amar schreef op vrijdag 1 oktober 2010, 22:41:
>
> Wat een verschieten. Ik denk dat ik nog op Winner les heb gekregen in
> 2006! Hoe kan dat nu van teveel gras zijn??? Het is het einde van het
> graasseizoen na een ganse zomer grazen zijn ze toch aangepast? Was er iets
> "met" het gras??? In elk geval is het verschrikkelijk. Mijn oprechte
> medeleven.
We weten niet wat de oorzaak is. Toen ook Tyra koliek kreeg hadden we zoiets van 'ow shit, what's going on', hebben we de hele weide af gezocht om te zien of er iets lag, of de buren iets over de draad gegooid hadden, gemaaid gras, peren (die deze groep niet gewend is), of er landbouwgif gespoten was, paddestoelen, niks van dit alles. De weide waar ze liepen ligt niet aan de straat dus er kan niks gevoerd zijn verder. Er staan in die weide geen bomen dus dat kan het ook niet zijn.
Het enige is dat we ze net die dag een nieuw stuk weide gegeven hadden en dat stuk heeft een paar weken kunnen rusten. Heel veel gras staat er niet eens meer op en bovendien doen we dat altijd al zo.
Er was nog een moment dat we naar de kliniek hadden kunnen gaan maar daar hebben we niet voor gekozen aangezien Winner al een eerder zo'n koliek gehad heeft en zijn eigenaar (die er wel is maar op afstand) er duidelijk voor gekozen heeft om hem niet te laten opereren. Onze
DA gaf het ook weinig kans gezien Winners voorgeschiedenis en het feit dat hij toch altijd wel snel last van zijn darmen had. Bovendien was Winner 17 en had hij al wat andere kwalen (oa artrose) en dan is het maar de vraag hoe zo'n dier uit zo'n zware operatie komt, zowel fysiek als mentaal. Ik zou ook nooit naar een kliniek (meer) gaan, deels vanwege de kosten, risico's maar dan als het toch fout gaat is zo'n dier niet in zijn vertrouwde omgeving. Nu hebben we in overleg gekozen voor zoveel mogelijk thuis. En dan weet je dat het goed kan aflopen maar ook slecht kan aflopen. Dat was het risico. Onze
DA zei ook dat hij eigenlijk vanaf het begin al geen schijn van kans had gezien de snelheid waarmee de darmen in de knoop gingen. Maarja, je hoopt tot het laatste moment op een wonder he.
Zometeen mijn eerste les zonder hem. Ik heb me voorgenomen dat ik er gewoon doorheen ga en het ga doen, dat went het het snelste.
Groet, Pien
Warboel
