Christel Provaas schreef op zaterdag 8 mei 2010, 7:48:


Ja, nu wel.
(Toch sinds ik dat voer geef. Tervoren niet.)
Vooral als ik haar een stuk goed voorwaarts laat galopperen, komt ze er nadien een beetje door.

Ans Jondral schreef op zaterdag 8 mei 2010, 19:53:


Dan lijkt het geen spierbevangenheid -al dan niet chronisch- te zijn. Want die stijfheid vermindert niet door beweging. Het lijkt dus eerder 'gewoon' stijfheid, wellicht een afvalstoffenprobleem in de spieren. Bij Buck hielp specifiek daartegen de magnesium. Op de vierde dag van de magnesium draafde hij meteen relatief soepel, waar ik de weken, zelfs maanden daarvoor echt 20 minuten nodig had om hem los te krijgen, hij begon elke dag opnieuw zó slecht, zo stijf, zo stakerig, zo boos.
Ik weet dat magnesium omstreden is en geen oplossing voor elke kwaal, maar zo verliep het iig bij hem.

5 weken te lang? Ik vind het gek dat er zo vaak weer losgemaakt moet worden. Dat is al.

Cindy Helms schreef op zondag 9 mei 2010, 9:15:

Blijkbaar wordt de oorzaak van het 'vast gaan zitten' niet weggenomen door osteopathie?

Ik heb eindelijk de draad gevonden na lang zoeken

In ieder geval is vandaag de DA geweest om nog een keer bloed te trekken bij Bommetje, er was schijnbaar toch niet genoeg serum over om mee te testen.

De da gelooft zelf niet echt in het Lymegebeuren bij Bommetje om de reden dat ze altijd terug kreupel wordt op hetzelfde been.
Hij zegt dat ik misschien meer moet zoeken in de richting van artrose of een aanhechtingsprobleem.... Ik wacht nu iig af tot ik de uitslag van de Lyme heb, komt daar niks uit wil ik inderdaad een foto laten maken van dat been (waar overigens ook de wond heeft gezeten). Ze heeft vorig jaar rond deze tijd een behoorlijk flinke hoefzweer gehad en ik weet ook nu hoe ze dan loopt, dat is op een andere manier dan dat ze nu loopt.

Ik heb zelf besloten om niet meer intensief op haar te rijden totdat ik een uitslag heb. Om de reden dat ik haar periodes toch intensief gereden en getraind heb, dat ik elke keer weer dacht het gaat beter het ligt hier aan en dan ging het toch weer mis. ik sta nu op een punt dat ik het echt niet meer weet, na 3 jaar verschillende dingen geprobeerd en elke keer kwam het toch weer terug. Overigens wel op de een of andere manier steeds rond dezelfde periodes, begin van de zomer en begin van de winter.

Ik weet van Bommetje dat ze in eerste instantie door haar pijn heen loopt, voor mij. Pas als ze echt pijn heeft laat ze het zien. Ik wil geen intensieve ritten emt goeie galops maken totdsat ik weet wat ze heeft. Ik heb niet het gevoel dat ik op haar wil zitten als ze kreupel loopt. Ik heb lang gedacht dat ik het stijve lopen eruiot kon krijgen door te trainen, in het begin liep ze dan ook wel weer even goed, maar als ik eerliojk ben en terug kijkk nog altijd niet optimaal.

Het is fijn om te zien dat zoveel mensen met ons meedenken, fijn om te weten dat je er daardoor niet alleen voor staat. Het blijft echt een gedoe en ik/ wij zijn blij als we eindelijk een diagnose hebben.

Ik blijf erbij dat veel brede paarden problemen hebben wat betreft het stijve lopen, dat heb ik nu wel ondervonden...

Groetjes Evy

Evy1990 schreef op woensdag 12 mei 2010, 23:33:


[knip]


Succes Evy, respect hoe jij met Bommetje omgaat!