Zieltje schreef op vrijdag, 21 januari 2005, 16:40:
> Peter Donck schreef op vrijdag, 21 januari 2005, 15:17:
>
>> Kleine paardjes zijn écht handig ! èn sterk !
> niks, maar ik heb wel weer wat geleerd vandaag, dat is het fijne
> van deze site.
>
> Grtjs, Suzanne.
Algemeen bedoeld - post waar deze reaktie op inhaakt is toevallig de laatste in de draad:
Hoe je op een paard komt is toch niet alleen een kwestie van mechanica, maar ook dynamica? Krachten in beweging? Hoe statischer, hoe moeilijker het is om vloeiend op een paard te glijden en hoe meer krachtsexplosie (grondafzet) je ZELF moet genereren om de zwaartekracht te verslaan. Krukjes, hooibalen, stoeltjesliften en keukentrapjes zijn vast reuzehandig (nmm NOT!), doch bevestigen toch eigenlijk slechts de inertie. Is inderdaad allemaal in een middelbare-school-natuurkundeboek te vinden.
Ik hoop niet dat jullie het me kwalijk nemen... ik schrijf het ietwat bot omdat ik zo gauw geen betere formulering weet. Ik snap niet goed wat je op een paard doet als je al (of nog) te lichamelijk invalide en verstijfd bent er überhaupt op te komen.
Een zwaarwegend punt hierbij is nmm dat, eenmaal te paard gehesen, de verstijfdheid niet over is; er zit een (te) stijve hark te paard. Kan gewoon niet goed gaan.
Dit overigens niet bedoeld als commentaar op werkelijke invalidentherapie te paard!
"Natuurlijke" oplossing: Waarom begin je dan niet met wat lessen simpele voltige? Dat helpt echt, zowel lichamelijk alswel dat het je zelfvertrouwen enorm doet toenemen.
Groeten, Egon
Warboel
