Christel Provaas schreef op maandag 22 november 2010, 13:30:
> Ik heb voor mezelf een looppad gelegd van dakpannen en ik vind het een
> ramp. Het breekt, glijdt weg, je blijft erachter haken, stukken steken
> recht omhoog, waardeloos! Misschien helpt het als je het eerst flink
> verpulvert?
>
> • Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •
Nou jongens, kom maar hier met al jullie rood gebakken dakpannen!
Ik ben er blij mee. Ja, het steekt in het begin uit en je moet zorgen dat je er niet over struikelt, maar niks is heerlijker dan ze kapot smijten op je pad.
De grond neemt het helemaal op, ze verpulveren ook als de paarden eroverheen lopen. Mijn paarden hebben geen last van de voeten daarmee.
Een jaar verder en alles is opgenomen door de kleigrond.
Jammer eigenlijk, want ik heb het graag hier (zelfs op de parking). Hele daken van vrienden hebben we hier al liggen....
Groet, Pien