Gewoon een zakje zout, 6,95... in je trailertje, autootje, strooien, knisper knisper knisper, pleur je niet op je bek en je paard al helemaal niet ...was daar zo moeilijk aan?
Likken ze op??? Die 3 seconden dat ze erover lopen? Schei toch uit. Het is nu heel erg oppassen. Simpel, zowel voor jezelf als je beestjes. En jaaaa het is hier verschrikkelijk qua ondergrond dusss beetje verlichting in die postzegeltjes is niet zo erg he?

joop schreef op woensdag 8 december 2010, 12:19:


Paint Cool (± 1.60, komende maart 6 jaar) gleed in augustus 2008 uit in de nieuwe schuilstal, en daarbij scheurde haar korte bilspier rechts volledig door. Einde oefening, meende de DA. Omdat ze na de glijpartij weer op vier benen ging staan en na een week pijnstilling aangaf 'dat 't wel weer ging', hebben we besloten goed naar haar te kijken en haar gewoon paard te laten zijn. Ze is in die twee jaar nog ruim tien centimeter gegroeid en in draf 'knikt' haar achterbeen soms, maar in de zomer van 2009, vier jaar oud, besloot ze dat het tijd was om als eerste hooi te mogen eten. En dat liet ze zien door te steigeren! Eerst minimaal, later hoger en tegen november stond ze dagelijks meermaals haar 'oefening' te doen. 't Kan dus ook goed aflopen, hoewel ik haar vorige winter heb 'opgevangen' tijdens een glijpartij op de stenen. Heel stom, gewoon met m'n schouder tegen de hare. En ze bleef overeind. Ik heb toen niet meer geschaatst en ook even niet met water kunnen sjouwen...

Bij ons ligt nu op alle verharding hoogpolig gemorst hooi en vieze vlas. Ziet er niet uit, werkt uitstekend, bij gebrek aan schepbaar zand. Misschien durf ik komend voorjaar iets aan haar spieren en conditie te gaan werken, misschien 't jaar daarna erop...?

Sterkte met Player, komt vast goed.

Nils Vellinga schreef op woensdag 8 december 2010, 22:14:



Ze zal zich efkes wel gedeisd houden, denk ik zo...
efkes.....

Jet van Gulik schreef op woensdag 8 december 2010, 22:33:


Dank je,
het valt allemaal erg mee, er is al niets meer te zien of te merken aan haar...
Mssn wat stijf op achtehand, doet beetje moelijk met voetje geven. Peanuts dus alles bijelkaar...ikke opgelucht
Ze kan blijkbaar wel wat hebben

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 8 december 2010, 13:02:


Helaas heeft mijn paard ook een ongelukje gehad in de wei in oktober (toen lag er niet eens sneeuw). Hij heeft een zware peesblessure, en ik weet niet of het ooit nog goedkomt. Hij is al 20, was mijn rots in de branding en mankeerde nooit wat. En nu loopt hij nog steeds te kreupelen. Hij wilde sinds 2 dagen niet meer de wei op. Ik denk vanwege het ijs wat er voor het hek ligt en wat ik vooralsnog niet meer weg krijg. Hij zal zich er vanwege zijn manke been niet zo zeker op voelen denk ik. Ik heb Hirudoidzalf, volgens de veearts werkt dit hetzelfde als Traumeelgel, maar de zwelling rond zijn pees wordt echt niet minder .

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op donderdag 9 december 2010, 17:11:


Toch de moed erin houden, genezing van peesblessures duurt altijd lang, minstens een half jaar. Ik gebruik altijd SRL gelei, met symphytum, heerlijk spul, en helpt erg goed.

Traumeel kun je ook oraal geven. Maar peesblesusres kosten heel, heel veel tijd, een half jaar is het minimum.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Unartica schreef op donderdag 9 december 2010, 17:11:


Balen is dat toch he, toch de moed niet opgeven.. Het duurt ontzettend lang zo'n peesblessure, je denkt dat het nooit nog zal beteren maar dat is niet zo.Geef het zeker een half jaar tot zelfs een jaar,het zal op en af gaan, maar het komt gewoon wel goed. Niets overhaasten.
Sterkte ermee!

Dank jullie wel voor de reacties, Joop, Christel en Jacqueline. Ik ga er ook maar vanuit dat het erg lang gaat duren. Ik zag hem altijd moeiteloos ouder worden omdat hij nooit wat mankeerde. En dan nu ineens zo'n pech. Zijn koppie wil heel graag, maar zijn been niet. Dat vind ik zo erg. De veearts wilde hem al op een lichte pijnstiller gaan zetten om te zorgen dat hij zijn zere been wel goed afrolt in beweging, omdat hij anders bang is dat de boel van binnen gaat verkleven. Hij staat meestal niet met zijn hiel op de grond. Logisch ook, omdat hij dan zijn zere pees moet strekken. Ik heb de pijnstilling afgewezen (heeft hij in het begin wel gehad toen hij erg veel pijn had), maar hij stapt weer best veel rond, en doet zelfs een kreupele draf als hij haantje de voorste wil zijn. Het is een doordrammer, en ik denk dat juist pijnstilling daarin de boel juist weleens erger kan maken. De veearts was zijn stal al aan het zoeken bij ons om hem stalrust te gaan geven....maar die heb ik geen .

Bedankt voor jullie bemoedigende woorden en de tips. Hij krijgt alle tijd om te herstellen. Ik merk dat de veearts in het begin de instelling had om alle middelen in te zetten om hem maar snel te laten genezen. Maar ik heb aangegeven dat ik hem vooral rust wil geven. Hij hoeft niet binnen no-time weer te presteren (want daar ging hij onterecht wel vanuit). Ik hoop dat ik straks gewoon weer lekker met hem het bos in kan .

Groetjes Jolanda

Ik zou denken Jacqueline "oef oef oef" even
grtjes