Het gaat inmiddels een stuk beter sinds hij langere tijd magensium krijgt. Het lijkt erop dat dát echt de doorbraak geeft waardoor hij sindsdien niet meer bevangen is geworden. Maar ja, echt 100% aantoonbaar is het helaas niet. Veel beweging kreeg hij al 2 jaar (heb meer werk met hem dan met mijn andere 2 paardjes samen en daarnaast nog 2 kinderen die hem rijden), in combinatie met hooi en beperkt gras. That's it. En toch is hij bevangen geraakt. Maar nu dus alweer een jaar niet meer. Zijn hoefjes doen we ook heel regelmatig. We hebben ze sinds de bevangenheid een tijd lang elke week gedaan, maar nu is dat verschoven na 1x per 2 weken. Omdat het nu zo goed gaat. We hebben ook een beklinkerd pad aangelegd van zo'n 25 meter lang, waar hij elke dag meermalen overheen wandelt, wat zijn hoefjes ook mooi kort houdt. Ben erg blij met de huidige situatie, maar ik blijf erg voorzichtig. Vandaar dat ik hem zelfs geen handje voer per dag wil geven om die magnesium erin te krijgen.

Groetjes Jolanda

Fijn dat de Magnesium helpt. Maar wanneer je paard zo extreem gevoelig is, dan is er misschien meer aan de hand?
Ik heb 2 IR-gevoelige paarden. Een Fjord en een Haflinger. De Haflinger is wegens een ernstige blessure naar Frankrijk verhuisd en staat daar 24/7 op onbeperkt goed grasland... en....is afgevallen en heeft geen last meer gehad van harde manenkammen en andere IR-verschijnselen. De Fjord had nergens last van tot zijn volwassenheid.... (hij wordt dit jaar 6) Maar sinds vorig jaar werd hij enorm dik en kreeg die harde manenkam van het sneue weilandje waar hij op stond. Hij krijgt nu uit voorzorg die magnesium en staat niet de hele dag op het land. Bewegen is wel het sleutelwoord...

Ik vrees dat het gevaar voor de fjord juist in dat sneue weilandje zit.

Hij is verder helemaal onderzocht, ook bloedonderzoek gedaan. Daar komt alleen uit dat hij IR is. De waardes waren heel erg hoog, ik dacht me te herinneren dat het apparaat niet eens hoger kon meten. Maar dat is inmiddels alweer anderhalf jaar terug. Hij is daarnaast erg fit, actief, en ondeugend, hij maakt totaal geen zieke indruk.
Beweging krijgt hij genoeg. Hij speelt graag met de andere twee, en wordt zo'n 5 x per week bereden. Gisteren weer een heerlijke bosrit gehad, en dan moet hij als "kleintje" echt hard werken om de 2 grotere paarden bij te houden. Maar als hij maar mee op pad mag, dan vind hij het prima.

Ja een heel schraal weitje is ook heel erg slecht. Ik houdt wat dat betreft overal zoveel mogelijk rekening mee. Dat áls hij mag grazen met korf, hij niet op een te kort begraast stuk staat. Vandaar dat ik ook minimaal bemest, om ervoor te zorgen dat het gras niks tekort komt waardoor de fructaangehaltes hopelijk niet de pan uitrijzen.

Groetjes Jolanda

Daar ben ik het mee eens... dus let nu extra op de lengte van het gras en de mogelijkheid om ook hooi te kunnen eten. Door schade en schande...