ninapean schreef op maandag 12 juli 2010, 8:42:


Of het paard had zijn probleem al opgelost door het eten van de mest en de hele poppenkast met de antenne en de homeopathische middelen was overbodig, wie zal het zeggen.

Ik wil toch een andere kant van het probleem met Ingenioso naar voren brengen: het kan heel moeilijk zijn een paard met zulke problemen thuis te hebben, het kost enorm veel tijd en energie en je maakt je heel veel zorgen. Ik weet uit ervaring dat de zorgen zo groot kunnen zijn dat je geen rustig moment meer hebt. Leg je dat naast de geringe kwaliteit van leven voor het paard, waar je je ook voortdurend zorgen om maakt, de hoop op verbetering maar toch steeds weer terugval, de stress omdat je vind dat je nog meer zou moeten doen, maar aan de andere kant breng je het niet op om alleen nog maar daarmee bezig te zijn, alles tesamen kan je doen beslissen: genoeg is genoeg, in alle opzichten. Het besluit tot euthanasie komt nooit op het goede moment, omdat er altijd een voor en tegen is. Het goede moment bestaat gewoon niet en toch moet je soms beslissen. Op het moment dat je een paard in huis krijgt wil je altijd proberen er het beste van te maken en ben je vol hoop, maar na een tijdje kan de realiteit de hoop wel eens onder sneeuwen, en je de moed ontnemen.

Aafke schreef op maandag 12 juli 2010, 15:51:

Je kan het nooit helemaal inschatten wat je boven het hoofd hangt en dat speelt ook geen rol als je paarden opneemt. Ik zeg nooit nee, en vraag niet om wat voor paard het gaat, noch of het een vr of m paard betreft. Ik kan me gewoon voorstellen dat je een paard met de problemen zoals Ingenioso niet meer aan kan omdat je geen oplossing meer ziet en niet overtuigd bent dat het dier een goed leven heeft of tegemoed gaat.
Ik heb zelf met Gigi, de merrie met de sarcoides, verschillende malen gedurende het laatste jaar overwogen of het wel zou lukken en of de behandeling wel succesvol kan zijn. In slechte tijden heb ik wel mijn haren uit mijn hoofd getrokken van de zorgen en de twijfel. Nu is het OK, maar het is heel moeilijk geweest.
De 2 hoefbevangen ponies heb ik laten inslapen. Was het echt nodig voor allebei? Ik weet het juiste antwoord niet, maar ik weet ook dat het niet verder kon zoals het was.
Het blijft moeilijk deze dingen goed over te laten komen in geschreven woord, immers de lezer bepaalt.

Peter Donck schreef op maandag 12 juli 2010, 10:45:


grappig, ik zou niet weten wat ik met een 4wiel moet. Kan je daar mee hooien en maaien?

Peter Donck schreef op maandag 12 juli 2010, 11:30:


Toch weer veel meer dan mijn superzuinige autootje.

Peter Donck schreef op maandag 12 juli 2010, 21:38:


Nou nee, wel met rijbewijs, een eenvoudige 206 diesel. Met airco gelukkig voor tijden met hittegolf.


De traktor is wel oud maar lekt niet en gebruikt ook niet te veel diesel, rookt alleen als hij start, daarna valt het erg mee. Start ook als het vriest. Ik vind het een supertraktor, niet te groot maar wel genoeg capaciteit, met hefvork. Ford 2000, je kan zelfs nog alle onderdelen kopen. Weinig uren gedraait en altijd binnen gestaan.

Ik heb ook nog een berlingo, voor alle boodschappen zoals bietenpulp, maar bovenal voor het werk. Af en toe een beetje geld verdienen. Het seizoen zit er weer op, de blommen zijn uitverkocht, de ene kas is leeg en de andere vol, dus de vakantie kan beginnen.

ook typisch voor tetanus: in een spijker trappen (rollen) of in een scherp puntig stuk ijzer. Makkelijk over het hoofd te zien want het lijkt een klein wondje en de diepte zie je niet.

De shet is misschien simpelweg chronisch bevangen, zoals je zo vaak ziet. Zielig altijd. Misschien is een goede bekapper beter op zijn plaats dan een DA. Verder weet je zelf wel wat belangrijk is: dieet.

Monique Meijer schreef op dinsdag 13 juli 2010, 16:50:


Waardeloos, voor zo'n noodgeval moet je toch altijd komen?


Ik vraag me af wat die DA kan doen voor de pony. Kan hij goed bekappen?


Het vervelende is dat die shetjes bij het minste geringste weer bevangen zijn, ze hoeven maar een verkeerde grasspriet te eten. Sterkte ermee, gelukkig dat je ze te hulp komt.

Aafke schreef op woensdag 14 juli 2010, 9:32:


Deze vrouw is waarschijnlijk overleden omdat haar weerstand tot beneden nul was gedaald en zij een ontsteking niet meer aankon. Het laatste half jaar heeft ze geleefd mede dankzij de katheter. Juist de medische wetenschap maakt dat we langer kunnen leven, zonder was deze vrouw veel eerder overleden. Gelukkig maar dat de dood iemand uiteindelijk toch komt ophalen. Er zijn veel mensen die zich aan het einde van de rit aan elke strohalm vast klampen, ongeacht de kwaliteit van leven, ze willen of kunnen geen afscheid nemen, misschien uit angst voor de dood. Mijn oudoom stierf jaren geleden opgewekt, zijn laatste woorden waren: " dit is zo mooi, als je eens wist hoe mooi dit is." Sterkte er mee.

Met een dier zou je zo ver toch niet gaan lijkt me, ik hoop het van niet.