Koen Theys schreef op maandag 10 mei 2010, 0:33:


Oei, dat is niet best en toch ook weer wel, Koen.
Lijkt me wel dat het een fijne gedachte is te weten dat ze gelukkig is geweest, misschien doet het dan iets minder pijn.

Sterkte!
Pien

Koen Theys schreef op maandag 10 mei 2010, 1:08:


Is ze 'zomaar' vanzelf overleden, heb je haar zo gevonden of heb je de natuur een handje moeten helpen? Wil je er wat over vertellen?

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op maandag 10 mei 2010, 0:01:


Leuk is het niet omdat het steeds zo lang duurt.
Maar Bombita is niet in levensgevaar en staat lekker d'r eigen ding te doen, dus wat dat betreft zijn we ook wel realistisch genoeg om te weten dat we gewoon moeten wachten.

Wel is het fijn om nou eindelijk eens wat zekerheid te krijgen ja.

Groet, Pien

Leonieke schreef op maandag 10 mei 2010, 12:00:


Zo heel moeilijk is het niet om te zien of je paard comfortabel is. Daarbij kun je beter naar het hele paard kijken, dat vertelt je nóg meer:

Stand van de oren, al dan niet zwiepen van de staart of de staart onder zich in getrokken, opgetrokken neus met rimpeltjes erin, al dan niet ontspannen en dus losse neusvleugels en onderlip, een grimas wanneer dit samengekepen en dus vertrokken is, de manier waarop hij/zij kijkt (grote ontspannen ogen, schrikogen, samengeknepen ogen, hoe is de lichaamshouding; hoofd opgericht (druk), laag (ontspannen), nóg lager (timide, pijn). Trilling van de huid bij aanraking, paard zit 'vast' in z'n vel etc.

Zomaar effe een greep uit de signalen die elk paard geeft. En dan nog kun je diverse van deze signalen met elkaar combineren. Op een gegeven moment ontwikkel je een gevoel en dan vóél je gewoon of dingen kloppen, of ze je zitten te bek*tten of dat er echt iets aan de hand is.

Groet, Pien

Sandra van Bommel schreef op maandag 10 mei 2010, 13:25:


Dan denk ik ook dattie een maatje teveel voor jullie is. Tenzij je er even flink mee aan de slag gaat. Maar de vraag is of je dat wilt (en eventueel zonder begeleiding kunt).
Een zo bomproof paard dat niet snel onder de indruk is is waarschijnlijk wel weer een veilig en 'aards' paard. Dat heeft dan weer andere voordelen.

Groet, Pien

Piet schreef >>


....en als de eigenaar/trainer niet te overmoedig wordt en teveel van dit paard gaat vragen blijft deze fragiele nét genezende witte lijn intact. Met name een flinke draf of nét die galop op het harde kunnen dit paard in deze fase zó weer terug bij af brengen.

Probleem is dat je dit van te voren niet direct kunt zien maar pas als het (weer) te laat is.

Blijf oppassen, jennet. Nu gaat ze wellicht goed maar je hebt nog minimaal aan half jaar nodig voordat het hoefbeen weer voldoende vastgegroeid is aan de hoefwand. En dan mag er niks raars met de voeding en leefomstandigheden gebeuren.

Groet, Pien

Sandra van Bommel schreef :>


Allemaal symptoombestrijdingstrucs die op termijn niks op lossen.
Inderdaad, zo ga je niet met een paard om.
Ik denk dat jullie onder deze omstandigheden de juiste beslissing genomen hebben, ook al is dit nu niet direct een voordeel voor dit paard, maar dat is nu ook niet jullie verantwoordelijkheid.

Triest eigenlijk he...

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op woensdag 12 mei 2010, 0:33:


Ik vind dat wanneer ene paard ondanks volop hooi nog staat te bibberen, je iets moet doen en dit zeker niet negeren. Deken erop, in inloopstal ofwatdanook zodat het paard zichzelf weer even 'bij mekaar kan pakken'. Onze Holly is ook op het randje nu, zij heeft zoals elk jaar zoveel wintervacht verloren dat je haar zwarte huid door haar dun kleur ziet komen. Zij heeft in d'r eentje een inloopstal met de bák hooi ervoor zodat ze in de beschutting kan staan eten. Zometeen kijken we of daar alsnog ene deken op moet hoor.
Over de rest van de paarden maak ik me zelden zorgen, hoewel Puck en BD ook nogal snel trillerig zijn. Die krijgen dat zelf wel opgelost. Holly op de een of andere manier niet.

En van langdurig staan shaken (afgezien van het feit dat je het al kunt áánzien - ik niet) kunnen de spieren dusdanig afkoelen dat ze echt wel spierpijn krijgen. Geen longontsteking oid.

Groet, Pien