Suzanne Graauw schreef op dinsdag 13 april 2010, 16:43:


Tsja, ook ik voel me zo nu en dan een schijterd. En soms ook weer helemaal niet.
Vorig jaar 5 dagen op Criollo's door de bossen gereden met een argentijns zadel. Geen enkel houvast heb je daaraan. Heuvel op heuvel af. Stap, galop en rengalop geen probleem. Vond het gewoon geweldig. Maar ja, je wist gewoon dat die paarden het konden, waren lekker koel in hun kop en hadden veel ervaring.
Niek daarintegen is snel stresserig, heeft veel minder ervaring, en je voelt de spanning onder je opbouwen. Probeer dan maar onstpannen te blijven. Ik doe mijn best maar het lukt niet altijd.
Ik ga morgen beginnen aan mijn 2e zitles. Ja, ik weet nog wel het één en ander van vroeger (kwam al op 3 jarige leeftijd meten shet in aanraking) maar ik weet nu ook dat het nog anders kan en dat moet ik nu aanleren. Juist die kleine dingen maken soms een groot verschil maar ontspanning leer je niet zo makkelijk en dat heb ik bij Niek juist erg nodig....

Ilma Meijer schreef op dinsdag 13 april 2010, 23:13:


Ik ben zo blij met jullie commentaar! Nee, echt! Dit geeft de burger moed. Soms voel je je zo vreselijk alleen als je zit te stuntelen op je paard en dan is het fijn om te lezen dat je niet de enige bent. Als je dan naar anderen kijkt, dan voel je je soms een oen hé? Maar blijf alsjeblieft dit soort dingen schrijven, ik heb er veel aan!

Spirithorses schreef op dinsdag 13 april 2010, 22:35:


Neen ,er staan vier paarden om te trainen en een zelfstandige leeft niet van lucht . Is niet mezelf iets aan doen , is je verantwoordelijkheid nemen !Niets meer ,niet minder .

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 april 2010, 0:40:


Nou, met een dagje uitzieken zal de wereld niet vergaan hoor....
Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 14 april 2010, 9:01:


2 genkeusde ribben en een gekneusde nier met bloeduitstorting gaan op é dagje ni weg hoor

Grondwerk!

(Sorry, kon het ni laten)

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 14 april 2010, 9:34:


Toch schrik ik altijd van dit soort berichten. Het wordt dan toch vervelend duidelijk dat jullie beroep een verhoogd risico met zich meebrengt hé? Ook denk ik dat jullie niet de makkelijkste paarden krijgen om te trainen. Ik vind jullie allemaal lef hebben, dat mag ook wel eens gezegd worden!

Eddy hoeft zich niet ongerust te maken dat mijn Jeen ontpopt als een soort zelfmoordterrorist. Ik eet mijn pantoffels op als hij probeert Eddy eraf te werpen. Jeen heeft een zachtaardig karakter, is nog redelijk groen (denk ik) en schrikkerig, maar zit opgescheept met een oen van een ruiter, die met de beste wil van de hele wereld niet weet waar ze met hem moet beginnen

Hoe komen jullie er toch op?!
"ik eet mijn pantoffels op als ....."
wij zeggen oersaai: "mijnen kop eraf als ..."

Cindy Helms schreef op woensdag 14 april 2010, 12:03:

Ik wil je best een cursusje domme Ollandse opmerkingen geven hoor Ben ik onwijs goed in!

Karateka's, allemaal massogisten, pijn is fijn

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Anja Seijn schreef op woensdag 14 april 2010, 12:40:


Oke, die staat voor ons weekeinde: wij verzinnen hollandse en Nadine en Cindy belgische; zet nog maar een extra flesje port klaar....

angelique hage schreef op woensdag 14 april 2010, 23:58:


O ja, dan gaan we er een echt "kut en frummel" weekeinde van maken (om er gelijk maar ééntje weg te geven

Anja Seijn schreef op donderdag 15 april 2010, 0:36:


Huhhh???

angelique hage schreef op donderdag 15 april 2010, 22:43:


Geloof me, ik verzin ze waar jij bij staat!
Maarre ... dat komt omdat Eduard en ik eigenlijk een stelletje wereldvreemden aan het worden zijn. Ik mag dan nog zo nu en dan het erf af om te leren rijden, maar voor het overige ... 24/7 tot elkaar veroordeeld, als je dan geen rare dingen gaat roepen, roep je ze nooit!

De afgelopen drie dagen ben ik nauwelijks thuis geweest dus Goke had vrij! Vanochtend heb ik haar na een grondige poetsbeurt met een rubberen handschoen van Outback (geniale dingen!) gezadeld. Eerst wat geoefend in de bak en daarna naar de paddenpoel!
De buurvrouw kwam langs met haar 23-jarige Friese ruin, Morke, en we zijn gezellig eerst het terrein van de kwekerij door gelopen. Betonnen platen over bruggetjes, grote karren met slangen voor de watertoevoer, schapen met lammetjes, koeien en nog veel meer mogelijke enge dingen ... leuk parcour met verschillende ondergronden, van gebroken puin, asfalt tot zandpaadjes.
Uiteindelijk bij de paddenpoel aangekomen en Evelyn, zo heet mijn buurvrouw, vroeg of Goke door de poel durfde te lopen. Nou, geen idee eigenlijk, maar wilde het wel graag proberen. Goke had geen zin in natte benen, maar het lijkt me leuk om 's zomers zonder zadel in een korte broek eens lekker te gaan zwemmen. Goke bleef weigeren, waarop Morke voorop ging ... Goke twijfelde een beetje, maar uiteindelijk liep ze zo de poel in. We gingen best wel diep. Vervolgens blijft Goke in de poel staan en gaat onwijs hard met haar voorbeen staan slaan op het water! Dat is een spelletje wat ze ook wel eens met Jeen speelt als er plassen staan in het weiland, maar nu was ze bloed fanatiek en ik kleddernat De buurvrouw keek met grote ogen "wat doet ze nu?" Ik rolde bijna van het lachen van Goke af. Daarna liepen we vrolijk verder en hebben nog wat rond gereden om vervolgens weer naar huis te gaan. Dik 1,5 uur met Goke aan de slag geweest en het reuze naar mijn zin gehad. Het beste uit twee, kunnen oefenen op mijn zit in de bak en heerlijk ontspannen met Goke naar buiten voor de variatie en afwisseling voor Goke! Top dag!
Had zoveel energie dat ik mijn ramen buiten ben gaan zemen ... mot niet gekker worden op zondag hé?