Even ontopic....ik heb geen plek jammer genoeg en mijn beurs trekt ook maar echt 1 paard. Ik ben blij dat ik deze een fijn paardwaardig bestaan kan geven. En daar houd het jammer genoeg ook op.

Over vlees eten.
Als kind al wilde ik geen paardenvlees eten. Zo "zielig". En later helemaal als ik wekelijks een uurtje ging hobbelen. Moest er niet aan denken zoiets op mijn bord te krijgen. Voor mijn moeder nog geen probleem, dan maar geen paardenvlees.
Maar toen, kippetjes zijn ook zielig. Die worden naar gehouden en zijn zo schattig...geen kippetjes meer voor mij. Mijn moeder al minder blij.
Even later kwamen daar de rest van de dieren bij. Tja, moeder in alle staten (ik was 14 jaar toen). Dat kon toch niet, geen vlees eten! Zou zeker wel weer een pubergekte zijn.
Maar ondertussen ben ik 31 jaartjes en dus al meer dan de helft vleesvrij. Ik voel me er prima bij.
Tuurlijk kan je nog verder gaan. Alleen biologische groenten,,geen eieren of alleen vruchten die op de grond gevallen zijn, of ... enz.
Maar bij mij is het gewoon vlees.

En nu Kyl op een boerderij staat waar ze melkkoeien hebben en er ook regelmatig "verdwijnen" richting slacht, vind ik het nog moeilijker. Ik zie die beesjes dagelijk en kan me zo moeilijk voorstellen dat ze 4 tot 8 jaar melk moeten produceren en dan geslacht worden.... nee niks voor mij!

Danielle Zontrop schreef op woensdag 22 december 2010, 12:06:


Maar ook die melkkoeien-kindertjes worden meteen na de geboorte bij mamma weggesleept, in een kruiwagen gegooid en naar een eigen hokje gebracht. Biologisch of niet, er zit niks anders op, anders geeft mams niet voldoende melk voor de kaas en de boter.
Dus ....

Els.
***Medicus curat, natura sanat***