Wij zijn eigenlijk door een opmerking van onze DA bitloos gaan rijden. Er waren volgens hem twee mogelijkheden: Indy's wolfstandjes trekken, maar daar was hij niet echt voor, of "zonder bit " rijden....

Wij zijn op het internet beginnen zoeken (5jaar geleden) en hebben toen zelf een (als ik het nu zie, heel primitief) touwhalster in elkaar geknutseld.

Indy was meteen een ander paard, Apache mocht ook zijn trens aan de haak hangen. Couscous kwam van bit + martingaal, heeft hier (vanaf de eerste minuut in de paddock en dan vanaf de tweede minuut buiten) perfect zonder bit gereden, Sela en Mel weten niet eens wat een bit is.

Maar of de tanden wel of niet gevijld moeten worden?????
Als de proppen uit hun mond vallen, dan moet er toch iets ondernomen worden???
Of moet je het dan ook op zijn beloop laten???

Marianne L.

marianne laenen schreef op zaterdag 25 december 2010, 19:21:


Ik dacht ook dat er dan een tandarts bij moest.
Verwachtte daarna dat het beter zou gaan.
Maar bij mijn 2 oude paarden is het voor beiden nooit beter geworden na de tandarts. Daardoor ben ik er wat sceptisch over geworden...