Het gaat niet om wedstrijden maar wel om bemoeienissen....
Vanmorgen was ik drollen aan het rapen en de buurvrouw kwam me even waarschuwen.
Ik heb namelijk sinds een paar dagen een deel van een track geopend voor de dames. Kunnen ze dit al kaalvreten.
Nu heb ik achteraan een "ronde" gemaakt waar grind in komt. Er liggen alvast zware kinderkopjes omheen. en de hooibak erin
Nu moet ik van haar die stenen weer weghalen want ze struikelen erover
Ik denk juist dat ze zo onbelast heus niet zo snel iets zullen breken en dat ze hiervan leren opletten En hun benen beter plaatsen.( we doen dus nooit balkjesoefeningen)
Ik heb er natuurlijk zelf ook al steeds op gelet en ja in het begin stapten ze erop en gleden er weer af, wat ze dan netjes met de andere benen weer opvingen, maar ik zie nu al duidelijk dat ze al veel verder overstappen en voorzichtiger de benen neerzetten.
Zulke mensen geven je het gevoel dat je maar wat aanrommelt en niet weet wat je doet
En dan nog verongelijkt zijn als je zegt dat dit dus juist moest en dat ze hiervan moeten leren, een dierenbeul ben ik , ik zie het ze denken.....

Ben blij dat ik niet de enige ben die zo denkt dus.
Vind het lastig om een vriendin te hebben, die ik trouwens niet van de paarden ken maar toevallig wel paardrijd met zo'n andere mening.
We hebben heel lang het onderwerp paard gemede omdat we weten dat we zo anders denken.
Helaas komt het de laatste tijd weer steeds vaker ter sprake en ik kan het niet met haar eens zijn, zij ook niet met mij.
Vind het jammer dat ik nu het gevoel heb dat de vriendschap eindig door een andere opvatting.
Aan de andere kant hoe kan iemand die een paard een ding vind een goede vriendin zijn?
Maar goed duidelijk is dat Storm voor geen goud weg gaat, en dat mijn vriend zich serieus af vraagt wie er het eerst het huis uit is hij of het paard, daarnaast heeft mijn moeder het over haar klein kind en dan bedoeld ze Storm dus duidelijk is dat hij onderdeel van de familie is

Marlies Sanders schreef op donderdag 15 april 2010, 20:53:


Als ik zelf al maanden zonder eten zit , dan nog, over men lijk .Als de paarden geen eten meer hebben ?Voor niks en een goeie thuis !

Jaren geleden kwam die vraag ook eens naar mij op de manege door een 'dressuurtrainer' (Cindy, ge weet wel wie ). Ik stond daar toen met Blackske, een pony waarvan de handelaar heel blij was dat er zo'n dolverliefde meid hem wou kopen want hij geraakte der ni vanaf.
Hij was ook aan het opbieden, niet omdat hij geïnteresseerd was in Blackske maar gewoon uit curiositeit. Op den duur zei ik dat ze nog een miljoen (BEF toen nog) of meer voor m'n neus mochten leggen, ik zou is goe lachen...

Was Blackske, objectief gezien, zoveel waard? Amai, belange ni!
Maar subjectief was hij voor mij meer waard dan al het goud op de wereld, net zoals mijn paarden dat nu ook zijn.

Wij zijn met Pasen naar de animatiefil geweest: Hoe tem ik een draak?
WOW! en ineens middenin de film zag ik me staan tussen de paardenmensen hier, die allemaal uitgaan van de beste manier: in dit geval de vikingen die draken in hun leven alleen maar toe kunnen staan door ze op te ruimen en te vermoorden: hele spelen zijn eromheen opgezet, hele gevechten....
Dan is daar de zoon van de Koning die door zijn vader totaal niet wordt gerespecteerd, omdat hij die drang niet heeft: Drakendoden.
Er komt een draak op zijn pad en er ontstaat een vriendshap tussen deze 2 die zijn weerga niet kent: Hij gaat communiceren met de draak......
En zoals het een goede tranentrekkende diseyfilm betaamt mag hij uiteindelijk vliegen op de draak!

Meer vertel ik er niet over (voor diegenen die er ook nog naar toe willen, want het is al een standaard verhaal en voorspelbaar)
Maar ERG leuk om met kinderen heen te gaan en na afloop te praten over dat het ook anders kan: dat je kan communiceren met je vijand EN met dieren vooral!

Ik ben af en toe wat wee-ig (heerlijk) en deze film kwam helemaal zo uit: HEERLIJK!
Foxy is mijn draak (aan beide kanten van de betekenis ) en juist daarom ONBETAALBAAR!

Groeten Bianca
Drakentemster midden tussen drakendoders!