Karen Koomans schreef op maandag 10 mei 2010, 13:48:
> Anja Seijn schreef op maandag 10 mei 2010, 12:59:
>
>> Karen Koomans schreef op maandag 10 mei 2010, 12:46:
> de volgende keer niet weer diezelfde P+ zal gebruiken, want o jee, hij is
> ervan geschrokken? Nee natuurlijk. Integendeel. Je bereikte ermee wat je
> wílde bereiken, dus neemt de kans alleen maar toe dat je dat de volgende
> keer in een vergelijkbare situatie opnieuw zult toepassen.
Nee, is niet bedoeld om hem te laten schrikken, tik tegen jas is bedoeld "iets meer aktie GRAAG!" nadat het eerst netjes en beleefd gevraagd is ... fase 3 zo'n beetje. 1. vragen 2. zeggen 3. eisen (mijn bewoordingen, maar dan weet je ongeveer hoe pietepeuterig de druk is, namelijk helemaal niets, zijn afspraken en bij antwoord wordt het beloond).
> Begrijp me niet verkeerd: ik heb daar NIETS op tegen. Integendeel,
> eigenlijk. Ervan uitgaande dat je die P+ goed toepast (goed getimed, en
> niet té hard).
>
> Jij hebt kinderen opgevoed. Hebben die nooit een standje of straf gehad?
> Of iets niet gemogen dat ze wel graag wilden doen? Dan trekt een kind toch
> ook een pruillip (of erger), als reactie daarop?
Pruillippen, janken, krijsen ... boeit me voor geen meter. Ik heb mijn kinderen redelijk streng, doch rechtvaardig, grootgebracht. Geen trek in ellendig lange discussies met een peuter/kleuter/tiener ...
> Wil dat dan zeggen dat je, zodra je die frustratie
ziet (dus je leest
> aan het kind af dat het báált van de straf/P+), besluit om dan de straf/P+
> maar niet meer door te laten gaan? Natuurlijk niet!
>
> "Och jee, ik zie dat je boos wordt omdat je van mij een standje krijgt.
> Ach kind, sorry hoor, mama zal dat voortaan nooit meer doen."
Never!
> technische term "straf". Straf is alles dat ervoor zorgt dat het
> (ongewenste) gedrag waarover het gaat, geremd wordt. Gewoon nee zeggen,
> dat kan al P+ zijn.
>
Negeren kan een veel ergere straf zijn! Zeker mentaal!
Warboel
