Marianne Gomes schreef op maandag 4 oktober 2010, 12:47:

Hallo Marianne, helemaal uit Bulgarije, welkom hier!
Zeker een enorm avontuur, maar een hele leuke en leerzame ontdekkingsreis.
Continu buiten is prima. Ook aan een lang touw kan ze misschien zélf kiezen of ze buiten of binnen wil staan?
Meestal, zeker in jouw land, maken paarden die altijd buiten staan best wel een flinke wintervacht aan. Ze zal er tegen bestand zijn!
Uiteraard! Ze voelt heus wel dat je het beste met haar voor hebt.
Humorvol omschreven! (Sorry voor de beste man!)
Misschien kan je zelf de voeten een beetje bijhouden... zo moeilijk is dat niet.
Dat wens ik jullie beiden toe.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Het fijnste zou zijn als je nog een paard vindt. En wat land natuurlijk. 2 paarden zijn namelijk veel gelukkiger dan 1 alleen. Voor jezelf is het ook veel fijner want je weet zeker dat je paarden buiten tevreden zijn terwijl jij lekker bij de kachel zit. Ook als je met de kar gaat rondtrekken is het fijn met 2 op stap te gaan. De paarden hebben dan altijd gezelschap aan elkaar en voelen zich zekerder voor de kar en als je ze ergens onderweg in de wei zet om te grazen.

Hallo Joop, Ik ben op zoek naar een stuk land voor ons, groot genoeg voor mijn huisje en voor Maya's vrijheid, hopelijk zo'n 6000m2 Vandaag kwamen twee paarden van de boer 'op bezoek' zij stond nog braaf aan het touw in de wei en ... was ontzettend bang van die twee, een moeder met hengst veulen ongeveer 15 maanden nu. Volgens de oude eigenaar wordt ze door die twee aangevallen. Ik was helaas niet buiten toen ze er aan kwamen. Dus kon alleen een totaal ontredderde Maya redden van de aanvallers. Ze liep dus ook zeer gedwee met me mee, toen ze weer veilig in de tuin stond begon ze wel enorm hard te hinniken. Eerst maar even aan een paard wennen en deze winter doorkomen. In het nieuwe dorp waar ik wil wonen zijn enorm veel paarden dus misschien kan ze dan met 'vriendjes' in de wei.

Groetjes Marianne

Hallo Wil, Bedankt voor je bemoedigende woorden. Vandaag hadden we een 'meiden strijd' zij voelde heel goed aan dat ik wat onzeker in de laarzen stond en liet meteen zien dat ze dat dus niet accepteerd. Heel interessant. Maar na de paardenstrijd tussen de dorpelingen had ze wel in de gaten dat ik niet bang ben voor die rotters en haar altijd zal verdedigen. De Horsewhispering approach is echt heel interessant. Een taal die de Bulgaren dus ook absoluut niet spreken.

Groetjes Marianne

joop schreef op maandag 4 oktober 2010, 18:43:


Was mijn gedachte ook, Marianne: ze hinnikt naar je omdat ze zich alléén voelt...

Met nieuwe paarden er bij is het trouwens meestal eerst eng. Die moeten de kans krijgen om elkaar te leren kennen en aan elkaar te wennen.
Maar dat komt meestal na een tijdje helemaal goed, als je ze eerst in aparte weides zet die aan elkaar grenzen zodat ze elkaar kunnen besnuffelen.

Hallo Coralie

Misschien heb je gelijk, maar ze heeft dus al vijf jaar elke dag in de zomer alleen buiten gestaan en in de winter in een piepklein stalletje. Ze werd nooit gekamd geborstelt of schoongemaakt. Nu heeft ze al veel meer attentie.

Ze heeft gsiterenmorgen wel laten zien wat ze er allemaal van dacht en is er vandoor gegaan. Wij zaten dik in de wolken en ik heb dus to 2 uur lopen zoeken. Totdat iemand me vertelde dat ze dus gesignaleerd was en waar was mevrouw .... ? juist bij de boer bij die twee paarden op bezoek. Omdat ik echt weg moest naar een belangrijke meeting, heb ik haar daar gelaten zonder haar te zien en heeft ze vannacht bij die boer gelogeerd.

