Er moet mij eventjes iets van het hart, soms snap ik er werkelijk niets meer van ...
Ik heb eerst heel wat pagina's door zitten bladeren om te verifiëren of ik de zaken helder voor ogen heb of dat ik overgevoelig (ben per slot van rekening een vrouw ) reageer.
Maar nee, ik snap het echt niet meer ...

Enerzijds lees ik tientallen topics waarin mensen het hoofd breken hoe ze hun paarden meer beweging kunnen geven, druk in de weer zijn met paddock paradise's bouwen, allerlei gezondheidsproblemen met betrekking tot te rijk voer en te weinig beweging moeten oplossen, hoe we al clickerend dressuuroefeningen kunnen aanleren, de schouderbinnenwaartse en ga zo maar door ... om vervolgens anderzijds heel stellig en heel principieel te beweren dat we een paard gewoon in de wei kunnen zetten, er nooit meer naar om hoeven te kijken, want dan beweegt hij van nature voldoende, is hij op en top gelukkig, want het dier zit echt niet op ons te wachten???

Maar als dat zo is hé ... zit dat paard dan wel te wachten op Pat Parelli? Raakt dat paard dan helemaal in extase van clickeren? Moet ik dan met een step naast mijn paard gaan steppen? Of wat te denken van de mega paardenbal? Wat moet een paard dan met zo'n bal? Zal ik die blinde dan ook maar de kogel geven ... per slot van rekening was hij in de vrije natuur allang kanonnenvlees geweest hé?

Kortom, hoe natuurlijk zijn wij nu eigenlijk? Of zijn wij natuurlijk als het ons het beste uitkomt?

Vooraf excuses voor mijn reactie, het zullen de hormonen wel zijn (dan mag het, is natuurlijk hé?)

Anja Seijn schreef op maandag 17 mei 2010, 20:55:


Tja die hormonen hé. Wat zijn we als vrouw door de natuur toch bevoordeeld

Ik stel me deze vraag best wel vaak. En als je er goed over nadenkt, doen we al hetgene wat we voor onze paarden doen, voor ons plezier. Omdat wij het fijn vinden om weet ik veel wat met paarden te doen.

Aan de andere kant (misschien is het mezelf sussen), vind ik ook dat als ik dan als mens beslist heb om mij een paard aan te schaffen voor mijn plezier, ik de plicht heb om mij te verdiepen in het wezen paard en mijn "plezier" af te stemmen op de "noden" van het paard. En zodoende iets creeër wat misschien tegennatuurlijk is, maar waar je paard ook wel plezier aan heeft.
Daarbij komt ook de plicht om je paard te voorzien van de noden die een paard nodig heeft. Veel beweging buiten en kameraadjes. En dat deze zorg dan ook voor mijn plezier komt.

Was ook maar een mopje hé. Allez, k'zal wat minder overdrijven. Vol enthousiasme naar je toe komen gegaloppeerd als ze in de weide staan. En dan niet omdat je je zakken vol koekjes hebt zitten

Anja Seijn schreef op maandag 17 mei 2010, 20:55:


Hmmm, dat je je dit afvraagt komt natuurlijk door mijn reaktie.
Ik zou graag meediscussieren maar heb hier een dochter op de bank zitten die een paar dagen komt logeren (en extra vrij genomen heeft van haar werk). 't Zal dus effe moeten wachten. Dan weet je dat ik niet mijn snor probeer te drukken voor jouw bedenkingen.

Groetjes, tot later, Pien

Gea R schreef op maandag 17 mei 2010, 21:08:


Ja! Hiero, mijn paarden doen dat.
BD roep ik van de weide en die komt altijd aanrennen. Alegría nu ook al.
Quib, Najib, Spirit, heel zeker weten!
En ik heb geen voerbeloningen dus dat kan het niet zijn.
Ik ben ook de voerverstrekker niet, dat doe ik zelden.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 17 mei 2010, 21:12:


Ik lees het later graag, Pien! Mijn bedenkingen kwamen niet echt door jouw reactie. Jouw reactie vond ik eigenlijk een soort controlevraag Kwam eigenlijk door het vervolg ... lees sommige topics maar door en zie hoe tegenstrijdig het is.
Groet en have fun met je dochter!
Anja

eddy DRUPPEL schreef op maandag 17 mei 2010, 18:10:


Er zijn nu twee mensen die Jeen gezien hebben nadat ik hem terug heb ... beide dames hebben elkaar niet gesproken én kennen elkaar niet ... beide dames hebben diverse keren tegen mij gezegd "Is dit hetzelfde paard????" om vervolgens te zeggen: "Tering, Anja, wat ben jij veranderd!"
Let wel hé, Jeen en ik zijn nog maar pas begonnen. Dikke streep onder de eerste twee jaar, die spelen geen rol meer. Het is nu, het is hier ...

