Vanavond gepoogd ze magnesium chelaat te geven...Dat werd niet gewaardeerd! Pip trok haar lip op, zo vies/raar vond ze het, Joe proefde en schopte snel de emmer weg !
Ik had het met wat water gemengd, zoals voorgeschreven.Het werd een soort bruinig papje.Ik had gelezen dat je er evt. wat appelazijn doorheen kan doen, dat ga ik morgen even halen en proberen. ik had er nu een heel klein scheutje appelsap door gedaan,maar dat had dus weinig effect.Ik heb het ook zelf weer geproefd, met water gemengd,maar ik vind het enorm vies, scherp smaken.kan aan mij liggen .

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Heey Fem,je kan een spuit halen bij de apotheek.
Je maakt t aan met water en hup derin met de spuit.
Zo gaf ik t aan vera.

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Goeie tip, dank je! Vanavond zo gedaan, met een kleine hoeveelheid om te proberen. Bij Joe lukte het vlot, bij Pip nog een hele klus, ze houdt er niet van als je haar halster vasthoudt en ´iets´ bij de mondhoek probeert. Maar, met enig geduld lukte het toch.
Joe liep alweer wat beter, even een klein stukje met hem gewandeld. Pip staat met linksvoor veel omhoog. De hoef voelt ook warm, vooral aan de achterkant. Misschien komt daar binnenkort iets door, afwachten maar weer. van de (kleine) hoefzweer rechts lijkt ze weinig last te hebben gelukkig.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Fijn,dat t gelukt is!
ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Ja, kan nu eindelijk ermee starten.Heb ze vandaag de voorgeschreven dosis gegeven. Nog wel in tweeen, om wat te wennen. Het lukte zowaar om het bij allebei in de mond te spuiten met het spuitje!
Vanmorgen een heel stuk bij de paddock getrokken, nu kunnen ze zelf meer bewegen en ook een groter stuk rechtdoor.(Kon eerder niet ivm werkzaamheden) Joe lijkt alweer zo goed als goed te lopen gelukkig.
Pip nog steeds pijn linksvoor.Kan behalve de warmte achter niets ontdekken,is nog iets vanbinnen gaande.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Vanmorgen met Joe lekker gewandeld, onderweg wat schriktraining-grote reddingboot op aanhanger,geparkeerd in de straat, aan de andere kant een busje-konden er net tussendoor.Maar Joe vond de boot wel spannend,even samen rustig eerst gekeken,hij bleef keurig staan, oortjes naar voren geprikt. Toen er keurig langs, ik was weer zo trots op mn mannetje! Hij ging zelf, ik wacht altijd gewoon tot hij aangeeft dat het goed is,dan kunnen we er relaxed langs.
Op de terugweg een enorme flappervlag (zo'n lange die rechtop staat),maakte in de wind het geluid van een kudde galopperende paarden (vond ik). Vond ie heeeeeel spannend, helemaal alert, snuiven, kijken. En toen toch heel netjes erlangs.Verder nog wat leuke wapperende lampionnen aan palen langs t fietspad, maar dat deerde hem al niet meer. Wat is het toch een brave vrind!!!! Ben zo blij met hem! Hij liep gelukkig ook lekker, gaat nu toch eindelijk de goede kant op geloof ik.

Bij Pip voelde ik linksvoor in de kroonrand een soort zacht plekje, misschien dat daar iets begint door te komen. Ze leek hem iets minder vaak op te tillen. Wie weet, gaan we echt de goede kant op.

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Heb je het aantal hoefzweren intussen geteld, Fem?

Hmm, niet weinig iig, staat er een minimum- of maximum voor?

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Rechts heeft ze er nu 3; een hele grote, iets kleinere en een kleintje. links heeft ze er eentje en is er ws een tweede aan het doorkomen.
Ik vind het ook veel, maar denk dat ze gewoon enorme pech hiermee heeft. Joe heeft wel ook een paar keer aankomende hoefzweren gehad, maar die zijn denk ik weer door het lichaam opgenomen,waren kleintjes. Dat kan, heb ik me laten vertellen. bij Pip zijn ze dus groter helaas...

