Omdat er op dit forum verschillende mensen in het buitenland zitten plaats ik dan toch maar weer eens een bericht.
In juni dit jaar ben ik geemigreerd naar Curacao om te kijken naar de mogelijkheden om hier mij leven verder op te bouwen met mijn nieuwe partner die hier al langer woont.
Om geen dingen halsoverkop te doen zijn mijn dieren nog in erg goede handen in nederland en ben ik rust verschillende mogelijkheden aan het uitzoeken met betrekking op het houden van paarden.
Op dit moment wonen we nog midden in Willemstad en zie ik absoluut geen mogelijkheid om paarden te houden maar ik de toekomst hopen we een groot stuk grond te bemachtigen en dit gedeeltelijk voor paarden in te gaan richten.
Momenteel staan er ong 150 paarden op het eiland, in omstandigheden waar ik niet mee zou kunnen leven, de verschillende manege's hebben geen weide/paddock mogelijkheden en bij de boeren zie je ze vaak in hele kleine hokje met mini uitlopen staan.

Na rondvragen is het me al duidelijk geworden dat paarden 's nachts dichtbij huis moeten staan ivm diefstal en zit ik er aan te denken om bij het nieuwe huis stallen met eigen paddocks te gaan realiseren en dan in een afgesloten omgeving met 1 of 2 honden.
Voor overdag wil ik grote paddocken en een aantal weilanden gaan realiseren (water wat een groot probleem is zal worden gewonnen uit een waterzuivering van een woonwijk die op onze grond zal worden ontwikkeld).
Maar dan een hele grote hamvraag, welk gras zou hier het beste werken, jaarrond tussen de 28 - 35 graden, veel zon, 's nachts en overdag meerdere malen beregenen, hoge luchtvochtigheid met een hoop zout in de lucht.

Nog een groot probleem is hooi, de manege's laten hooi overkomen uit Nederland, zelf ben ik de mogelijkheid aan het bekijken om hooi in te gaan kopen in zuid-amerika.

Ook de keuze welke paarden ik de reis hiernaar toe en de klimaat verandering aan zou doen houd me bezig.
Ik heb voor mezelf besloten om geen oudere paarden dit aan te doen en voor mezelf de grens op 3 jaar gezet.

Zoals te lezen een aantal vraagstukken en ik weet dat dat er nog veel meer gaan worden terwijl ik aan het kijken wat hoe ik hier mijn paarden op de best mogelijke manier kan en wil gaan houden.

Binnen de arabieren komt pigmentverlies in een aantal lijnen voor.
Ik weet dat er een aantal arabiereneigenaren de paarden met pigmentverlies koper gaven en dat het pigmentverlies hiermee verminderde.
In hun geval zou het kunnen duiden op kopergebrek.
Maar ken ook gevallen waarvan het pigmentverlies is ontstaan door verbranden van de zon.

Ik heb een gedeelte van dit topic gelezen, maar ik beken, niet alle pagina's.

Ik wil mijn respect geven om het feit dat je niet hebt opgegeven en deze merrie een kans hebt gegeven om haar leven te leiden binnen haar eigen kunnen.

Zelf hebben we dit jaar een veulen gekregen wat ruim een maand te vroeg op deze wereld kwam, eigenlijk vanaf het begin was het idee al dat ze misschien weleens niet zo goed kon zien, haar moeder kwijt zijn in het weiland en dan zonder probleem door het hekwerk heen rende om net zo hard weer door het hekwerk terug te rennen.
Toen haar moeder ook nog eens, toen zij 3 maanden oud was, heel onverwachts en ze in paniek over haar moeder door de stal heen rende hebben we er een oogspecialist bij gehaalt.
Aan beide ogen was ze 100% blind, netvliezen niet ontwikkelt en geen bloedtoevoer naar haar ogen toe.
Als ze op stal stond met haar pleegmoeder (een mini shet) was er niets aan de hand maar in het weiland ging het alleen maar goed als er iemand bij haar was die tegen haar praatte en waaraan ze steun had. Geprobeert haar met meerdere andere paarden te laten lopen maar alle waren ze drukker met eten dan deze kleine meid steun te geven waardoor ze meerdere malen weer door het hekwerk heen ging.
Na 2 weken het harde besluit genomen om haar te laten gaan, een leven lang op stal zagen we niet zitten, op het land zou een keer mis gaan.