Sinds twee dagen krijg mijn Shetlander magnesium chelaat. Er is alleen wel een probleem: ze lust het niet.
Ik stop het in kleefkruid, maar ze heeft het meteen door en eet het niet.

Wie o wie heeft de gouden tip om het naar binnen te krijgen? Ze is zeer gevoelig voor hoefbevangenheid en wordt ervan verdacht dat ze insulineresistent is.

JudithO schreef op zaterdag 3 juli 2010, 9:46:


Ietjes aanlengen met water, opzuigen in een plastic spuitje en hoppa rechtstreeks in het mondje!

Ik doe het ook met water. Ik doe het in een bakje, klein scheutje water erbij, roeren tot het een bruin watertje is, en dan in een spuitje gieten. Hup in het mondje, en klaar.
Heb daarvoor ook vanalles geprobeerd maar het is echt vies en heeft een sterke geur.

Veel succes!

Groetjes Jolanda

Ik geloof dat het vooral wennen is aan de smaak.
De eerste keer dat ik het gaf bliefden ze het ook niet
Ben toen met een klein beetje begonnen bij wat kort vochtig gemaakt hooi in de emmer en steeds wat meer en nu likken ze de emmer leeg....

Vandaag heb ik het in paardenbloembladeren gewikkeld. Ging goed, ze proefde het, maar at het wel. Maar toen ze net over de helft was, vertikte ze om het nog verder op te eten...

Ik zal het opgelost in water met een spuitje proberen, hopen dat ze dat niet uitspuugt.

Bedankt allemaal voor de tips!
Ik sta nog altijd open voor meer reacties.

Wij geven het nu ongeveer een jaar en ze at het bij ons ook niet. Ik was ten einde raad. Iedere keer als ik voerde met dat spul erin at ze het NIET Totdat.... mijn vriend een keertje ging voeren toen ik met griep op bed lag. Hij kwam thuis en vertelde dat Iris vreselijke honger had en haar slobber in een keer op at... Tja.. ik ben toen maar gaan nadenken en wat bleek.. het lag aan mijzelf!!
ik roerde natuurlijk de magnesium erdoor en ik dacht toen al bij voorbaat dat ze het nooit op zou eten! Maar weet je?? magnesium-chelaat smaakt nergens naar. dus nou ja.. ff trainen, hoofd leeg maken en een open houding enzo en dat hielp. Mijn achterdochtige houding maakte haar achterdochtig waardoor zij dacht: no way dat ga ik dus niet opeten want hier zit iets heeel raars in!!!

Was het maar zo gemakkelijk. Nancy at het eerst wel. Nu de dosering wat hoger is vertikte het gemengd met 'iets' te eten.
Madam blieft het spuitje eigenlijk ook niet meer... maar moet. Wanneer ze toevallig nog wat hooi in haar bekkie heeft is ze zelfs in staat het uit te spugen... lastig hoor.....

Maar waarom geef je het niet met een handje slobber dan?

Hier is het ook niet zo gemakkelijk hoor. Gewoon in een spuitje en klaar. Vind hij wel niet leuk, maar dit is de enige manier die werkt. Zal bij Aafke ook wel de reden zijn dat ze het niet gemengd krijgt met wat dan ook...

Groetjes Jolanda