Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 7:37:


Blijft m.i. lastig hoor Piet. Elk paard is anders... + dat elke situatie anders is.

Daarnaast denk ik dat het ook nog verschil maakt wanneer (bij de geboorte of later) en hoe (mishandeling of ziekte) een paard blind wordt.

Wordt het blind in de thuissituatie dan is de plek waar het is al veilig omdat hij alle geluiden, geuren + bijna alle situaties die zich kunnen voordoen kent. Die thuissituatie kan je uitbouwen tot een nog veiligere haven. Wanneer één van onze paardjes blind zou worden zou ik er alles aan doen om die situatie/plek nog veiliger te maken voor zover mogelijk is. Ook wanneer dat betekend dat hij als het ware een box krijgt in de paddock of weide (zit te denken aan een verplaatsbare ijzeren/stalen constructie waar het zich niet aan kan verwonden) Let wel, praat nu over onze eigen haffies omdat ik die ken.

Wordt een blind paard verhuisd dan kan dat al (totale) onrust met zich meebrengen met alle gevolgen van dien. Zelf zou ik niet kunnen functioneren als een 'veilig baken' omdat ik daar niet 24 uur aanwezig kan zijn.
In een totaal onbekende groep onderbrengen lijkt me onmogelijk, zelfs bij één paard lijkt me ondoenlijk (kan het natuurlijk mis hebben)
Zelf zou ik zo'n paard niet kunnen/willen opnemen omdat het teveel risico met zich meebrengt.

Je vraagt... dat moet dood?? Tja, kweenie... wanneer de situatie zo is dat het kan en niet onveilig is voor andere paarden + mensen zou ik zeggen 'NEE, dat kan en mag leven' maar zo gauw de voorwaarden van veiligheid voor 'mens en dier' in het geding komen kies ik persoonlijk voor het leven van 'mens en dier'... en niet voor het paard dat blind is (geworden)

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 7:37:

Iedereen reageert natuurlijk vanuit hun eigen zienswijze en gemaks cirkel.

Gisteren las ik dat een paard in Soest 50 jaar heeft 'mogen' worden, gewoon lekker in de wei
grasjes knabbelen af en toe wel in een stal denk ik maar toch.

Hier in Etropole bij de manege (met Unesco funds opgezet) van een bekende springruiter, staat zijn paard een vreselijk duur mooi groot glanzend beest, 24/7 in zijn stal, met een draadje erom heen - Alarm - hij kan zelfs niet geaaid worden. Mag er alleen uit als hij moet 'werken' en dit paard moet leven? of beter gezegd heeft een leven..?

De topic heet ook 'ideen voor HUISVESTING blind paard' en en niet 'ideeen voor DOODMAKEN blind paard'

Als Sarah en haar team het blinde paard een goed leven willen geven en een Paleis paddock voor hun PRINSES willen maken dan is het aan ons om die vraag te beantwoorden.

De reakties van dood ermee - zijn toch gebaseerd op het Tradi denken dat een paard NUT moet hebben en geen huisdier is.

Ik heb een invalide hond en iedereen verklaarde me voor gek dat ik dit beest 'een wilde 'false' straat/bos hond' ging redden en er een hoop geld in stak. De liefde die ik van dit beest krijgt kun je niet omschrijven zonder het Paard Natuurlijk website te crashen.

Beesten komen in ons leven voor een rede, de beslissing om dit beest te laten leven of niet hoort ook bij die rede en is uitsluitend aan de zorgdrager.

Deze zorgdrager kiest voor LEVEN - wij kunnen helpen met suggesties, misschien zelfs door helpen met het clickertrainen van een uniek maatje, misschien met het samenbrengen met nog een ander blind paard, misschien met daadwerkelijke praktische help om een blindpaard vriendelijk omheining te maken. Welke oplossing dan ook, Prinses mag haar leven uitleven, dat is wel duidelijk. Dat het mogelijk is, is te zien op het Blind Horses site, en niet alleen paarden doen ze daar ook andere blinde dieren. Dus een redelijke ervaring.

Veel plezier met jullie paarden toegewenst vandaag. Mijn Maya staat met stralende oogjes in de zon minus 7, witte jurk aan en met ijspegel extensions in haar vacht sneeuw weg te schrapen en diepvries gras te eten..... ff lekker bokken en rondrennen en dan op naar het volgende stukkie... druk druk druk...!

