Piet schreef op vrijdag 25 juni 2010, 17:05:


Ik wil er nog even aan toevoegen,dat ik helemaal beroerd word van de ruiters die denken dat hun paard zo geweldig "zijn rug gebruikt" zo prachtig verzameld loopt, zo ontzettend mooi van achter door het lichaam naar voren gereden wordt.
Er is maar één manier om een paard "beter" te laten lopen en dat is door de achterhand ontzettend sterk te maken......

Knap Wil!
Ik heb misschien een suggestie. Achterbeen in de ruststand is goed. Als je de teen op de grond kunt houden is dat inderdaad gemakkelijker voor het paard.. Maar wat je ook kunt proberen is om een achterbeen naar je toe te vragen ipv naar achter, dus richting hoofd en dan de voet op een tegel ofzo te zetten en iets over de rand laten steken. Met een beetje goede wil kun je dan de hoefwand een eind inkorten omdat je er dan met je tang onder kunt
Succes!!!

Heel vaak betekent het dat je met te grote stappen verder wil gaan en je paard je niet kan volgen en daar gespannen of bang van wordt. Terug gaan naar waar er nog geen probleem is, is het beste wat je kunt doen en daarna de nieuwe oefening in kleinere stukjes knippen.

Allemaal onzin, op m'n rug heb ik het niet druk
maar ik krijg én op m'n rug én op m'n buik wel trek op den duur.

Wil schreef op zaterdag 26 juni 2010, 19:01:


Mijn Don, kruising arabier/ connemara, ex western, reining, lespaard, halverwege zijn tienerjaren hko fase 4. Was al jaren hartstikke dood geweest als ie niet bij mij terecht was gekomen Nu net 20, maar als je zegt 30 jaar geloof je het ook.
Vooral natuurlijk nu ik helaas niet meer kan rijden met hem. Het wordt net een ouwe koe.
Met dezelfde bulten, die ze geloof ik huntingspines noemen als het paard wat jij beschrijft Wil.
Af en toe denk ik van ik geef hem weg aan iemand die er leuke buitenritjes mee wil maken
Zodat ie weer wat meer spieren op zijn lijf krijgt. Maar dan bedenk ik me dat ie zeer waarschijnlijk ook wel op z'n 2,5 de zadelmak gemaakt zal zijn en de tot z,n 15 de jaar, tot ie niet meer kon, lessen heeft moeten lopen ( oa. met Piet op z'n rug en die was echt niet de ergste)
Dan vind ik het opeens zo erg niet meer dat ie lekker de baas loopt te spelen over z,n klein kuddetje, dat ie altijd eerst over z'n hooi moet gaan staan zeiken voordat ze het op mogen eten. In feite is ie nog zo gezond, hij mankeert nooit iets. IJzersterk paard dus, ondanks alles alleen een vergroeide rug, maar die z'n rust nu ongelooflijk verdiend heeft.
De moraal van dit verhaal? Laat ze met rust! Die peuter paarden!!

Wil schreef op zondag 27 juni 2010, 3:42:


exact


Ik ook niet , iemand heeft het ooit tegen me gezegd. Het is volgens mij hetzelfde als kissing spines alleen op een andere plek. Artrose door beschadigingen en het uiteindelijk vastgroeien van de lendenwervels aan elkaar en de heiligbeenwervels. Als iemand het preciezer weet, graag.

Dat spreekt vanzelf

Stephanie Pots schreef op zondag 27 juni 2010, 7:27:


Ik wil je niet minder enthousiast maken, elk idee om de jongste generatie meer in een paardvriendelijker richting te krijgen is prima.
Helaas is het helemaal niet in het voordeel van een manege om die richting op te denken.
Een enkeling met bv de hit actief stalling daargelaten.
Vergelijk het maar met een legbatterij.
Jaren hebben vroeger de kippenboeren erover gedaan voordat ze zo efficiënt mogelijk een ei mochten produceren.
Dat ze daarvoor hun productiemachientjes met z,n vijven moeten laten leven met niet meer individuele ruimte dan een A viertje is niet van belang. Kip freet, drinkt, legt elke dag een ei, is dus gezond, dus waar hebben we het over.
Het gaat om opbrengst min kosten is brutowinst en een gezin wat daarvan belasting moet betalen en ook nog moet leven, niet?
Als diezelfde boer zijn kippen buitenruimte moet geven gaat ie hartstikke failliet, want grond aankopen is duur, of is er gewoon niet. Z'n hele bedrijfsvoering moet veranderen. Die hokken weggooien en de schuren zo inrichten dat ze meer ruimte krijgen kost ook een vermogen enz. enz.
Dus zullen die boeren tot hun laatste snik vechten, de publieke opinie proberen te beïnvloeden, om iets te maken wat niet meer op een legbatterij lijkt, maar wat eigenlijk net zo werkt.
En dát hebben ze gevonden.... Het scharrelei.....

