Ik ben het met je eens . . paarden in een stenige omgeving - niet alleen tijdens een rit- kunnen voldoende wennen om ontspannen te lopen.
De paarden in de wei krijgen onvoldoende harde ondergrond onder de voeten om tijdens een rit lekker midden op - het vuurstenen-kiezel pad van Zuid Limburg te lopen. (laat staan snellere gangen)
Dat gebeurde wél op zandgrond.. heerlijk om lange stukken te draven en de beweging te geven aan mijn paard die het nodig heeft. "Thuis" lukt dat voor de voeten niet.
Mss ook gelegen aan soort paard.. arabier sterkere hoeven dan Haflinger ?
Ik ben vóór onbeslagen- en dat je paard makkelijk over alle ondergrond loopt en jij zelf dus onbezorgd (er) kunt rijden is denk ik mogelijk afhankelijk van ras paard en " zeker" afh. van de ondergrond .Ik wil een zo gezond mogelijk leven voor de paarden en ik lever er ook een deel rijplezier voor in.
Ik wil gewoon lekker rijden
Voorlopig zijn mijn paarden nog geen reclame voor hoefijzervrij... deert niet écht :grr":
Wordt nog altijd aan gewerkt...:)

Myriam schreef op vrijdag 24 september 2010, 11:39:


Laten ze daar nou hoefschoenen voor hebben uitgevonden....
Groetjes, Pien

Ja, ik vermoed van wel. Misschien erfelijk bepaald...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Myriam schreef op vrijdag 24 september 2010, 11:39:

Nee, hier kan ik het hesje "goed gezien, ijzervrij" ook nog niet aanschaffen en ik denk dat dat ook niet gaat gebeuren. Hier staan ze op de zachte weide, plus vlakke, harde ondergrond. De voeten zijn daar perfect aan aangepast. Na het leggen van het verharde pad zag je zelfs hoe de hoefvorm zich aan de vlakke, harde ondergrond aanpaste. Over asfalt scheuren is geen probleem, ze verkiezen zelfs liever de weg boven de berm. Maaaarrrrr, in deze regio wordt elk jaar de Sezoensrally gehouden, die hier zo uniek is vanwege de maaskiezel die hier ligt grrrrrr (en de gemeente helpt nog een handje mee door elk jaar bouwpuin en grove stenen op de wegen/bermen te gooien). Zo blij zijn wij dus niet met die unieke rotkiezel...(het zijn stenen tot 12cm doorsnee maximaal). Ik kan mijn paarden niet daarop huisvesten, dus is het lopen op die paden nog steeds een probleem en zo zal dat ook blijven. Hoefschoenen zijn de enige uitkomst (mits je die kan krijgen voor de maat poten die je paard heeft). IJzer komt er bij mij niet in! Oké, alleen aan m'n LG-zaum zit ijzer...

Wil schreef op vrijdag 24 september 2010, 11:57:

Ja, de verschillen tussen paardenvoeten zijn groot, maar ook de huisvesting van het paard van veulen af aan speelt speelt hier denk ik een grote rol!

Martina schreef op vrijdag 24 september 2010, 12:06:


Klopt wel. Catcher moest als veulen al met z'n mam 2 x daags over 'n hele lange betonplaat voordat ie in z'n weiland kon.
En als ik die voeten zie... echt goed ontwikkeld.
Genetisch bepaald zijn de ondergeschoven verzenen, dit had z'n moeder precies hetzelfde.
Maar daar hoeven ze geen problemen mee te hebben, als de basisconditie van de voeten zelf goed is.

Fout die gemaakt wordt met veulens zijn de zachte weilanden waar ze de eerste maanden van hun leven mogen verblijven. Beter zou zijn als veulens ook al regelmatig over het harde moeten lopen.
Denk dat dit bij veel fokkers niet gebeurd.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op vrijdag 24 september 2010, 12:32:

Dat denk ik dus ook... Met een beetje mazzel mogen ze het weiland in... En hard zijn die weilanden niet, in deze regionen dan...

ok Pien :)
mijn gedachte was ook...zonder hoefsch rijden is ook de hoeven trainen... en dat zal dus straks - als die (waarschijnlijke) hoefzweer nu maar eens uitbreekt.. mét hoefsch. worden

Sandra van Bommel schreef op donderdag 23 september 2010, 10:05:


Ik geloof dat ik volgend jaar onze vakantie maar ga organiseren. Dan mag mijn man een keer raden waar we heen gaan
Dan wordt tip 1.....een foto van een Noordzweedse draver

(Alegria....niks verklappen )