Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 21 juli 2010, 19:15:


Het ging wel degelijk over antisociale persoonlijkheidsstoornissen, onder andere over hoe het is om te leven met iemand met een dergelijke stoornis.
Het ging niet alleen over de zware gevallen, ook over de veel meer voorkomende "lichtere" gevallen en over hoe het is om te leven met zo iemand. Over de ellende en de onmacht, over het zwijgen en over de schone schijn naar de buitenwereld toe en over hoe vaak het voorkomt.
Of ze nu -zonder dat te vermelden - meerdere stoornissen op een hoop hebben gegooid en bijvoorbeeld samen met bijv. narcisme en borderline op een grote hoop hebben gegooid, die indruk had ik niet.
Maar ok, het is niet de bedoeling om te gaan discussiëren over een cijfer, we kunnen het erop houden dat veel meer mensen dan je denkt een dikke kwink los hebben zitten en dat zelfs waarschijnlijk in je onmiddelijke omgeving er wel een paar exemplaren tussen zitten, in min of meerdere mate gestoord.
Het klinkt misschien wel cru maar ik heb aan den lijve al ondervonden dat mensen niet willen weten en niet willen zien. Volgens hen spelen sommige dingen zich alleen af in films, en niet in het echt.
Het heeft er ook mee te maken dat mensen hun illusie van veiligheid niet willen opgeven, dat is normaal, het idee dat je elke seconde in levensgevaar zou verkeren is immers niet leefbaar. We gedragen ons daarom ook alsof we onkwetsbaar zouden zijn. Het zou anders onleefbaar zijn, iedereen zou zich hysterisch van angst gaan gedragen...

Kynshiri schreef op woensdag 21 juli 2010, 20:57:


Weet ook niet hoe het heet maar het heeft te maken met de afgestomptheid van mensen, dacht ik.
Mnesen hebben het idee dat ze naar een film aan het kijken zijn (op film gebeuren zoveel verschrikkelijke dingen dat ze door iemand die verdrinkt nog niet zo erg geshockeerd zijn)
Plus iedereen denkt dat een ander wel zal reageren. Moest het dan echt zijn.

Rox schreef op woensdag 21 juli 2010, 20:27:


Een nachtmerrie om met zo iemand te moeten leven, eentje waar je alleen niet zo gemakkelijk uit wakker wordt...Rox.

Wat mij interesseert is hoe zoiets ontstaat. Wordt je ermee geboren? Zat het dus al in het karakter? Of heeft iedereen het maar komt het niet bij allemaal tot uiting?
Wordt je zo gemaakt? Geloof ik eigenlijk ook niet...

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op woensdag 21 juli 2010, 21:52:


Misschien kan je hier wat mee als info. Je kunt doorlinken op de site.

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/ziekten/6883-odd-oppositioneel-opstandige-gedragsstoornis.html

Rox schreef op woensdag 21 juli 2010, 20:27:


Dapper dat je dit durft te schrijven en ik snap je als geen ander. Het enige wat telt is dat jij precies weet hoe het zit en wat een ander denkt of wilt geloven, dat moet voor jou geen enkele rol spelen. Ik weet dat het moeilijk is, maar vooral bij dicht bij jezelf blijven en vooral op jezelf blijven vertrouwen. Ik ben met zo'n type getrouwd geweest en weet wat het met jezelf en je zelfbeeld doet. Rug recht houden en vooral genieten van de dingen die wel de moeite waard zijn.

Wil schreef op woensdag 21 juli 2010, 21:52:


Hier vind je ook een helder en kort overzicht van aps.

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/9918-antisociale-persoonlijkheidsstoornis-asps.html

Dat het afschuwelijk is om met zo'n iemand te leven, zal ik natuurlijk niet ontkennen. Als mensen uit je omgeving je vervolgens niet geloven als je al met je verhaal naar buiten durft te komen, word je als slachtoffer ook nog eens niet serieus genomen. Daar is kracht voor nodig om uit te komen.

Maar daarom is volgens mij nog steeds niet 1 op de 7 personen verdacht van een antisociale gedragsstoornis. Maar misschien ook wel. Mocht je het onderzoek alsnog ergens tegenkomen, dan hou ik me aanbevolen (mag ook in een mail).

Overigens, knap dat je je persoonlijke ervaring durft te schrijven hier.

Tineke en Jacqueline: thanks.
Er is dus hoogstwaarschijnlijk een erfelijke aanleg... en vaak een hersenbeschadiging op jongere leeftijd.
Lijkt mij ontzettend moeilijk om met zo'n persoon om te gaan.
Ik heb wel mensen gekend die ook van die onverklaarbare wisselende stemmingen hadden, echt in een paar seconden een totaal ander mens.
Moet zeggen dat ik er echt helemaal niets mee kan.... dit omdat je natuurlijk niet weet waar zoiets vandaan komt.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 22 juli 2010, 0:00:


Het is niet dat ik te maken heb gehad met een partner die gestoord was, in mijn geval was het een psychopathische stalker. Heb hem lang van heel dichtbij meegemaakt. Heeft jaren geduurd. Werd niet geloofd, ik was de gestoorde vrouw. Hij bleek meer dingen op zijn palmares te hebben staan. iig hij zit in het gevang nu, al 4 jaar. Komt ten laatste begin 2011 wel vrij. Werd niet vervroegd vrijgelaten wegens wangedrag in de gevangenis. (is zelfs in "opsporing verzocht" geweest ivm verkrachtingszaken (met bivakmuts en groot mes sleurde hij meisjes van hun fiets de bosjes in) in Zeeland.
Nadat hij werd gearresteerd ben ik op zoek gegaan naar herkenning om dingen te kunnen plaatsen door massa info te gaan zoeken.
Herkende hem letterlijk in de beschrijvingen die ik vond.
Psych rapporten bschreven hem als een Narcist met extreme sexuele problemen mèt grote kans op recidive. Maar - en nu komt het - Niet gevaarlijk voor de samenleving.
Werd als onbehandelbaar bestempeld en kreeg dus geen begeleiding in de nor.
Hoe het komt dat hij niet als psychopathisch werd bestempeld, zal in mijn ogen aan het feit liggen dat hij iedereen om zijn vinger draait en heel goed weet wat wel en niet te zeggen. Blijkbaar een probleem in het algemeen. Het is heel moeilijk om een antisociale stoornis vast te stellen met een psych. onderzoek, juist omdat die mensen zo geslepen zijn.
En ja, natuurlijk ben ik als de dood voor het moment waarop hij vrij komt.

Zou castratie helpen?

Christel Provaas schreef op donderdag 22 juli 2010, 9:01:


Ik ben er wel voor, maar dan zonder verdoving!

Och, kweet niet.
Mssn gewoon maar simpel opsluiten in een donkere kerker en de sleutel weggooien.