Nick Altena schreef op maandag, 7 februari 2005, 15:45:
> Joh...als ik jou paard jat heb jij niks aan dat hele chipsding,
> niks aan je paspoort ook en al helemaal niks een je
> naam-registratie
> opnieuw uit te brengen in wedstrijden...wel om de concurentie
> uit te schakelen zodat eigen paarden meer kans hebben? en er dus
> meer geld verdiend wordt?
> Hoezo minder fraude gevoelig?
>
> Dan nog een vraagje...je hebt het gehad over een Duits stamboek?
> Hoe kan het dan dat men daar een chip gebruikt ? Dacht dat deze
> mensen met een brandmerk werkte?
Hi Nick,
Ik wil je toch even uit de droom helpen. Je kunt mijn paarden jatten. Daar zie ik je nog wel in slagen. Maar je kunt er nergens ter wereld iets mee in de drafsport.
Naam van het paard, bijbehorend chipnummer, DNA en schets zijn in elk drafsportland noodzakelijk om te kunnen starten. Nog los van de verrichtingen, zoals aantal starts, record en winsom die van de ene land aan het andere worden doorgegeven middels al dan niet aan elkaar gelinkte computerbestanden.
Een nieuw ingebrachte chip zul je bij het stamboek moeten laten registreren op naam van het paard, of je dit nu probeert in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Zweden etc . Het stamboek kontroleert vervolgens de aanvraag aan de hand van het DNA en de schets. Als het niet klopt wordt je gejatte paard niet geaccepteerd. Voor verkoop is je paard niets meer waard dan de prijs als recratiepaard.
Ook voor de draverfokkerij is het paard waardeloos. Bij de registratie van het veulen wordt het DNA van het veulen vergeleken met het DNA van de hengst en merrie. En als er iets niet klopt wordt er niet geregistreerd en kun je er niet mee starten.
In de drafsport is in Duitsland bij mijn weten nooit gebrandmerkt. In Zweden en USA werden dravers in de nek voorzien van een vriesbrandmerk. In USA ook wel voorzien van een nummer aan de binnenkant van de lip.
In Duitsland is vanaf 1996 of misschien nog wel eerder de chip verplicht voor dravers. Van andere paarden ken ik de vereisten niet.
Groet
Hans
Warboel
