Liesl schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 20:58:

Waarschijnlijk dreigt hij zijn evenwicht te verliezen door het gewicht op zijn rug, wat hij aan de longe niet heeft. Het is voor een (jong) paard heel wat om te lopen met een al dan niet 'mee' zijnd gewicht op zijn rug. Dat kost tijd om te wennen, te leren, en te balanceren. Iberische paarden reageren doorgaans sterker op balansverandering dan bv warm- of koudbloeden, dus je zult subtiel met je gewicht moeten reageren. Het paard is het NOOIT schuld, het reageert slechts op wat er daarboven gebeurt en je moet je steeds afvragen: veranderde ik mijn gewicht?


Veel rechtuit rijden en daarin tempo minimaal wisselen, meteen belonen als de tempowisseling doet met ruitergewicht. Bochten maken het extra moeilijk, omdat dan de balans weer verlegd wordt.
Ik heb zelf een andalusier, die was in het begin net zo. Stopte ook zomaar met draven, wat veroorzaakt werd doordat ik zelf minimaal naar voren neigde. Zelfs stoppen uit galop omdat ik mijn hoofd iets naar beneden knikte. Het duurde een tijd voordat ik had uitgevogeld dat het daardoor kwam. Doodstil zitten met een stille hand en fier rechtop blijven en naar voren denken, dan neemt het paard jouw houding aan. Niet heftig been gaan geven al shij terugvalt in tempo of de hogere gang niet wil aannemen, want daardoor gaat je bovenlichaam onherroepelijk naar voren en geef je dus eigenlijk gas en rem tegelijk.
Mijn paard reageerde pas voorwaarts als ik mijn onderrug en billen iets aanspande en beslist niet met mijn bovenlichaam naar voren ging. Als ik mijn benen aanlegde, ging hij juist tegen die druk in en vertraagde. Blijkbaar voelde dat logisch voor hem, hoe onlogisch ik het zelf ook vond.
Het is een hele omschakeling, maar alleszins de moeite waard!


• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ik ken zo 2 paardjes
Bij eentje is er geen verschil of er iemand op zit (met/zonder zadel) of niet, haar spieren zijn te kort langs de binnenkant, dus als ge de poten ff stretcht loopt ze weer normaal.
Andere paardje deed het alleen met ruiter (opgezadeld etc). Osteopaat is geweest, paardje zat volledig vast in nek en rug (door slecht zadel?) Dat paard wou nooit galopperen trouwens, nu crosst ze alweer vrolijk rond en wordt er een zadel op maat gemaakt

Tis maar om te zeggen dat het aan vanalles zou kunnen liggen

Mijn paard doet het ook. (half-quarter merrie van een jaar of 12.)
Ze doe dat al zeker 7 jaar. Daarvoor is het mij nooit opgevallen, maar mogelijk heeft ze het altijd al gedaan.
Ze doet het ook duidelijker belast dan onbelast en ook meer op het harde dan op zachte bodem.
Ik betwijfel of het iets met evenwicht te maken heeft.
Mijn paard had in haar jeugd een behoorlijk slecht gevoel voor evenwicht. (Die ging geregeld wel eens onderuit.) Maar met volwassen te worden is dat sterk verbeterd. Haar manier van lopen, daarentegen is niet veranderd.
Iemand heeft mij ooit eens gezegd dat het te maken had met haar voeten en haar beenstand. (Ze heeft de neiging om haar voorvoeten wat naar binnen te draaien en wikkelt af over de buitenzijde van haar hoeven. En daardoor slijt ze ook haar voeten scheef af.)
Naar verluid zouden paarden die min of meer ongemak ervaren door hun steunsels dit ook gemakkelijker doen.
(Ik heb geen idee of dit echt zo is. Maar dat is mij ooit verteld door één of andere Duitse Strasser-docent. Ik heb hier wel ooit eens een filmpje gezien van een zwaar hoefbevangen pony (Ik dacht dat het die pony uit GB was, waar ooit die Strasser-rechtzaak over geweest is?) en bij dat filmpje werd het kruisen van die voorbenen genoemd als een symptoom van pijn in die voeten door de HB. Maar verder ben ik daar nooit iets over tegen gekomen.)
Mijn paard heeft overgings ook makkelijk last van haar rug en nog wat andere gewrichten (schouder, heup etc...) Dus dat het daar mee te maken heeft, zou ook nog best kunnen.

groet
Ans

Uit Ans' reactie begrijp ik dat ik misschien niet duidelijk was. Het terugvallen in snelheid en zelfs in gang is toe te schrijven aan onvoldoende balans. Het vóór elkaar neerzetten van de benen als een mannequin is een aangeboren gang-eigenschap, net zoals campaneo (naar opzij uitfladderen van de voorbenen) of knie-actie. Niet fout of goed dus. Dit uitfladderen wordt minder zichtbaar wanneer het paard meer 'aan elkaar' naar voren loopt.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 21:41:


Mijn reactie was vooral op de openingspost Christel.
Omdat daarin de vraag gesteld werd of dat kruisen met evenwicht te maken heeft.
Dat denk ik dus niet.

Christel Provaas schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 21:41:

Dat doet mijn Andalusiër ook, ziet er niet uit...

Gr, Dani

Dani62 schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 22:47:


Dat zijn dan ook de Andalusiërs die de Spanjaarden graag exporteren. Het opzij uitslaan van de voorbenen is nou niet wat ze graag zien!

Bedankt voor jullie reacties, hier gaan we verder mee!

Anja S schreef op zondag 10 oktober 2010, 10:44:

Nou, het is maar net met welke fokker je te maken hebt. Je kunt niet spreken over "de Spanjaarden". De een fokt voor de sport, de ander voor de export dus groot, de volgende voor doma vaquera en weer een ander fokt het kleinere kortgerugde campaneo-type. Voor elk wat wils. Campaneo wordt in het buitenland veel minder graag gezien dan in Spanje zelf, omdat het elders minder bekend is en gek/ongewenst gevonden wordt.
Spanjaarden houden van show, kermis en vrolijkheid en dat fladderende beengebruik valt daar ook onder.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Anja S schreef op zondag 10 oktober 2010, 10:44:


Yep. Ik vind het ook niet erg, maar het is een kwestie van smaak misschien. Ze is verder helemaal perfect, hoor, je hoort mij niet klagen . Ze is overigens niet in Spanje gefokt, maar beide ouders zijn wel geëxporteerd.

Gr, Dani