Groetjes Marianne

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 7:37:


Hier vat je even samen wat in het algemeen in de paardenwereld gangbaar is. Ik zou niet weten waarom iemand die geld moet verdienen er andere principes op na moet kunnen houden dan iemand die paarden (of andere dieren) voor zijn plezier houdt. En dat is bij Pien ook helemaal niet het geval. Ik heb de indruk dat degenen die hier schrijven over euthanasie van hun paard er juist enorm verdrietig over zijn. Niemand denkt: dat moet dood. En normaal gesproken wordt er met medeleven gereageerd op zo'n besluit, we nemen aan dat het naar eer en geweten genomen is, dat moet ook wel, we staan aan de zijlijn.
Het is toch niet zo dat iemand die alleen maar de juiste modes moet vinden om een paard een paardwaardig bestaan laten leiden daarmee meer verplichtingen heeft dan iemand voor wie geldt dat hij zijn brood met paarden verdient?
Ik heb zelf veel ervaring met het opnemen van paarden zonder acht te slaan op hun conditie, ik zeg nooit bij voorbaat nee. Ze zijn allemaal welkom. Soms moet er 1 dood, helaas, het is altijd weer een moeilijk besluit, maar je ontkomt er niet aan. Ook al hoeven ze hier alleen maar paardwaardig buiten te lopen. Wat is meestal de oorzaak het besluit het op te geven? Die ligt 99% van de gevallen bij de vorige eigenaar! Die hebben soms door onwetendheid, soms willens en wetens, de paarden in een conditie gebracht waar er geen weg terug is. Daarom richten wij ons toch ook op verspreiden van informatie hoe het ook anders kan.
Als je dan perse de schuldige wil weten, de blinde gemartelde hengst die Anja heeft opgevangen is door de handelaar waar zij hem heeft weggehaald vermoord.

joop schreef op woensdag 15 december 2010, 11:11:


Ik durf nog wel wat verder te gaan ... degene die besloten heeft Ingenioso vanuit Spanje naar Nederland te halen heeft, laten we veronderstellen uit onwetendheid, het dier de nek omgedraaid. Die zogenaamde reddingsactie was voor persoonlijke eer en glorie en het dier werd geëxploiteerd, ter dekking aangeboden en voor geldinzamelingsacties via internet gebruikt. Ik heb beeldmateriaal van Ingenioso toen hij nog eenzaam en alleen (een hengst wordt vaak zo gehouden) op een weidje stond in Spanje (en ja, ik weet die Spanjaarden zijn ook geen lieverdjes) ... hij was machtig en groot ... niet te vergelijken met de foto's die ik van hem heb ... ja, je zou zelfs zeggen een heel ander paard. Hij werd uit zijn vertrouwde omgeving gehaald, op transport gezet (ik heb de transporteur gesproken en die kon zich deze hengst nog bijzonder goed herinneren ... niet best) en in Nederland is het geleur met hem begonnen, tot hij uiteindelijk bij iemand kwam die hem meer slaag dan vreten heeft gegeven ... DAT heeft het dier, in mijn ogen, onherstelbaar beschadigd. Ik heb hier diverse kerels ontvangen, die dagelijks beroepsmatig met paarden omgaan ... allen waren sprakeloos en ik heb zelfs grote, stoere volwassen cowboys zien breken (dus niks softe sector of types) en als een klein kind bij dit paard zien staan huilen ... ik riep niet voor niets: je moet dit paard meegemaakt hebben ...
Als je alle shit van het paard loslaat, als je alle ellende aan de kant schuift en alleen maar kijkt en ervaart ... dan geeft het dier zelf de weg aan ... dan kun je uiteindelijk niets anders dan met veel respect en zorg antwoord geven ... Iedereen mag mij een "moordenaar" noemen, dat is in mijn ogen niets meer dan een mening van iemand die niet gehinderd wordt door enige kennis over mij en het paard in kwestie.
Zullen we nu weer terug gaan naar de merrie? Ander paard, andere situatie en misschien wel een heel andere weg te bewandelen?

A
Gaan we niet vaak te ver in onze drang om te 'redden?"