Vanmiddag haal ik haar weer op en gaan we zien hoe we een beetje sociaal contact voor haar kunnen introduceren.

Ik had al het vermoeden dat ze gewoon jaloers is dat ik wel met mijn hondjes ga wandelen en zij niet mee ging. Dus we gaan we gewoon een aantal dingen proberen.

De eerste 5 dagen ging alles prima en toen heeft iets haar gespooked en we moeten gewoon terug naar af.

Weet iemand iets over Parfum en paarden reakties daarop ...?? Ik begreep eerst niet waarom mijn hondjes precies wisten dat ik voor langer weg ging, totdat ik er achter kwam dat het de parfum was die ik alleen opdoe als ik echt naar iets moet. Misschien heeft Maya dat ook al door..?

En is er iets dat ik moet doen om haar te laten weten dat ik wel boos ben dat ze is weggelopen maar dat ze toch bij ons hoort en welkom is om bij ons te wonen en echt lekker te leven..???

Alvast bedankt, Groetjes Marianne

Marianne Gomes schreef op woensdag 6 oktober 2010, 7:18:


Ik denk niet dat ze jaloers is op jouw honden, maar dat ze niet alleen wil gelaten worden

Ik ben er van overtuigd dat ze dat kunnen leren maar lijkt me wel enorm snel om dat verband al te kunnen leggen.

Wetenschappers hebben ergens aangetoond dat het ca een jaar duurt voordat een paard zich helemaal thuis voelt. Helemaal niet raar dat ze wegloopt na een paar dagen.
Evenals een hond leeft een paard in het nu. Als je een dier een dag later bestraft dan heeft dat helemaal geen nut. Ze heeft niet eens het benul dat ze weggelopen is.... Weggelopen....waarvan??
Zorg er goed voor, geef het de tijd en da's dus veel langer dan een aantal dagen, blijf veel lezen op PN en als het een gewoon paard is zal alles goed komen.


"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Aangezien paarden kuddedieren zijn en graag in gezelschap verkeren van andere paarden zal je paard, zolang het alleen in de wei staat, proberen te ontsnappen en bij de andere 2 gaan staan. Ze weet nu de weg Paarden zoeken niet perse andere paarden omdat ze ermee bevriend zijn, zelfs al kunnen ze elkaar niet uitstaan, toch liever in de buurt van dat andere paard dan alleen. Dit is genetisch bepaald, een kuddedier voelt zich alleen veilig tussen soortgenoten. Maak het jezelf makkelijk en aangenaam, neem er een klein knollie bij.

je kan NIET nu nog laten weten dat je boos bent vanwege het weglopen: boos zijn snapt een paard niet: hooguit en alleen op het moment dat het weglopen begint: liefst nog de 'gedachte' eraan: DAT is het enige wat je kunt doorbreken: daarom werkt stroomdraad zo goed: niet omdat je je paard straft op dat moment, maar omdat je een bezigheid onderbreekt.
De grote kunst in het houden van een paard (tenminste dat is mijn ervaring) gaat worden het vóór wezen van dingen: zorgen dat hij niet weg KAN lopen (stroomdraad of in jullie geval het touw beter vast) en zorgen dat hij niet weg WIL lopen: heeft zelf aangegeven door nar andere paarden toe te gaan, dat hij DAT wil: met anderen zijn!

Met al die paarden op Marktplaats en voor de slacht moet dat toch te realiseren zijn
voor weinig!

Welkom in de wondere wereld van het paard!
Geniet ervan: het wordt leuk!

Bianca

Marianne Gomes schreef op woensdag 6 oktober 2010, 7:18:

Het is al 3 x geschreven, maar 5 x = scheepsrecht
Boos zijn, moet je op je zelf! Niet op het paard. Het paard doet niets fout.
Ongewenst gedrag negeren - gewenst gedrag belonen.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Knollie erbij - volgend jaar pas - nu kan dat gewoon echt niet. Ik ben het ermee eens, daarom heb ik ook twee hondjes -broertjes - waar je aan ziet hoe het werkt. En nu een derde - een rescue - een dorps straat hond die door zijn poot geschoten was, met dure operatie wel het bot gerepareerd maar te kort pootje nu. Maar helemaal deel van ons familietje Gelukkige gebalanceerde hondjes, lief, luisteren en ontzettend goeie bodyguards.