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Een paard dat ik ken, zit momenteel in zo'n fase van een niet-aflatende stroom hoefzweren. Vandaar de vraag. Ik zoek raakvlakken.

Christel Provaas schreef op maandag 23 augustus 2010, 7:36:


Als ik het goed begrepen heb van Pete Ramey ontstaan (laminitis +) hoefzweren al heel ver voordat de hoef daadwerkelijk zichtbaar ziek wordt en is dit een resultaat van misschien wel jarenlang de verkeerde voeding in het lijf waarvoor een paard nu eenmaal niet gemaakt is. (theoriën van zowel Pollitt als Bowker)

Doordat de darmflora naar z'n grootje gaat door suikers, maar b.v. ook door graan- en maisproducten gaan de 'goede' darmbacterieën dood.
De slechte, waaronder Streptococcus Bovis, scheiden zovéél toxinen af dat het paard dit niet kan verwerken. Raken die grote hoeveelheden toxinen eenmaal tot in de hoef sterven er grote hoeveelheden eiwitbolletjes, die ervoor zorgen dat ze laminea vormen, af. Net zoals mensen hebben ook paarden een zelfreddingsmechanisme.
Dat betekent dat de bloedtoevoer naar bepaalde organen wordt afgesloten.
Een paard is in staat om de bloedtoevoer naar dermaal weefsel af te sluiten door gebruik te maken voor een soort 'bruggetje' tussen die weefsels. Dit gebeurd op microscopisch niveau dus het is niet iets wat met het blote oog waarneembaar is.
Helaas wordt de boel dan niet meer voorzien van zuurstofrijk bloed. Gevolg: opeenhoping van nog meer afvalstoffen en dode eiwitbolletjes, want het kan geen kant meer uit.

Hoefzweren zijn volgens mij dus een gevolg van grote hoeveelheden afgestorven epidermale cellen en weefsel.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Interessant, Wil. Ik heb je bericht opgewaardeerd .

Gr, Dani

Kan stress dit effect ook veroorzaken? Stress is ook een notoire ziekmaker, hoewel dan niet zozeer de darmflora aangetast wordt dacht ik. Of wel? De hengst in kwestie is mager en in korte tijd 5 maal verhuisd. Hij vreet zichzelf op. Ik zie traumaringen, voornamelijk achter en daar zitten ook de hoefzweren.
-Sorry voor topicvervuiling-.

Christel Provaas schreef op maandag 23 augustus 2010, 13:17:


Is toch geen topicvervuiling? Gaat nog steeds over hoefbevangen en hoefzweren..
Ik vermoed van wel Christel.

Mager: (klinkt hard) als de eigenaar bezig is met allerlei supplementen en misschien ook suikers in voeding.... bij een paard wat nog steeds HB is gezien de traumaringen die je beschrijft... is hij/zij eigenlijk z'n paard aan het doodhongeren. Wát je er ook instopt... het zal geen effekt hebben.
Door alle aanwezige toxinen krijgt de darmflora nooit de kans om te herstellen..
Wat ook magerte kan veroorzaken is pijn. Door HB, maagzweren...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op maandag 23 augustus 2010, 15:05:

De eigenaar is pas eigenaar sinds twee weken. Het dier heeft hiervóór een maand in een NL wei gestaan, daarvoor een week op stal en daarvoor op stal/in de wei. Ze voert bietenpulp en hooi ad lib. Plus magnesium voor je weet maar nooit misschien toch hb. Het paard kwam al niet rad uit de vrachtwagen uit Spanje en is nu in NL al 2 maanden kreupel door de ene na de andere hoefzweer. Pus loopt soms uit de stralen. Een maagzweer zou niet onlogisch zijn, dus ik heb haar op kurkuma gewezen. Paard is verder een vrolijkerd, eet goed, brult naar iedereen en met name zichzelf in het raam. Maar gooit er dus continu rommel uit via de achterhoeven.

-Wie de lat altijd hoog legt, leert nooit limbodansen.