Dit was jouw analyse:
De persoonlijke kant van mezelf zag een zéér Mooi/moedig/Véél te vet maar onbetrouwbaar ('K heb lak aan je ) en zelfzuchtig (Kga het niet effe" doen zie , oow shit ,no way!!) paard met een zéér moedig maar onkundig ruitertje erop !

Hij had compleet schijt aan mij en terecht had hij schijt aan mij ... ik was niet duidelijk, te bang verkeerd te doen. Er liep een 650 kg zwart paard over mijn terrein die met de ruiter kon doen wat hij wilde. Ik had geen antwoord, ik had geen oplossing. Het is te danken aan zijn zachtaardige karakter dat er geen ongelukken zijn gebeurd. Een ander paard had patatten van mij gemaakt. Eddy, ik wist dat! Je wilt niet weten hoe vaak ik echt jankend op het bankje naast de bak gezeten heb, met de handen in het haar.

Angelique zei het gisteren nog. Ze had eerder tegen mij gezegd dat ze niet begreep waarom ik zoveel moeite deed, ik had Goke toch ... maar nu ze hem gisteren heeft gezien en mij erop ... ja toen viel het kwartje ook bij haar. Het heeft even mogen duren, maar we zijn vertrokken en we hebben lol.

Er is niemand op de hele aard kloot die dit mij nog kan afpakken. Niemand!

Anja Seijn schreef op maandag 17 mei 2010, 20:55:


Ik vind dat je gelijk hebt Anja, als het gaat om de kern van je betoog.

Laat ik mijn eigen paarden als voorbeeld nemen. Ik vind dat ik Joris altijd, en Fálki in sommige periodes, (veel) te weinig beweging en uitdaging bied.
Over Joris had ik dat al eens geschreven en ook dat ik om die reden (zonder succes) op zoek ben geweest naar een andere eigenaar voor hem.

Ik voel me regelmatig schuldig mbt Fálki en Joris, en terécht, vind ik!
____

(onderstaande is in het algemeen geschreven, niet als reactie op Anja's bericht dat hier geciteerd staat)

Maar er zijn heus PN'ers genoeg die hun paard ruim voldoende beweging en afwisseling geven. Bovendien zijn er paarden die heel veel behoefte aan beweging en/of avontuur hebben, en paarden die prima gelukkig zijn in een goede wei met passende kuddegenoten.

Er zijn naast te dikke PN paarden, ook PN paarden die gewoon prima op gewicht zijn en zelfs te magere PN paarden (zoals mijn ezel Jomanda; en ze is heus niet de enige).

Als je je paard te weinig beweging en/of uitdaging biedt, dan is dat inderdaad een factor in het leven van dat paard dat niet zo ideaal is. Niet voor zijn fysieke gezondheid en ook niet voor zijn geestelijk welzijn.

Laat je je paarden teveel doen, fysiek of mentaal, dat is natuurlijk ook niet gezond. Af en toe even rust is m.i. wel degelijk nodig. Na een periode van veranderingen, meer nodig dan in gewone tijden.
Ik schat in dat Eddy denkt dat zoiets niet voorkomt in NL en Belgie, paarden van wie teveel gevraagd wordt? Maar als je paarden niet gezond blijven op hooi en gras alleen, dan kun je je afvragen of het probleem er misschien in zit dat die paarden meer doen dan goed voor hen is? Dit verwijst naar eerdere forumdraden, over de vraag of weidegras wel zo gezond is voor een paard, en over of alleen hooi/gras wel genoeg is voor een paard dat een paar uur per dag "werkt".
Ik weet het niet; het zou ook nog heel goed kunnen dat de lespaarden van Pien en Eddy wat krachtvoer nodig hebben om gezond te blijven, omdat het hooi en het gras dat ze krijgen te eenzijdig is. In dat laatste geval is "te veel belasting" dus NIET het probleem.
Zelf denk ik dat het een combinatie is van beide. Redelijk eenzijdig voer gecombineerd met redelijk veel "belasting" maakt dat die paarden krachtvoer nodig hebben. Misschien hadden de juiste kruiden hetzelfde effect gehad, misschien niet.