Bij ingenioso oa, en dan doel ik om te beginnen op de 'reddingsactie' om hem naar nederland te halen, maar ook op andere dieren die ten koste van alles 'gered' moeten worden maar waarbij de levenskwaliteit uit het oog wordt verloren.

Ik denk dat mensen als Pien en Joop (eigenlijk Letje, toch) er inmiddels een aardige nuchtere kijk op hebben. Maar hoe vaak worden dieren bijna opgedrongen bij een ander omdat hij anders dood gaat (gebruik makend van schuldgevoelens van een ander) , bedragen ingezameld en gespendeerd om te 'redden' etc.

Natuurlijk zijn er goede acties van mensen, maar ik denk dat er hier en daar ook aan het doel voorbij geschoten wordt.

Hoeveel mensen moet je nog overtuigen Anja?
Elk nieuw verhaal wordt weer dramatischer en dramatischer.
De vraag was kun je dit blinde paard een paardwaardig leven geven en jij hebt besloten dat hij dood moest. Ondanks dat anderen een mogelijke weg zagen en zonder iemand de kans te geven hem over te nemen.
Dat zijn de feiten, de rest is manipulatie, oftewel op het gevoel van mensen werken.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 12:22:


En nu mag je wat mij betreft ophouden.
Ik ben helemaal zat van jouw respectloos en gevoelloos gezever richting Anja.

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 12:22:


Stop nu maar Piet, 't is zinloos.


Ja, ervaringsverhalen van iemand die het zo heeft ervaren.


Klopt, niemand die dat ontkent.. Anja zelf ook niet.


Klopt,... en zo zal dat in vele gevallen precies zo gaan. Niet alleen in dit specifieke geval. Punt is dat op dat moment Anja eigenaar was en de beslissing nam om dat te doen, wat op grond van het eigenaarschap haar goed recht was.


That's Live......


En nu maar weer terug naar het paard waar deze topic wel overgaat?

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 12:22:


Het mag nu wel over zijn hoor, Piet.

Ik blijf mijn mening zeggen zolang er gesneerd en gemanipuleerd wordt. Maar wie het niet wil lezen kan ook gewoon even door scrollen toch?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet, de enige die er blijkbaar niet van overtuigd is ben jij!!
En dat, als je alles van al je "verpakking" ontdoet, omdat je zelf te belazerd was om één keer te stoppen terwijl je langs Anja reed en gewoon een beeld te krijgen bij waar je denkt een mening over te mogen hebben.
En zelfs te belazerd om de teksten goed tot je te laten doordringen, die je nb zó in je e-zine plaatste (geeft ook te denken over de aandacht die je eigenlijk aan je e-zine besteedt....ach ja, dat e-zine heeft natuurlijk zuiver beschouwd ook een heel ander doel.. ).
En nu blijf je alleen krampachtig aan het schoppen. Heb je nog niet genoeg pijn veroorzaakt?
Man, lees je eigen teksten eens! Wie zit hier nou te sneren en te manipuleren?
Je schrijft dat je "stijdbaarder dan ooit bent", nou voor mij wordt je met elke post een grotere, oude toetsenbord-nerd!

Dank u, ben aardig bont en blauw nu, maar de grote oude toetsenbord nerd zit hier nog steeds.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 12:22:


Wat een negatieve manier van benaderen!


Wat een negatieve interpretatie van eventuele feiten!

Deze 'feiten' zijn ook anders te interpreteren. Misschien was de kans dat het laten overnemen door een ander slecht af zou lopen voor zowel het paard als voor die ander in de ogen van de verantwoordelijke zo groot dat dit ook geen optie was.
Voor het paard was het weer een onmogelijke verhuizing en desoriëntatie geweest.
En soms wil je een ander iets gewoon niet aandoen en dan dus je verantwoordelijkheid zelf nemen.
En als anderen een mogelijke weg zagen, waar waren die anderen dan?

Moniek

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 14:30:


Komkom... niet zielig doen nu. Niemand heeft jou mishandeld, geslagen of wat dan ook.


Uiteraard, onkruid vergaat niet...


Happy Christmas!

Peet schreef op woensdag 15 december 2010, 12:27:


Piet, ik ook.
Ik wilde net gaan schrijven dat ik heel veel respect heb voor de manier waarop Anja haar gevoelens en het leven van Ingenioso weet te verwoorden.

Pien