Als je een paard kunt clickeren.... en je papegaaien... dan moet het met een Alentejaanse Rafeiro pup ook lukken toch?
Het zusje van onze pup Noppes is gisteren op het vliegtuig naar Nederland gegaan.
Ze is hier 3 dagen geweest om haar alvast aan een bech te laten wennen, dit is verplicht tijdens luchttransport.
Inmiddels is ze goed aangekomen, liefdevol opgenomen bij onze vrienden.... en is hier weer een klein beetje rust.
2 pups op je terrein is heel erg leuk... maar je kunt niet zo snel rennen of ze hebben alweer iets gepakt en vakkundig gesloopt. Het 1 haal je uit hun bekkie.... en de andere heeft alweer iets anders gevonden. Alles is interessant, het leven is 1 groot feest!
Opvoeding hebben ze uiteraard nog niet gehad.... alleen met 11 man sterk flink de boel op stelten zetten.
Jaja.......
Van clickeren met onze eigen Noppes die nu ruim 3 maanden is, kwam dus zowat niks.
Het enigste wat ik vrij snel voor elkaar had was dat hij tenminste (soms) kwam als ik 'm riep. Door de aanwezigheid van de teef, partners in crime, was hij snel afgeleid. Helemaal logisch ook....
Kleine puppiebrokjes als beloning werkt ideaal! Inmiddels komt Noppes veelal als ik 'm roep... en ook 'zit' heeft ie helemaal door. Sinds vandaag gaat ie uit zichzelf al zitten als ik hem wil belonen met een brokje. Het begin van beleefdheid is er.
Hij gaat mee als ik ga uitmesten.... maar ik wacht nog even met de confrontatie met 2 paarden, omdat hij nog niet stabiel is en altijd bij mij komt. Zou kunnen dat Catcher op z'n tenen gaat staan... en dan zou hij 'n negatieve associatie met paarden krijgen... dit wil ik nog even voorkomen. Als de paarden ergens aan de wandel zijn.... gaan Noppes en ik de inloopstal schoonmaken. Tsja, da's geweldig natuurlijk! Iedere hond vind paardenmest interessant en lekker, dus dat is een hele fijne plek.
Je kunt lekker rennen.... helemaal naar boven, rond het huis galopperen en dan weer helemaal naar beneden, want daar ergens is 't baasje! Als je klaar bent staan er beneden 2 lekkere speciekuipen vol met vers water.... en in je overmoedigheid donder je er gewoon languit in!
Geeft niks Noppes... even uitschudden, de volgende keer ietsje minder enthousiast en je komt er wel.....
Ik heb de schuifpuien open... en Noppes ligt op 'n terras, wel aan een lange longeerlijn zodat ik 'm in de gaten kan houden.
Want het mensen huishouden gaat ook door... en vandaag was het grote stofzuiger dag... Ik zet de stofzuiger aan.... en zie een pup als een kanonskogel over het gras schieten, aan het eind tegengehouden door de longeerlijn.
Helemaal uit z'n doen... schrik... oortjes erop... en blaffen!!
Zo... ging die eventjes geweldig tekeer zeg!
Wat was dan voor herrieschop MONSTER???? Ik kon geeneens in z'n buurt komen... haha... zowat paniek. Nieuwsgierig als ie is kwam is toch dapper dichterbij.... maar zodra het monster maar bewoog schoot Noppes in de achteruit. Onderwijl flink jammerend en blaffend.
Tsja, puppies weten niet wat knalrode stofzuigers zijn he??
Mooi leermoment. Zodra ie eventjes z'n bakkes dichthield: mooi Noppes, braaaaaf hondje!! Was nog maar een paar seconden hoor dat ik kon belonen.
Maar 'n paar seconden worden vanzelf meer!
Brokjes erbij... verder met stofzuigen. Noppes kon 'n toch wel 'n aardige blafserenade volhouden. Toch maar eens foei en stil gezegd....
Huh??? Stil????? Er zijn MONSTERS!!
Tóch stil Noppes, het is goed. Weer gerustgesteld, en toen ie stil was... brokjes erin... dan gaat ie meteen heel aandoenlijk op z'n gatje zitten.
Weer naar binnen... verder met stofzuigen. Dat heeft zich zo een half uur afgespeeld.
Iedere keer als ie stil was liet ik de stofzuiger gewoon draaien... en kwam ik naar hem toe met een beloning. Uiteraard uitgebreid knuffelen en 'm de hemel inprijzend.
Dat begrijpt ie inmiddels echt wel, of hij iets goed doet of niet.
En op 'n gegeven moment ging ie geinteresseerd zitten kijken, de stofzuiger en ik hadden de volle aandacht. Expres langs de schuifpui waar ie zat gegaan.... en Noppes bleef zitten... weliswaar nog steeds flink wantrouwig.... maar dat zitten heb ik uitvoerig beloond.
En op 'n gegeven moment werd het helemaal stil..... kijken deed ie nog steeds.... in die tussentijd ging ik vrolijk (nou ja... stofzuigen is niet m'n hobby hoor!) verder...
Zijn stilzijn nogmaals beloond..... de interesse begon al wat te tanen...
De kamer was klaar, en ik had 'm niet meer gehoord. Maximale afstand tot de pup: nog geen 6 meter. Dus ik wilde nogmaals belonen met een paar brokjes voor het gewenste gedrag.
Haha... no way. Lag Noppes al helemaal in dromenland!!
Tsssss...... over puppie + emoties verwerken gesproken....
Gevolg: 1 schone huiskamer en 1 stofzuigerproof puppie.
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