En tenslotte: heb je een ziek paard, dan is het best moeilijk balanceren op de grens van zeker voldoende laten bewegen, maar niet net te veel.
Er zijn bij PN'ers nogal wat chronisch zieke paarden. De meeste niet-PN -ers hadden zo'n zelfde paard al lang laten inslapen of slachten; vandaar dat je ze hier veel meer tegenkomt. Voor die groep paarden is "voldoende beweging" een gecompliceerder verhaal dan voor een gezond paard.

Karen

Karen Koomans schreef op maandag 17 mei 2010, 22:10:




je denkt ,vanalles !
MAAR; ik heb GEEN lespaarden en heb de eigenaarspaarden ingecalculeerd in mijn verhaal en denkwijze .Er is een wereld van verschil tussen NIET GEZOND en niet OPTIMAAL .


Wel ,dan schat je verkeerd !


Wellleuh je eerste zinnetje hier was volledig correct .IKzelf heb 2 hect in eigendom ,pacht /huur 2Hect EN heb volledig gratis nog eens 5hect om te hooien en deze weilanden hebben een diversiteit aan grassen waar men in NL kan van dromen .


Hoeveel paarden van PN mensen ken jij eigenlijk ? Hoeveel zie je der regelmatig en over een X aantal jaren ?
'K zit ergens boven de 100 ,en jij ?
Eén te mager tegen gekomen ,de rest allemaal véél te vet (met duizend excuses natuurlijk ,eraan verbonden !)


Lijstje maken ?


Ging het niet over maar inderdaad er zijn der een pak ,toch raar hé !

De meeste niet-PN

Wat een ongelofelijke onzin ! Het zijn de tradi's die pakken geld naar klinieken gooien om hun prijsbeest terug gezond te krijgen ten allen koste .Een pn 'er zal eerder zeggen ;Tis genoeg geweest ! Het dier heeft voldoende afgezien !


Op AL je video's staan je paarden moddervet en zijn ze onderbespierd dus die "sommige periodes" spreiden zich uit over "sommige" jaargetijden !!

OK zal ook ff mijn mening ventileren.

Ik ken een paar paarden die niets doen en niet veel te vet zijn. Net zo min mager trouwens. Laten we zeggen: iets ronder dan nodig. Hier in zweden. Veel paardenweides zijn hier de weides waar niet geploegd kan worden vanwege steen/rots ondergrond (en bovengronds) en derhalve geen geploegde, gemeste weilanden (de velden die geploegd kunnen worden, worden gebruikt voor hooi) en dus niet vergelijkbaar met de vette weides waarop veel nederlanders (en belgen?) hun paard hebben lopen.
Dat zal mee spelen. Ik heb het nu even over 3 paarden in mijn direkte omgeving en waarvan 2 nooit hebben gewerkt)'

Mijn buurman heeft haflingers. Paar dekhengsten en stapeltje merries. De dekhengsten zijn mooi afgetraind. Duh.... ze krijgen beweging De merries zijn vrijwel zonder uitzondering te dik tot veel te dik. Twee worden gereden door de kinderen, maar niet intensief. Rest is eigenlijk voor de fok, maar door wat gezondheidsproblemen is dat er niet van gekomen.
Gezond zijn ze overigens wel, voor zover ik kan beoordelen.

Dan mijn eigen paarden. Shetten: kilometers mee gemaakt omdat ik ze wilden inspannen. Helaas evengoed te dik (vergeleken met andere minies in de buurt gaat het nog...maar goed) maar wel gezond totdat de gewrichtsproblemen duidelijk werden en die hoefbeenzakking (niets te maken met voer, want ze kregen al half jaar hetzelfde hooi en er lag nog 1 meter sneeuw... kwam vlgs hoefsmid door extreme kou....ze hadden andere HB verschijnselen) Merrie... lang stil gestaan, stijf, dik, snel sjaggie, boos als je iets vraagt. Struikelde contstant.