De gelijkenissen met een manege zijn groot.
Een manegehouder heeft dezelfde berekening gemaakt . Hoe kan ik zoveel mogelijk verdienen met de ruimte die ik heb. Door er zoveel mogelijk paarden in te stampen en het volk faciliteiten aan te bieden. Ook zij gaan stuk voor stuk failliet als ze elk paard zelfs maar een postzegelweitje moesten geven. Dus wat doen we? We vertellen het publiek dat we het geweldig doen, we zorgen dat er sterren maneges komen en we blijven vooral elke jonge generatie zelf zo opleiden dat ze "zeker weten" dat een manege de beste manier is om een paard te houden.
Iedereen die daar komt hoort bij dezelfde lobby, de veearts, de hoefsmid, de voerverkoper... allemaal hebben ze er belang bij dat het manege systeem blijft bestaan.Allemaal vertellen ze hetzelfde verhaal.
Zodra daar een " geitewollensokkentiep " binnenkomt en die gaat vertellen dat het eigenlijk zo heel anders zou moeten is dat een bedreiging voor de bedrijfsvoering en wordt die aan alle kanten tegengewerkt.
Ik ben over het algemeen genomen best een aardige, vriendelijke man.
Maar geen enkele smid of manegehouder hier in de buurt, maar ook delen van Brabant en Zuid -Holland ( Het is geweldig hoe PN zich verspreidt ) heeft de neiging me een goedendag te wensen als ik er eentje tegenkom.
Gek he?

isabelle van druenen schreef op zondag 27 juni 2010, 7:35:


http://www.hoofrehab.com/ van Pete Ramey
Succes!

Christel Provaas schreef op zondag 27 juni 2010, 8:54:


Dat weet ik wel, maar hij lijkt me niet ongelukkig zo.

Stephanie Pots schreef op zondag 27 juni 2010, 10:17:


Ik denk dat het gewoon 2 verschillende dingen zijn en dat die zich niet laten verbinden.
Je hebt het over Pien en dan heb je ook meteen het bekendste voorbeeld.( nie erg he Pien dat we over je lullen ) No way dat Pien ooit concessies zal doen richting het manege leven.
En maneges hebben meestal eenvoudigweg al zouden ze willen, niet de hoeveelheid ruimte om het zoals Pien te doen met al die paarden.

Blijft als alternatief het systyeem zoals het oa bij Mansour op de Veluwe gebruikt wordt.
Dat zou al een geweldige winst zijn als dit verplicht werd.
Maar dat zal nooit van z'n leven van binnenuit, vanuit al die maneges zelf veranderen.
Daar is de druk van de publieke opinie, akties, tweede kamerleden enz. voor nodig, net zoals bij die legbatterijen, kistkalveren enz gebeurd is.
Zoveel druk dat moeders gaan beseffen dat je je kind eigenlijk niet meer met goed fatsoen naar zo'n paardengevangenis kunt sturen.
Dan pas zal er iets veranderen, als het op dezelfde manier blijven voortdoen een ondernemer geld gaat kosten.
Kleine stapjes zullen niet helpen, tegengewerkt, weggehoond worden.
Wat niet wil zeggen dat een PN kinderboek niet een geweldig goed idee is.
Maar ook dan ben je met de publieke opinie bezig.

Stephanie Pots schreef op zondag 27 juni 2010, 19:41:

Dit is hetzelfde paard met de hele akelige onomkeerbare ziekte aan het hoefbeen? Wat alleen nog maar een beetje in de wei mocht lopen?
Nu blijkt dus dat een ietsje verandering van hielbehandeling er een stonecrusher van gemaakt heeft? Kan toch niet veel meer dan "ietsje" anders zijn? Je had toch de cursus van Ramey al gevolgd?
Weet niet precies meer wat het verschil is als er over heel bevel wordt gepraat, maar zal het zeker eens opzoeken als dat het sublieme antwoord is op ondergeschoven hielen