Spirithorses schreef op woensdag 5 mei 2010, 21:27:


Een beetje zoals bij jullie, maar dan niet zo stevig maar sponziger; zompiger...
Ook meer plassen omdat alles hier hélémaal plat is...

Legt lastig uit...

Ik euh... Noemde het 'de rijstvelden' in plaats van 'het land'...
Een hele laag water met daarin kleine sprietjes gras als er weinig paarden op véél grond staan, en sowieso heel veel blubber, met van die modderstukken.

Ik sta nu op zandgrond ('uitlopers' duinen) en het verschil is ernstig duidelijk...
(Nogmaals sorry, ik vrees dat ik iemands enthousiasme verstoor... Maar hey, het wordt eerst nog zomer!)

Spirithorses schreef op woensdag 5 mei 2010, 21:27:


Wat erger is; geen idee...
Ik denk dat het allebei niet meer hersteld...

Ik heb het idee dat het hier veel 'egaler' nat is, en de paarden verder wegzakken...

Merel Stoffers schreef op woensdag 5 mei 2010, 21:36:


Tis in ieder geval in de zomer zachtere ondergrond dan de klei.

Onze paddock was een blubbertroep in de winter (zoals elk jaar) maar nu het het prachtig egaal en opgedroogd. De klei is zo hard dat het wel gebakken lijkt.
Waarschijnlijk dat onze paarden daarom zo'n sterke hoeven hebben

Maar er was ook iets met veengrond en zuurtegraad.
Hebben paarden die op veengrond leven sneller last van slechte hoeven dan kleipaarden?

Frans schreef er eens iets over (F&I zitten ook op veengrond) maar ik ben het natuurlijk weer vergeten met m'n Alzheimer light

Greetz!....

Spirithorses schreef op woensdag 5 mei 2010, 21:41:


Volgens mij is de algemene opvatting dat veengrond zuurder is dan kleigrond, en dat zand daartussen zit.

De veengrond waarvan ik de waardes weet (niet concreet) is misschien niet representatief: zij zijn al heel wat jaren bezig met een paardvriendelijk beleid: veel grond, omweiden, paardengras, relatief weinig bemesting, net ontwormbeleid, enz.
Er werd vooral eigen mest uitgereden, waarin goed hooi van eigen land. Paarden worden ontwormt op basis van wormeitellingen in combi met af en toe chemisch ontwormen. Onkruid wordt al jaren met de hand uitgetrokken. Er groeien daar meerdere soorten gras en plantjes maar niet van één ding opvallend meer... Ik weet dat de waardes getest zijn en dat er alleen een heel licht tekort was aan Selenium en Vitamine E, dat zat net niet op de ideale waarde voor paarden. Rest was perfect. Hooi was ook getest, van eigen land dus, en ik weet niet meer precies wat daaruit kwam; niets opvallends in elk geval.
Wat ze er verder nog aan hebben gedaan weet ik niet; voor zover ik weet afgelopen jaren veel intensief onderhoud zonder echte toevoegingen.

Misschien kun je niet met een bepaald beleid de samenstelling van jouw grond veranderen, maar het zegt imo wel degelijk iets over de kwaliteit daarvan...

Ik ben benieuwd naar het hoevenverhaal.

Spirithorses schreef op woensdag 5 mei 2010, 21:27:


Veengrond veert op en neer zodra er een paard langsrent en dan hoeft het geen Bels te zijn . Het 'golft' zoals ijs dat niet dik genoeg is.

In de winter is het te vergelijke met klein inderdaad, je zakt er tot over je enkels in weg.

Veen zijn half verrotte plantenresten.

Het veen bij F&I is weer anders bijv. dan in Edam waar ik vandaan kom. Bij F&I is hoogveen en in Edam laagveen. Bovendien staat in Edam (en dus ook de Zaanstreek waar TS zit) het water in de sloten bijna even hoog als het land. Je kunt je land dus nooit fatsoenlijk afwateren.

Er is zowat meer water dan land:

Is het ook niet zo dat zelfs de funderingen van de huizen daar ernstig onder te lijden heeft? Zo drassig daar? Mijn moeder woont in Zaandam....nouwww een ramp met die huizen daar! De boel ophogen misschien? Mag ook weer niet denk ik. Of anders gedeeltelijk stalplaten?

Merel Stoffers schreef op woensdag 5 mei 2010, 21:15:


Ik geloof niet dat ik veel blub-foto's heb...
Je zult jezelf een rijstveld moeten visualiseren...


Ik ben niet bemoedigend he?
Maar serieus, als ik zelf zo een plek zou kunnen bemachtigen, zou ik het ws ook wel doen. Je moet alleen van te voren goed bespreken, wat er mag, wat er kan en vooral voor hoelang. Het zou zonde zijn een hoop energie erin te steken als je daarna bedankt wordt en een nieuwe stek kunt gaan zoeken...
Dat weet je zelf ook wel, maar ik wrijf het er gewoon nog even in.

En vergeet vooral in de winter niet te bedenken dat er ooit vanzelf écht een zomer komt, en vergeet in de zomer niet verplicht te genieten!
En ook heel hard volhouden: lang leve het buitenleven...