Hallo,

ondertussen blijf ik meelezen, met de onstane discussie ga ik mij niet mengen, maar ik wil wel even megeven dat ik Anja haar beslissing wel begrijp. Je voelt je heel machteloos op zo'n moment en je kan niet 24/7 bij je paard zijn om het te behoeden van alle onheil. Dat gezegd zijnde...

Ik lees hier ook veel over 'in de ogen van het dier kijken' enz. Daarom heb ik een fotoreeks geplaatst (ga ik zo even doen) van Prinses van dag één bij ons tot nu. Niet om een bepaald punt te bewijzen, maar om aan te tonen waarom we zoeken naar oplossingen, want ze is zelf (in mijn ogen dan he) nog zo vol leven... Ik kan perfect meedenken in de reacties van 'alle gehandicapte paarden weg' en 'plaats voor de gezonde'. En in principe ben ik het ook met die gedachtengang eens. Maar zoals Pien ook al zei, iedereen moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen voor z'n eigen paarden. WIJ hebben gekozen voor Prinses te zorgen. Als DE REST zo graag voor de gezonde paarden zorgt, ga je gang. Maar veroordeel niet iemands anders keuze zonder dat je zelf iets doet om de situatie te veranderen. Dat is al te gemakkelijk...

Overigens, de keuze is tot nu toe gevallen op een combi van houten hekwerk, rubberen band ervoor, strook snippers ervoor. Eventueel is er een optie dat ze met een maanblind paard samen zou kunnen staan. Maar dit is allemaal nog niet concreet en hangt af van wat we vandaag van de dierenarts te horen krijgen. Ik hoop goed nieuws...