Nu dus Maya erbij en mijn eerste idee als gezelschap was haar eigen veulentje. Volgend jaar Lente heb ik mijn grote stuk land. Nu moet ze gewoon nog een half jaartje alleen ..met ons dan ...... want ... de boer is ernstig boos op me. De twee merries hebben flink gevochten, dus daar mag ze niet meer komen spelen. Maar de knollen van de boer lopen los dus ik verwacht nog wel wat heibel. Helaas begint de winter nu ernstig te worden in de lente zomer en herfst werk ik buiten (sculptures) en kan dat gewoon dicht bij haar doen. Dus dan heeft ze ons allemaal om haar heen. En we gaan natuurlijk lekker met ons karretje op pad, picknicken in het veld, mooie stukken hout zoeken in het bos etc.

Nu ga ik haar buiten schuilstal maken dus daar mag ze ook mee helpen en bij zijn.

Het komt goed. Had ook totaal geen ervaring met hondjes, dus met dezelfde instelling komt het met Maya ook goed. Leren lezen aanvoelen hart en intuitie en ... praktijkervaring.

Chao

Dankjewel voor je suggestie - maar ....Stroomdraad - Dat mag niet in Bulgarije - zou ook niet kunnen op mijn land - ik wacht al meer dan een jaar op mijn eigen stroomvoorziening -

De holistiese approach is beter - inderdaad bodylanguage herkennen - Ik wist dat ze nerveus was - ik wist natuurlijk niet dat ik zelf zou uitglijden op het natte gras en daardoor mijn grip verloor en dat was genoeg voor haar - in de wolken. Dus ik kon ook niet eens zien waar ze heen rende. Gelukkig zijn er andere paarden waar ze naar toe ging. Nu weet ik waar ze is als ze het weer presteerd. Hier stelen gypsies paarden dus er is altijd die angst!

We gaan dit weekeinde het bos in om hout te halen (los liggend en toestemming van de boswachter) voor een stevig hek om de wei, dan kan ze toch lekker rennen, mij in de gaten houden terwijl ik haar weide schuilstal maak en er bij horen.

En ja de wondere wereld van het paard wordt steeds interessanter en mijn leven weer rijker. En dit is pas een week in mijn Maya kalender...!

Chao Marianne

En ....is er iets dat ik moet doen ..... om haar te laten weten dat ik wel boos ben
------------------------------------------------------

Dat was dus de vraag en uit de antwoorden blijkt wel duidelijk dat ik al een hele ervaring heb ... maar met hondjes .. en nu weet ik dat die ervaring goed van pas komt met mijn Maya.

Boos worden op mezelf .. dat is te veel negatieve energy die we echt op dit moment niet kunnen gebruiken - ik ben alles aan het leren - alleen mensen die niets doen maken geen fouten. En ja natuurlijk uitglijden op een slipperige berghelling is echt iets dat je met opzet fout doet...de blauwe plek geneest wel en zolang ze naar de boer met zijn paarden rent nou dan is er echt niet zo veel aan de hand. Ik ken die weg ook heel goed.! Alleen de boze stier staat dan tussen ons in en moet de boer wel ff helpen...! Maar die heeft net een fles Rakia gehad, het nationale vuurwater...doet wonders!

Het incident is geanaliseerd en ik heb er van geleerd .. en natuurlijk met hulp van jullie allemaal.

Hartelijk bedankt voor alle info. Mevrouw heeft vannacht in haar stal gestaan met de deur op een kier en niet op slot - ze kan er uit - het regent pijpestelen erg koud water hier, ze staat nog steeds binnen......! Misschien moet een paard ook een jaar wennen aan vrijheid...?

Groetjes Marianne

Marianne Gomes schreef op donderdag 7 oktober 2010, 7:44:


Die van mij staan ook echt niet graag in de regen, het is zelfs zo erg dat als het begint te druppelen, onze Player er de sokken in zet richting stal om toch maar niet nat te worden
regent het een hele nacht, staat ze een hele nacht binnen te koekeloeren.