Tja.... en dan sta je voor de vraag wat je wilt met je dode paard.
We hebben hier al zovaak een discussie over gevoerd, maar er is nog een mogelijkheid : Het vel laten prepareren.

Het klinkt misschien luguber als je het niet gewend bent maar dat is het absoluut niet. Sterker zelfs : Wij vinden het een mooie gedachte dat Frank en Jacqueline straks een heel tastbare herinnering hebben aan Fenja.

Dus gisterochtend weer met de trailer op pad met dode Fenja erin, naar Venlo dit keer.

Daar aangekomen werden we op een heel prettige manier rondgeleid en werd ons alles uitgelegd wat we wilden weten. Ik kan alleen maar zeggen dat we erg onder de indruk waren van de manier van werken van dit bedrijf.

Het is een bedrijf dat oa voor dierentuinen prepareert (We hebben een leeuw mogen aaien, en een dromedaris, een wolf, diverse prachtige vogels, en andere zeldzame dieren).
Er zijn dieren die worden opgezet, maar dat leek allen van ons geen prettige gedachte; een paard in de huiskamer. (Hmmm, heb je natuurlijk wel altijd een plek bij de hand waar je je zadel op kwijt kunt....).

Fenja's vel wordt dus nu geprepareerd, enenals de hoeven en een paar tanden om daar een herinnering in de vorm van een ring of kettingkje van te maken. Ik kan alleen maar zeggen dat ik het een prachtige gedachte vind. En het is veel goedkoper dan cremeren....

Pien

Spirithorses schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 10:53:



mijn eerste veulen dat verongelukte op 3 jaar
werd opgehaald door iemand die skeletten prepareerde
echt een "gedreven" kei in zn vak
op dat moment zocht hij een paard
zonder gat in het hoofd van het slachthuis
voor het maken van een zelfdragend ruiterstandbeeld
dwz een skelet van een mens op een paard
dat helemaal blijft rechtstaan door de verbindingen
in de gewrichten, dus zonder bijkomende steuntjes.
Uiteindelijk was mn paard te jong en dus teveel kraakbeen !
Ook jammer
Peter