Anja Seijn schreef op maandag 17 mei 2010, 20:55:
> 
> Er moet mij eventjes iets van het hart, soms snap ik er werkelijk niets
> meer van ... 

> het ons het beste uitkomt?
 > 
 > Vooraf excuses voor mijn reactie, het zullen de hormonen wel zijn (dan mag
 > het, is natuurlijk hé?)  
 Ik vind dit bericht  appels met peren vergelijken.
Hoe natuurlijk zijn wij? Als we op een paard rijden sowieso niet. Geen enkel paard heeft in de natuur een mens op zijn rug die hem belast en dingen van hem eist die hij uit zijn vrije natuurlijke wil helemaal nooit zou doen.
Dus rijden is een kwestie van een door de meeste mensen neergelegde norm. Die het paard moet accepteren en waarvan wij zeggen dat dat goed voor hem is en dat ie daar blij  mee moet zijn.
Paard is een gewoontedier en laat zich ondergeschikt maken. Daarom kunnen we erop rijden.
Als  het paard  het op de een of andere manier niet accepteert, veranderen we zijn gewoontes even  en hop, niks meer aan de hand.
Verder heeft de manier van aanleren  helemaal 
niks te maken met de beweging  die een paard  krijgt.  
Parelli, 
clickertraining, voorál 
clickertraining, zijn het resultaat van het zoeken naar betere  leermethoden en dat dat  ook nog diervriendelijker is, is alleen maar meegenomen. Steppen  naast je paard als het om de een of andere manier niet bereden kan worden... waarom niet?
Een bal? Waarom niet  de kans geven  te spelen als een maatje in de wei even niet mee wil doen? Wat is  er tegen?
Er is geen enkel paard wat last krijgt van bv. zijn natuurlijke scheefheid  als het in de wei mag lopen. 
Er is geen enkel paard wat te vet  zou worden als wij niet zorgen voor te rijke weides.
Dus het oog van de meester maakt de paarden slank.
Het krijgt  de conditie die hij nodig heeft om 24 uur in de wei te lopen. 
Pas als wij extra  zaken gaan vragen, moet hij extra spieren, extra conditie kweken, rechtgericht worden en  daartoe allerlei rare oefeningen doen om hem niet kapot te rijden.