clarissa ruijgrok schreef op donderdag 29 juli 2010, 21:42:
> Mijn paard is een gelukkig dier, ze glanst en danst.
> Je kunt hele theoriën volgen van hoe iets moet, maar als je ondertussen de
> signalen van je paard niet opvangt, kun je het allemaal schudden. En
> verder is het een kwestie van volhouden, eindeloos bezig blijven, korte
> sessies dan wel, maar eindeloos volhouden. Maar soms letterlijk eindeloos,
> omdat je ergens mee bezig bent en je toch echt wacht op het moment dat er
> 1 zucht komt, een koppie een fractie lager, een voorzichtige bries,
> voordat je je sessie beëindigt. Dat gevoel voor timing, gevoel voor
> wanneer het genoeg is geweest en wanneer nog niet, dat moet je ontwikkelen.
Dank je wel Clarissa, voor dit mooie verhaal.
Warboel