Stom? Ja. Absoluut. Heb wel wat excuses natuurlijk, net als iedereen. Maar het heeft haar geen goed gedaan. En ze staat 24/7 op 6 ha. Maar wel laatste twee jaar met oud, gebrekkig paard en twee onderdeurtjes en daardoor wellicht minder motivatie tot inspanning,.
Ben nu met haar aan het werk en het gaat al beter met haar. Hoewel we nog geen km maken (ze is nog aan het inleren want ze kan niets. Ze is 14, maar was koudbloeddraver 7jr, kreeg daarna veulens en heeft een enkele keer met iemand op de rug door het bos gewandeld, paar jaar geleden) zijn we wel al bezig met beweging, soepel maken etc en ze struikeld gelukkig niet meer en heeft een beter humeur, mits ik de training goed aanpak.
Bij haar durf ik zonder meer te beweren dat niet werken slecht is voor haar. Nog langer niet werken en ik denk dat ze voor d'r 16 door artrose geveld kreupel loopt.

Mijn oudje Toontje had ook artrose. Toch kon ie alles totdat daar blindheid en agressieve sarcoiden bij kwamen. Beweging werd beperkt en hij ging hard achteruit.

Heb vroeger les gehad bij iemand die internationaal militarys had gereden. Hij gaf les op zijn oude wedstrijdpaarden (jongste was 17, oudste 33) die zonder uitzondering stijf waren in het begin. Hij had overigens maar zeer beperkt lesklanten, ong 5 keer in de week reden de paarden een les. Maar hij hield ze wel aan de gang. Die paarden werden in topconditie oud. Want na die beginstijfheid, kwamen ze goed op gang. Mijn favopaard was een hanoveraan met een galopsprong die je het gevoel gaf te vliegen. Hij sprong zelfs. Hoefde er niets voor te doen. Mij alleen stevig vasthouden. Mocht ook niets doen, want paard was aan een kant blind en moest zelf goed kunnen kijken,.

En zo heb ik meer voorbeelden....
Denk dat de meeste paarden wel varen bij gezonde beweging (is niet vergelijkbaar met het bewegen opgesloten tussen tig hulpteugels of overbelasting door onkunde) omdat ze uit zichzelf in de wei dat niet voldoende doen

De paarden die goed op gewicht zijn ondanks gebrek aan beweging, zullen dat wellicht van nature hebben, maar ik denk dat de meesten dan beperkt gevoerd worden
(zoals buurvrouw aan de andere kant. ... twijfel of dat optimaal is)

Maar er zullen zeker ook paarden zijn die wel goed varen op de wei (denk ook aan paarden die niet gereden kunnen worden bv) maar dat zal erg van het paard afhangen en zoals Pien zegt, van de groep.
Kan me wel voorstellen dat een actieve groep zorgt voor meer beweging dan bejaarden
(zoals de weidegenoten van sil)

In de weken dat Jeen in training was, heb ik Eddy Jeen niet zien afmatten, nooit over zijn grenzen heen zien gaan, geen weigeringen of anderszins nukkig gedrag zien vertonen. Jeen is een paard die bij de minst geringste irritatie direct aangeeft dat hem iets irriteert of pijn doet ... hij is dan of gigantisch chagrijnig of gedraagt zich ronduit "mat", sloom of triest. Ik heb daar te allen tijde een happy peppy paard rond zien banjeren met de oren naar voren en de ogen helder. Ook kon hij daar vreten wat hij wilde ... gras, hooi, liksteen en water in overvloed ... en toch viel hij pakken af. Baby-blubber-vet is getransformeerd naar een strak in het vel zittende Fries. Nog altijd niet mager, maar in ieder geval geen merriebuik meer! De laatste weken voerde Eddy zelfs bij omdat hij anders tekort aan energie zou hebben. Mijn zegen had de man!

