Wat ik ook zo opvallend vond, was dat Spartan de tweede dag echt al zoveel beter liep toen we aankwamen, 24 uur rondlopen op voorhoeven die niet meer alle kanten uitwaaierden, en waar alle stinkende oude zool en steunsel uit waren gehaald, had hem al veranderd.

Toen ik hem de eerste dag zag, dacht ik, dat het eerlijker zou zijn tegenover het paard om hem de kogel te geven, de tweede dag was er alweer levenslust.
En het is echt een lieverd, die zijn best deed om mee te werken. Nu maar hopen dat Sue elke dag die voeten op gaat tillen, zodat de paarden dat weer normaal gaan vinden. Dan zal het bekappen ook niet meer zo'n heisa zijn.

Isabel van der Made schreef op maandag 28 juni 2010, 4:05:


Zo doodjammer dat dat versloft is. Want dan moet je van veel verder komen. Gelukkig bestaan er Florence Nightingale-damesteams zoals jullie. Petje af!

Christel Provaas schreef op maandag 28 juni 2010, 8:42:


Hoe kom je er op, maar wel waar

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Wil schreef op zondag 27 juni 2010, 14:39:


Hoe gaat het nu met het kleine snoepje? En gaat het lukken met de trailer?