpen. Na een tijdje reageerde er niemand meer op. We horen hier ook zeer regelmatig een knal van een straaljager die door de geluidsbarriere gaat (bij vliegveld Kleine Brogel). Daarvan bewegen de ruiten in je huis...! De hond, die als laatste hier kwam, reageert daar inmiddels ook niet meer op. Je schrikt je zelf wel telkens te pletter, of je wil of niet, je lijf doet dat gewoon. De paarden kijken er niet eens meer van op.
Mijn ervaring is dat er hier eentje vooral druk gaat worden van die mensen die opeens over straat "sluipen" rond 12 uur. De herrie en het geflits is meestal niet zo spannend.
Ik vraag me alleen nog ff af of ik de hond binnen laat of mee naar buiten neem een tijdje voor 12 uur. We hebben haar uit het asiel gehaald afgelopen mei met een enorme angst voor lichtschitteringen, vooral in huis... (bv. koplampen van auto's die naar binnen schijnen, rillend kruipt ze in een hoekje). Als ik erbij ben komt ze rustig bij me liggen, maar als ze alleen is verschuift ze het meubilair om in een hoekje te kruipen... Dit is haar 1e oud/nieuw bij ons dus. Waarschijnlijk neem ik haar mee naar buiten aan de lijn hoewel ze in het donker nauwelijks bij ons weg loopt (ze ziet er wel stoer uit (kruising mechelse/tervuerense herder) maar is het niet hahaha). Ik zou graag op 2 plaatsten tegelijk willen zijn vrijdag...

gaby verbruggen schreef op woensdag 29 december 2010, 19:50:


Misschien moet je gewoon ruilen met je dochter, jij de fijne pony en zij het paard, en dan samen buiten rijden.


evenzo