Nu staat hij weer in mijn weidje en nog altijd zie ik een paard wat alert is, wat fris uit de ogen kijkt, die graag uit de wei komt .... is echt anders geweest, dan liep ik voorop en 6 meter (mijn leadrope is 6 meter) kwam mijnheer er een keer verveeld aan sjokken ... nu, nu hoef ik mijn pas maar te versnellen en hij draaft met zijn neus ter hoogte van mijn schouder mee Ja, echt, het dier wordt hier mishandeld! Hij wilde ook nooit bij zijn merries weg ... nu hinnikt hij "ik kom terug, laterrrrrrrrr" en kijkt er niet meer naar om.

Dit gezegd hebbende .... afspraak met Angelique gemaakt a.s. woensdag 9.00 uur 's ochtends verzamelen bij de ijscowagen vlak aan de rand van een mooi heide/bosgebied en dan gaan we gezellig twee uur buiten rijden. Geen eenmalige afspraak, vervolgafspraak is éénmaal per week maandagochtend samen naar buiten.

Jeen is een super gezond, sterk, mooi Fries paard van 7 jaar oud met een bloedlijn waar je "u" tegen zegt. Heeft de afgelopen jaren geen reet uitgevoerd, omdat ik er geen reet van bakte. Nu hebben Jeen en ik beide de lef, de moed en zin om er op uit te trekken, dus we trekken er op uit. Als Jeen de pech had gehad, zoals vele van zijn soort, dan had hij nu al 4 jaar iedere dag meerdere uren rondjes moeten lopen in een manegebak, de rest van zijn tijd op stal gestaan zonder contact met soortgenoten en was hij met strikken in zijn manen en de neus op de kin het parcours over gejaagd. Dan kan hij toch best een paar keer in de week met mij een beetje buiten hobbelen of niet soms?

Bij de ijslanders gebeurd het ook en ik heb er zeer goede ervaringen mee. Eerst lekker 1 a 2 maand goed aan het werk en daarna een week of 3 a 4 terug op de wei met bekende vriendjes.

Opvallende vind ik dan altijd dat ze absoluut niet achteruit zijn gegaan of zelfs maar stil hebben gestaan. Nee, na die rust gaan dingen juist veel gemakkelijker, meer vanzelf.

Ik heb wel diverse voorbeelden gezien van mensen die door gingen na het inrijden. Die paarden kregen allemaal momenten dat ze of hevig in verzet gingen, of uitgeblust leken. Dan ga je kennelijk toch te snel, wil je te veel.

Persoonlijk denk ik wel dat het te snel willen en te veel willen meer zit in wat je doet dan in de km's. Ik zie liever iemand met een jong paard vier keer per week twee uur naar het bos gaan, dan 4 keer per week een half uur moeilijke en mogelijk wat saaie dingen in de bak doen.

Groetjes Karin

eddy DRUPPEL schreef op maandag 17 mei 2010, 17:19:


En daar is het gebruikelijke vooroordeel weer. Wat knap van je Eddy, dat jij precies weet wat iedereen hier doet!
.

Kan best. Maar de paarden die ik ingereden heb, heb ik niet gebroken en ze deden het wél goed met een paar weekjes rust in hun eerste maanden training.

Karin

Karin schreef op dinsdag 18 mei 2010, 8:10:


Ik denk inmiddels ook dat je beter met een paard naar buiten kunt dan eindeloos rondjes draaien in de bak.
Misschien was je reactie een algemene en niet specifiek bedoeld met betrekking tot Jeen, want die is niet pas ingereden en is 7 jaar oud. Mijn "probleem" lag meer in het feit dat ik door voor mij verkeerde begeleiding als groene ruiter van de regen in de drup was beland en een paard in de wei had staan die geen pas wilde verzetten als hij daar geen zin in had. Dat lijkt mij toch een heel ander verhaal.

Anja Seijn schreef op dinsdag 18 mei 2010, 8:04:


Ja, lijkt mij wel! Heerlijk voor hem en voor jou.
Ik heb nu de indruk dat je Jeen niet zult overbelasten maar gewoon lekker met hem aan de gang blijft. Tot voor kort had ik - net als Pien? - wel wat twijfels over of je niet té hard van stapel zou lopen. En vraagtekens over hoe je dat dan wilde combineren met je andere paarden. Is me allemaal veel duidelijker nu !

Karen