Toen ik zelf nog mee ging hooien werd er pas gemaaid ten vroegste eind juni. De graslanden om af te hooien stonden vol met meerdere (on)kruiden. Hierbij effe laten weten dat onkruid een kruid is dat op de niet gewenste plaats groeit.
Bij de hooiboer waar mijn hooi nu afkomstig is, is dit ongeveer hetzelfde (hier en daar wat "rommel" in het hooi).

Op de wei hier staan redelijk wat akkerdistels van welke de bloemknoppen zeker gesmaakt worden door de paarden. Is eigenlijk wel eens leuk om te zien hoe ze die eraf knabbelen.

Had hier al wel eens eerder de vraag willen stellen hoe "natuurlijk" de PN'rs voor hun eigen en hun omgeving zijn.

Bats schreef op zaterdag 29 mei 2010, 22:02:


Toen we nog in PN woonden: redelijk rekening houdend met het milieu.
Niet spuiten. Als moet echt moet, zeer selectief spuiten, en dan bedoel ik echt kruidkruidachtigen of ridderzuringen. Beter nog met de spade eruit steken.
Het erf is nagenoeg nooit gespoten. Onkruid heb ik altijd nog met de hand verwijderd.
Eigenlijk doe ik al jarenlang zoveel mogelijk de natuur de natuur laten.
Alles heeft een functie. We hebben ook ontzettend veel bomen aangeplant.
Zoveel mogelijk natuurlijke wallen behouden... echter, we waren een druppel op een gloeiende plaat. Want je buurman, die piepers gepoot heeft, moet helaas zo'n 6 keer per seizoen spuiten.... aan de andere kant stond veelal mais... en ook dat wordt in de beginnende groeifase gespoten.

Hier in PT precies hetzelfde. De natuur is nog vrijwel ongerept. Dus eigenlijk moeten we vooral NIETS doen. Alles is nl. een schuilplaats voor 'iets' van leeft.

Groet,
Wil

Te koop: zakjes vers gedroogde bergkruiden, rode
peperkoekleem en rechtrichttuigjes voor honden!

Wil schreef op zaterdag 29 mei 2010, 23:17:




--
Ilona